Zoraki Evlilik

Sen kimsin?

Merhaba arkadaslar yine ben geldim.

Bu bölümü kardesim hanife icin yaziyorum.

Yorum yapan arkadaslara yorumlari icin tesekkur ederim.

iyi okumalar...

"Yani?"

"Yani Beren hanım hafızasını kaybetmiş olabilir."

Konuşacak birsey yoktu. Simdi bu iyi mi olmustu kötü mü.

Beni sevdigini söylemisti ve simdi bunu unutmus olabilirdi.

Diger yandanda iyi olabilirdi. Böylece herseye en bastan başlayabilirdik.

"Ne kadarını unutmuş olabilir?"

"Bunu uyanınca görecegiz."

"Peki Beren'i görebilir miyim?"

"Şuan yogun bakıma aldık. Kısa süreliğine görebilirsiniz."

Başımı salladım. Sonra doktorla birlikte yogun bakıma dogru gittik.

Beren bir sürü makineye bağlanmıştı ve solgun teni çok daha solgundu. Pespembe dudakları bembeyaz olmuştu. Ve o hayran olduğum sapsarı saçları beyaz bir bonenin arkasına saklanmıştı. Onun masmavi gözlerini göremiyordum. Ve bu beni öldürüyordu. Yanına gittim ve sandalyeye oturdum. Elini tuttum. Çok soğuktu. Bu halde olmasının sebebi bendim.Eğer ben yola bakmış olsaydım şimdi burda değil kalacağımız otelde uyuyor olurduk.

"Özür dilerim bebegim. Hepsi benim sucum. Lütfen iyileş."

Gözleri kıpırdadı ve o masmavi gözleri ortaya çıktı. Etrafa yabancıymış gibi bakıyordu. Sonra beni gördü ve yüzünü buruşturdu.

"Canın mı yanıyor bebeğim."

"Sen kimsin?"

İste bir yb daha umarim begenirsiniz.

kisa oldugu icin uzgunum.

Sizi seviyorum...