Zoraki Evlilik

Beren benimle evlenir misin?

Merhaba arkadaslar.

Bu gün ki bölümü kardesim hikmet için yazıyorum.

İyi okumalar...

Ona biz birbirimizi severek evlendik demiştim.

Eğer zorla evlendirildik ama beni seviyorsun deseydim eminim benden nefret edecekti.

Bunu göze alamazdım. En azından herşeye yeniden başlayabilirdik ve böylece babasından nefret etmezdi.

Hastaneden bu gün çıkacaktık. Beren tam iki haftadır hastanedeydi. Bana durmadan soru soruyordu.

Ne zaman tanıştık?

Bana nasıl evlenme teklifi ettin?

En çok nereleri gezerdik? gibi bir sürü soru soruyor bende ona hep yalan söylemek zorunda kalıyordum. Ama bu onun iyiliği içindi. Fatih amca Beren için temiz kıyafetler getirmişti. Onun elinden alıp Beren'in yanına gittim.

"Ben geldim bebeğim."

"Hoş geldin."

Elimdeki poşetleri kaldırdım.

"Sana temiz kıyafetler getittirdim."

Yüzü bir anda gülümsemeyle kaplandı.

"Çok teşekkür ederim."

Bana hala uzak davranıyordu. Beni yeniden sevecekti. Buna inanıyor bunun için çalışıyordum. Elimdeki poşetleri masaya koydum ve yanına gidip yatağın kenarına oturdum.

"Biliyorum benden çekiniyorsun ama herşeye en baştan başlayacagız sen bana alışana kadar ve beni yeniden sevene kadar sana dokunmayacağım."

Gözleri bir anda ışıldadı. Sonra elini elimin üstüne koydu. Bu hareketine cidden şaşırmıştım.

"Teşekkür ederim Baha sen cidden çok iyi birisin."

Sözlerini duyunca gülümsedim. Eve ilk geldiğinde ona yaptıklarımı hatırlasaydı eminim bunları söylemezdi. Ben gülünce o da güldü.

"Ben gideyimde şu çıkış işlemlerini tamamlayım."

"Tamam."

"Annemi çağırayımda giyinmene yardım etsin."

"hı hı."

Elini öptüm ve odadan çıkıp bekleme odasında olan annemin yanına gittim.

"Anne Beren'e giyinmesinde yardım eder misin?"

"Tabi oğlum." 

Annem ayağa kalktı tam giderken kolunu tuttum.

"Ve anne, Beren'e hiçbirsey belli etme."

"Peki."

Kolunu bıraktım. Yanımdan hızla uzaklaştı. Artık ağırlığımı koymak zorundaydım. Bu sefer herşey güzel gitmek zorundaydı.

Bir saat sonra hastaneden çıkmış eve gelmiştik. Beren evi gördüğünde şaşkınlığını gizleyememişti. Sonra onu odamıza yatırdım. Hizmetçiler başında dört dönüyor bir dediğini ikiletmiyorlardı. Gelmeden önce onlarıda tembihlemiştim. 

Sonunda Beren'le yanlız kalabilmiştim. Bu akşam onun için bir süprizim vardı. Yanına gittim.

"Bitanem bu akşam yemeği dışarıda yiyecegiz. Sana bir süprizim var."

Gülümsedi. Gülümsemek ona o kadar yakışıyordu ki. Ona her bakışımda yeniden  aşık oluyordum. Bu duygu ne kadarda güzeldi. Ben onu çok seviyordum.

"Teşekkür ederim Baha. Hastane yemekleri yemekten çok sıkılmıştım."

Ona gülümsedim.

"Neyse ben gideyimde sen biraz dinlen."

"Tamam."

Odadan çıkıp Yasin'i aradım. Yasin benim sag kolumdu. Ve kan kardeşim. İlk çalışta açtı.

"Yasin hazır mı hersey?"

"Evet Baha hersey hazır. Siparişinide aldım."

"Tamam."

Telefonu kapattım. Nedense hiç kimseye nazik davranamıyordum.

Akşam arabada onun gelmesini bekliyordum. Dış kapı açıldı ve Beren'i görünce yine dilim tutuldu.

Üzerine zümrüt yeşili uzun bir elbise giymişti. Kolları kısaydı ve omuzlarında altın şeritlerle toplanmıştı. Belindede altın renginde bir kemer vardı. Saçlarını dağınık bir topuz yapmıştı. Kulaklarında altın küpeler vardı. Kolye takmıyordu. Bu iyiydi iste. Sonunda arabaya binmişti. Derin bir nefes aldım.

"Çok güzel olmuşsun bitanem."

"Teşekkür ederim."

Arabayı çalıştırmadan önce Beren'e baktım. Kemerini takmamıştı. Yüzümü buruşturdum.

"Kemerini tak Beren!"

Sesim sert çıkmıştı. Beren sessizce kemerini taktı. Bende arabayı çalıştırdım. Yavaş sürmeye ve kurallara dikkat etmeye özen gösterdim.

Sonunda restoranta gelmiştik. Arabayı valeye verdim ve Beren'le kol kola girip bize ayrılmış masaya gittik. Beren'in sandalyesini çekip oturmasına yardım ettim. Bende sandalyeme oturunca Beren merakla konuştu.

"Baha neden burda bizden başka kimse yok?"

"Çünkü burayı bizim için kapattırdım."

"Niye boşuna masraf yaptın ki?"

"Çünkü sana bir süprizim var."

"Neymiş o süpriz?"

"İlk başta bir yemek siparişimizi verelim."

"Tamam."

Garsonu çağırdım ve bize özel menüyü getirmesini istedim. Garson başını sallayıp yanımızdan gitti. Beren bana meraklı gözlerle bakıyordu. Bende sadece omzumu silktim. Garson yanıma kapaklı gümüş tepsiyle geldi. Yapağı açtı. İçindeki küçük kutuyu aldım ve garsona gitmesini isaret ettim.

"Beren bazı şeyleri hatırlamıyorsun. Bende sana herşeyi yeniden yaşatacagım. O yüzden sana bir sorum olacak."

Ayağa kalktım ve yanına gidip önünde diz çöktüm. Kutuyu açtım.

"Beren benimle evlenir misin?"

Evett nolur bol bol yorum yapin. Bundan sonra nasil devam etsin? Beren evet mi? desin Hayir mi?

Umarim begenirsiniz vote vermeyi unutmayin...

Sizleri seviyorum...