Zoraki Evlilik

Bırak beni Baha

Babamın beni arayıp hemen eve gelmemi söylemesiyle restoranttan aceleyle çıkmıştık. Beren'in bana cevabını söylemeye vaktide olmamıştı. Babama içimden küfrediyordum. Ama korkmuyorda değildim. Acaba anneme mi bişey olmuştu? Umarım olmamıştır. Ben ona bişey olmasına asla izin veremezdim. Onun üzülmesini istemiyordum.

Arabadan hızla indik. Beren'le içeri girdiğimizde babam salonda ayakta dolanıyordu. Annem koltukta oturuyordu. Hızla salona girdim. Beren yorulduğu için merdivenin orada bekliyordu. Babama baktım. Beni görünce bağırarak konuşmaya başladı.

"Beren'e nasıl yalan söylersin! Ona neden zorla evlendirildiğinizi anlatmadın?"

Başımdan kaynar sular dökülmüştü. Beren en son merdivenlerin oradaydı. Sonununda beklenen oldu ve Beren sinirle odaya girdi.

"Bunu bana nasıl yaparsınız! Hastalığımı kullanıp kafanızdan bir senaryo yazdınız ve beni kandırdınız!"

Onu tutmaya sakinleştirmeye çalıştım.

"Beren sakin ol sandığın gibi degil."

"Ne sandığım gibi degil. Herşey ortada. Demek seninle zorla evlendirildim öyle mi?"

"Beren araba kaza yapmadan önce beni sevdiğini söyledin."

"Bırak beni Baha. Artık sizin sözünüze inanmıyorum."

"Beren sakin ol."

"Bırak Baha!"

Onu bıraktım. Çok sinirliydi. Babamdan nefret ediyordum. Beren annemin karşısına geçti. 

"Size güvenmiştim. Ben annemin öldüğünü yeni ügrendim. Acımın büyük olduğunu biliyordunuz. Ben sizi anneme benzetiyordum. Allah bir annemi aldı ama bana yeni bir anne verdi diyordum ama sizin yaptığınıza bakın."

Annem ayağa kalktı. Onun yüzündeki acıyı tarif edemiyordum. Ona veya Beren'e bişey olmasından korkuyordum. 

"Kızım saçmalama bende seni kendi kızım gibi seviyorum."

Annem elini Beren'in omzuna koydu. Beren elini etti.

"Bırak beni. Size inanmıyorum. Siz benim hastalığımı kullandınız."

Annemin yüzü beyazlamıştı. Nefes alamadığını fark ettim. Elini kalbie götürdü ve yere yığıldı.

Evet bölüm geç geldiği için üzgünüm. Hepinize yorumları için teşekkür ederim.

Sizleri çok seviyorum...