His Personal Julalay

Chapter 32

Chapter 32

(Pasensiya na for late updates, busy kasi si Author these past few days. May musical play kasi kami, at ako pa ang bida. Akalain mo yun! Hahaha So ayun, tapos na siya kanina lang. Makakapag update na ko 😂 Keep on voting lang. Salamat sa pagbabasa niyo ha! God Bless! 😘 Happy 22K! Salamat sa suporta niyo! Road to Rank 1 na itis HAHAHA)
-

Mizuki's POV

"Hold on. Be strong. Remember what you're fighting for."

Ibinaba ko yung librong hawak ko.

Kapit lang bes! Pakatatag tayo! Walang titibag.  Isipin na tin ang mga ipinaglalaban natin.

Tamang tama sakin yang quote na yan, paano naman kasi..

Remember nung nag mall kami ni Katsumi? Pagkauwi ko non, ayon na. Doon na ko nag simula kabahan.

Si Papa kasi. Nagsisimula namg magtaka. Kesyo daw lagi akong naalis, hindi niya daw alam kung sino ang kasama ko.

Sabi ko naman yung mga kaibigan kong babae yung kasama ko. Napaka rami kong dahilan, mapagtakpan lang yung kasinungalingan ko. Naguguilty na nga ako dahil nagsisinungaling ako eh, pero anong magagawa ko? Kailan kong gawin eh.

Alam kong once na malaman ni Papa ang relasyon namin ni Katsumi ay mawawarla talaga ng todo yun. Alam ko na ang kahahantungan ng relasyon namin ni Katsumi kaya naman HOLD ON. BE STRONG. Maging matatag at maging maingat sa pagtatago ng relasyon namin. Hahaha.

Baka hindi ko kayanin kapag nagkahiwalay kami.

Si Katsumi at ang relasyon namin ang labanan dito, hindi naman ako susuko agad no. Napaka tagal ko tong pinangarap. Napaka tagal kong nag antay. Hindi ako papayag na mawawala ng ganon ganon na lang.

I sighed.

Ayoko nang magtago, pakiramdam ko wala akong kalayaan gawin lahat ng gusto ko. Which is true. Wala akong kalayaang pumili ng mamahalin ko dahil sa magulang ko. Ayon ang pinaka masakit eh, yung tipong wala kang magawa dahil magulang mo ang may ayaw. Kaya wala kang choice kundi mag tago. TNT kami ngayon ni Katsumi, 'Tago ng Tago.'

Walang pasok ngayon, may bagyo daw pero napaka taas ng araw.

Minsan nakakapag taka kung baliktad mga utak ng mga nagtatrabaho sa PAGASA? Kung kailan naulan doon may pasok tapos kapag maaraw naman may bagyo daw at dun pa walang pasok. Napakaangas.

Paasa talaga ang PAGASA eh.

Kaasar tuloy, di ko makikita ang mahal ko.

Kung lumipat kaya ako ng school? Para kasama ko na siya lagi. Hihi. Joke lang, kapag ginawa ko yun mas delikado ang lagay ko nun. Baka mahuli kami.

"Hey. Today ang flight namin, see you soon." Halos hindi ako nakahinga ng ilang segundo sa nabasa kong text message.

Si Kenji? Pupunta na dito sa Pilipinas. Takte! Anong gagawin ko? Always na namang nakabuntot sakin yun. Paano na kami magkikita ni Katsumi? Mahirap pa namang lusutan yung taong yun.

"Talaga? Ingat sila sayo este ingat kayo." Ingat talaga sila sayo kasi delikado kang tao. Haha. Di makabasag pinggan eh, akala mo napaka bait.

Nag vibrate pa yung phone ko pero hindi ko na binasa yung text. Bahala siya.

Ang kailangan kong gawin ngayon ay ang mag isip ng paraan para maitago at hindi kami mahalata ni Katsumi.

Ilang oras lang andito na siya sa Pinas kaya kailangang mag ayos na ko at walang maiwan na bakas.