Betty.
Rezil olmuştum. Rezil. Rezil. Rezil. Neden bu kızlar sürekli etrafımda beni bozmak için duruyorlardı ki? Ah, doğru ya benim etrafımda değil, Dean'in etrafındaydılar. Saçlarımı geriye atmıştım. O kadar çok utanıyordum ki. Suyu en az 10 kere suratıma çarpmıştım. Hala kıpkırmızıydım. Ondan etkilenmemek, mümkün değildi, ve sınıfın eziği olduğumu öğrendiği için bir daha asla benle konuşmayacaktı. Gözümden düşen yaşı alelacele sildim. Aynada gözlerime baktım. Kızarık değillerdi. 1, 2, 3. Sakinim. Dışarı çıktığımda Dean'in kapıda beni beklediğini gördüm.
Olamaz. Olamaz.
Dean beni beklemişti. Gülümseyerek kendimi kurtarmaya çalışıyordum; ama çok kolay olmayacaktı sanırım.
"Betty?"
Dönüp baktım. Gözleri, fazlasıyla.. masumdu. Çok fazla ilgilendiğimi belli etmemeliydim.
"Efendim?"
"Şey, olanlar için üzgünüm. Onlar, çok terbiyesiz davrandılar. Ve yanına gelemedim, beni tuttular."
"Önemli değil. Herkes beni uyuz, sıkıcı ve ezik bulur. Onların suçları değil. Sadece, konuşmak istemiyorum."
"Konuşmak istemediğin seni ezik olarak göstermez Betty. Bence sen ezik değilsin. Onlar böyle düşündükleri için ezik. Bir daha onları takma lütfen. Tamam mı?"
Neden benle ilgileniyordu ki? Bu çok.. Saçmaydı. Gerçekten çok saçmaydı.
"Teşekkür ederim Dean." dedim gülümseyerek.
"Eğer istersen öğle yemeğini beraber yiyebiliriz Betty."
İ-nan-mı-yo-rum! İmkansız. Gerçekten Dean Walker benle öğle yemeği mi yemek istiyordu?
Kafamı salladım hız.. Ney? Kafamı sallamıştım değil mi? Ama hayır da diyemezdim ki.
Yemeği tek başıma yemek hoşuma gidiyor çünkü ben aptalın tekiyim. Arkadaşımla yiyeceğiz de diyemem çünkü bir arkadaşım bile yok.
Ah Tanrım. Ben ne yapacaktım böyle? Daha ne olduğu belli değilken onun hakkında saçma sapan şeyler düşünüyordum.
"O zaman öğle arasında görüşürüz Betty. Senle yemek yemek benim için çok eğlenceli olacak."
"Görüşürüz Dean."
Koşarak dolabıma gitmiştim. Umarım kızarmamışımdır. Şu lanet hormonlara söz geçiremiyordum.Ellerim titriyordu ve derin derin nefes alıyordum. Kahretsin. Şifreyi yanlış girmiştim.
Sakin ol Betty. Sadece beraber öğle yemeği. Sıradan iki arkadaş gibi.
Şifreyi tekrar girmiştim. Dolabımı açtım ve sınıfıma baktım. 603. İngiliz edebiyatı. Koşarak sınıfa girdim. Patricia da burdaydı.
Patricia ile aram çok iyi değildi ama aynı sınıflarda olduğumuz zaman gülüp konuşuruz. Cana yakın biri ve. Sevimlilik abidesi. O kadar masum biri yüzü var ki. Hızla Patricia'nın yanına oturdum ve gülümsedim.
"Selam Bet."
"Selam Pat."
"Dean'le konuşan şanslı kız sen misin?"
ŞANSLI KIZ.
"Konuştuk sadece."
"Mükemmel. Etraftaki sürtükler onun peşinden koştururken o sadece seninle ilgilenmiş duyduğuma göre. Bu fırsatı kaçırma. Dean çok seksi."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yara İzi
WerewolfTyler uzun zaman önce ortadan kaybolan, kasabanın gizemli çocuğudur. Birçok insan onun hakkında hikayeler uydurmuş, ve sonunda Tyler'ın bir ormanda ölü bulunduğunu anlatmıştır. Bir gün Tyler hiçbir şey olmamış gibi çıkıp geldiğinde ise tüm bu dayana...