Sabah erkenden kalkmıştım. Uyuyamıyordum bir türlü. Annem sporcu yanımı unutmamış olacak ki şimdiden sürüyle spor malzemeleri almış. Bu kadar şeye parası nasıl yetiyordu, çok da kafama takmamıştım. Üstüme birşeyler giydim. Hava soğuk gibi gözükmüyordu. Zaten soğuk olsa da benim vücudum oldukça sıcaktı. Spor ayakkabılarımı da giydim ve evden çıktım. Biraz yürüyüş yapacaktım. Ben yokken kasabada neler değişmişti? Merak ediyordum açıkçası.
Günaydın Tyler. Kız arkadaşını bekleyemedin mi sabah erkenden kalktın böyle?
Ne saçmalıyorsun sen? O benim kız arkadaşım değil. Ayrıca yürüyüş yapmak için kalktım.
Onla sevgili olmak istiyorsun. İlgilendiğini biliyorum. Ama babası kasabanın şerifi ve sende bir bokluk olduğunu düşünüyor. Adımlarına dikkat et sporcu.
Şu salağı dinlemekle en büyük hatayı yapıyordum. O görmese bile gözlerimi devirmiştim. Hızlı adımlarla ilerlemeye başladım. Okulumuzun önüne gelmiştim. Kenarda küçük bir mağaza vardı. Geçen gün annemle geldiğimiz yer. Ara sokaklardan birine girmiştim. Dövmeci vardı. Küçücük kasabada bir dövmeci eksikti.
Yardım edin!
Bu sarışının sesiydi. Ne olmuştu da ciyaklıyordu böyle? İçimdeki enerjiyi çabucak serbest bıraktım. Dönüşmüştüm. Bu arada sesleri dinliyordum.
Nerdesin Elizabeth?
Ormandayım. Kasaba yoluna çok yakın bir yerde. Avcılar peşimdeler. Yardıma gelin.
Tyler, duydun mu? Çabuk ormana gel. Koş!
Koşarak orman yoluna ilerlemeye başladım. İlk defa bir avcıyla karşılaşacaktım. Yanımda Robert da olacaktı ama çok heyecanlıydım. Ormana gitmiştim. Sesleri dinliyordum. Birden çok ayak sesi vardı ama kaç kişi olduklarını hesaplayamamıştım
Dikkat et Tyler.
Kafamı çevirdiğimde ucu ilaçlı bir okun bana geldiğini gördüm. Sakinleştiriciydi büyük ihtimalle. Saniyesinde oku tutmuştum. Refleks olmuştu sanki. Halbuki daha önce hiç ok.. Hayır tabiiki de. Eğitimde kaç kere ok fırlatmışlardı bana. Elim ister istemez kalkmıştı. Siyah saçlı bir adam bana doğru bakıyordu.
Tek başına değil Tyler. Biri bende. Tut ve onu bana getir.
Adama doğru ilerlemeye başladım. Her seferinde geriye doğru ilerliyordu. Bu kadar kolay olmamalıydı değil mi? İşin içinde bir bokluk olduğu kesindi.
Robert, bu çok kolay olmadı mı?
Genç avcılar baksana. Çabuk birşey yapmadan bayılt şunu. Elizabeth bende. Seni bekliyoruz.
Adama doğru yeniden ilerlemeye başladım. Kırmızı ışıklar saçıyordu. Bu..Korkuydu.
Üstüne zıpladım. Yumruk attığımda çoktan bayılmıştı.
****
"Nerde kaldın Tyler? Şu adam çoktan uyanmak üzere."
"Onlara ne yapacaksınız? "
"Öldüreceğiz. Başka çaremiz mi var? Biz yakalansaydık onlar bizi öldürürlerdi."
"Nerden biliyorlar ki bizim kurtadam olduklarımızı?"
"Ah Tyler. Bu şerefsizlerin aklının alamayacağı o kadar çok aletleri var ki. Ben bile bilmiyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yara İzi
WerewolfTyler uzun zaman önce ortadan kaybolan, kasabanın gizemli çocuğudur. Birçok insan onun hakkında hikayeler uydurmuş, ve sonunda Tyler'ın bir ormanda ölü bulunduğunu anlatmıştır. Bir gün Tyler hiçbir şey olmamış gibi çıkıp geldiğinde ise tüm bu dayana...
