Ev

427 17 2
                                    

Robert'la olan konuşmamızdan sonra koşarak okula gittim. Öğle arası hala devam ediyordu. Okulda Daniel'ı hala görememiştim. Eğer Daniel şu kurt olaylarını falan biliyorsa Robert'ın ona zarar vermeyeceğinden emin olmalıydım. Ama nasıl emin olacaktım bilmiyorum. Kitapları dolaptan çıkardıktan sonra koşarak eve gittim. Okul bahçesindekilerin bakışlarını görmezden geliyordum. Aniden önüme Betty çıktı.

"Dean!" şaşırmıştım. Nefes nefeseydim.

"Betty? Ne işin var burada? Dersin başlamasına az kaldı."

"Esas senin burada ne işin var? Neden koşuyorsun elinde kitaplarınla?"

"Çünkü daha çantam yok." dedim sırıtarak. Yanakları pembeleşmişti.

"Ondan bahsetmiyorum Dean. Neden okuldan kaçıyorsun?"

"Bazı işlerim var."

"Ne işleri?" Evet, çok ileri gitmişti. İster istemez yüz hatlarım gerilmişti.

"Bunları sana açıklayamam Betty." Bozulmuştu anlaşılan. Kafasını salladı ve ters yönde ilerlemeye başladı. Dur bir dakika.

Telefon numarasını iste.

"Betty?" Durdu. Geliyordu. İşte bu!

"Efendim?"

"Telefon numaranı alabilir miyim? Derslerde işlediğiniz konuları falan söylersin."

Bekliyordu. Sanırım şu an kafasından telefon numarasını verirse neler konuşabileceğimiz hakkında hesaplama yapıyordu. Cebimden hemen kalem çıkarttım ve:

"Şuraya yaz." dedim. Neredeyse her dediğime kafa sallıyordu. Hızlıca yazdı. Çok güzel bir yazısı vardı.

"Sonra görüşürüz!" diye bağırdım ve yeniden koşmaya başladım.

                                                                                 ***

Eve gelmem 1.17 dakika sürmüştü. Oturma odasının camı açıktı. Büyük ihtimalle annem işteydi. Kasabada hiçbir zaman hırsızlık olayları olmadığı için herkes birbirine güvenirdi. Annem hala güveniyordu demek ki. Odaya göz attığımda sırt çantası, defter vs. birçok şey duruyordu. Annem gelince ona güzel bir şekilde teşekkürlerimi sunmalıydım. Koşarak odama çıktım üstümü değiştirmeliydim.

Dolabım baştan aşağı yenilenmişti.

Annemdeki hız kimsede yoktu anlaşılan. Ve giyim zevki de oldukça iyiydi.

Birden kaskatı kesilmiştim.

Odada benden başka biri daha vardı. Erkek parfümü kokuyordu ama bu Robert'ınkiyle aynı değildi. Kurt özelliklerim ilk defa açığa çıkıyordu. Tırnaklarıma baktım. Gittikçe uzuyordu. Gözlerimden ateş çıktığına yemin edebilirdim. Aynada kendime baktım. Gözlerim yemyeşildi. Köpek dişlerim anormal derece büyümüştü.

Sakin ol Tyler. Daniel'ın senin bu halini görmesini istemezsin.

Robert'ın sesini duymuştum. Kontrol etmem mümkün değildi. Hala Daniel'a arkam dönüktü.

"Odama izinsiz girmen çok kabaca Daniel."

"Yüzünü bana dönmediğin halde benim olduğumu anlaman çok değişik Dean."

Upss.

Tırnaklarım yavaşça içine giriyordu. Gözlerimdeki ateş azalmıştı. Aynada kendime baktığımda normale döndüğümü anladım.

Yara İziHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin