Havada savrulan kar tanelerini, onlar gibi savrularak takip ederken aslında seni aşkına doğru götürdüklerini bilebilir misin?
Sadece hayallerini süsleyen kar tanelerinin, bi zaman sonra hayallerinde yer açtığın aşka götürebilir mi?
Peki o masum tane...
Bu bölüm bi farklılık yapıp bölümün bi kısmını birinci kişi ağzından, yani Defne'nin ağzından anlattım.
Umarım güzel olmuştur. Becerebilmişimdir yani.
İyi okumalar;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄
Çok güzel! İki kişi arasına kalmak sanırım hep bana mahsustu. Çünkü şuan da kararsızlıkla bi Miray'a birde Ömer'e bakıyorum, ama karar veremiyorum. Mantıklı olanı düşünüp bulmam için bu rencide edici bakışların altında çok kısa bir sürem var. Ve bu hiç hoş değil. Ya Miray'ın 'sakın.' diyen gözlerine karşın Ömer'i reddederek onu sinirlendirecek ve bi takım şeyleri Miray'a anlatmasına izin vericektim ki bu gayet muhtemel, ya da Ömer'i seçerek Miray'ın geceki gazabına tek başıma katlanıcaktım.
Ömer bir anlığına daha ürkütücü gözüktüğünde Miray'ın gazabını seçerek Ömer'in dans teklifini kabul etmeye karar verdim. Sessizce"Olur."diyip uzattığı elini es geçtim ve dans edenlerin arasına ilerlemeye başladım. Bide bana uzattığı eli tutsam Miray'la nasıl baş ederdim bilmiyorum çünkü.
Boş bi alanda durup peşimden gelen Ömer'i beklemeye başladım. Oda yanıma geldiğinde hoşnutsuzca bi ona bide uzakta kalan sinirli Miray'a baktım. Fazla sinirlendiği belli oluyordu. Kendimi Miray'ın tepkilerini izlemeye kaptırdığımda Ömer'in birden beni kendine çekmesiyle yalpalayarak omuzlarını tuttum. Ömer ise tutunmak için omzuna bastırdığım ellerimden birini tutarak daha sıkı sardı belimi ve daha ne olduğunu anlamadan sallanmaya başladı.
En sonunda Ömer'e ayak uydurabildiğim zaman dikkatimi yüzüne verebilmiştim. Ne hoş, her zaman ki gibi ifadesizdi. Ve acı olan ise şuanda beni kullandığını bildiğim halde bi şey yapamamdı.
Düşüncelerim ister istemez suratıma haksızlığın getirdiği sert ifade takarken sinirle soluyarak başımı başka yöne çevirdim. En azından bu dans bitene kadar, başka biriyle dans ediyormuş gibi yok saymayı deneyebilirdim onu değil mi?
"Neye sinirlendin?"
Umursamamaya çalıştığım varlık amacımı biliyormuş gibi kendisini yok saymamı konuşarak engellediğinde omzunun üstünden başka yerleri izleyen gözlerimi yüzüne çevirdim. İster istemez gözlerim gözlerinde odaklandığında olduğumuz yakınlığın yeni farkına varır gibi derin bi nefes aldım. Beni her ne kadar sinir ederse etsin gözleri ve haraketleri, ya da kullanıldığı bi kaç söz, anında duraksamama neden oluyordu.
İnkâr etmek amacıyla büyük bi ciddiyetle omzumu siktim."Yoo, değilim sinirli falan! Nerden çıkartıyosun!"
"Haraketlerinden."diyerek sinirli yüzüme inat gülerken, bende sahte olduğu belli olan bir ifadeyle gülümseyip hırsla başımı salladım."Hııı, ne güzel. Anlamaya çalışmışsın ama olmadı, biraz daha çalıştırırsan taşlaşmış duygularını, belki başarısın."
