Kaelie's Revenge

17

Kaelie's POV

Today, i went to the doctor for my monthly check-up. Sadly, she advised me to postpone the wedding. She told me that we'll go thru examinations and therapies before i should walk in the altar. I called Evan to meet him here. Gusto ko kasi, personal kong sabihin sakanya. "Babe"

"Hey" He said on the other line.

"Pwede ba pumunta ka dito sa hospital? The doctor says she need to tell you something about my condition." I heard him groaned in the other line. "Sobrang importante ba n'yan? Bakit di nalang sabihin sa cellphone? I'm to bus----"

"We're moving our wedding." At binaba ko na ang tawag.

Nagelevator na ako pababa at inis na sumakay sa kotse ko. Sinasabi ko lang namanna kung pwede pumunta sya dito because i fucking need him here. Then what? Ganun iaasta nya saa'kin?

Ring nang ring ang cellphone ko at si Evan ang labas ng labas dito. I decided to turn off my phone. Walang kwenta.

I called Jean. Yung kilala ko na taga PH Media Press. "Jean. I have a favor."

"Mam, Ano maitutulong ko?"

"I want to announce that our wedding is going to be moved....next year."

"Woah. Wait. Alam na ba 'to ni Evan?" She said in amusement.

"As if he fucking cares. He's busy." I glared kahit di nya ito nakita.

"P-pero baka magalit si Sir Ev----"

"Gagawin mo o hindi? Just tell me!"

"Gagawin po."

Binaba kona ang tawag. Pagkaraan ng ilang minuto, ring na ng ring ang cellphone ko.

Binasa ko ang mga text.

Dana Mylabs: Omg!!! Namove ang wedding?! Baket?

Yessa: Anong nangyari bat namove?!

Kiana: What happened, bes? Omggg!!

Julie: Trending na agad na namo ang wedding!!!

Hanggang sa napako ang atensyon ko sa isang text. Unknown ang nagsend nito.

Unknown: Destiny works well.

Binalewala ko nalang iyon at binuksan ang text ni Evan.

Evan: What the fuck did you do!? Damn, Kaelie!! Di mo manlang sinabi saa'kin! Then suddenly you moved our wedding next year?! Anong dahilan ha?! Punyeta! Ano bang pumapasok sa isip mo?! Umuwi ka ngayon maguusap tayo!

I smirked. Di mo alam ang dahilan kase walang kang time.

Di muna ako umuwi. As if susundin ko sya. Pumunta ako sa office at nagasikaso ng mga files na natambak at di naasikaso nung wala ako. Mga 6pmna rin ako natapos. Work is my stress reliever. Nagdrive ako pauwi sa bahay. Wala doon sila mom at dad. As always naman.

Umakyat na ako sa kwarto ko. Nagulat ako pagbukas ko ng pinto nang makita ko si Evan na nakaupo sa kama ko. He's staring at me with fire in his eyes. Parang galit na galit. Well, hindi parang. "What. Did. You. Fucking. DO!?" Galit na galit na sigaw nya saa'kin. "What? I announced that our wedding is moved. Now,go out." Pilit kong sinabi kahit namumuo na ang luha ko. He never shouted at me like that. "WHY?! EXPLAIN TOME FUCKING WHY?!" he shouted.

"BECAUSE YOU HAVE NO FUCKING TIME FOR ME! THE DOCTOR SAID WE HAD TO MOVE OUR WEDDING SO I CAN UNDERGO SOME TEST AND THERAPIES!"

"TANGINA! Anong time ang pinagsasabi mo?! Ha?! Alam mo ba na nung may sakit ka? Nung nakacoma ka?! Ako ang putanginang nagaalaga sayo! Hindi ako makapasok sa trabaho! Di ko maasikaso ang kumpanya!" Napapikit ako ng ibato nya ang lampshade na nasa bedside table ko. Napapikit ako sa sakit ng matamaan ang braso ko.

"WALA AKONG PAKE! IKAW ANG KAILANGAN KO NGAYON! WALA AKONG MAALALA, EVAN! IKAW NALANG ANG PINANGHAHAWAKAN KONG SASAMAHAN AKO! HINDI NAMAN AKO ANG GUSTONG MAGMOVE NG WEDDING! PUNYETA NAMAN! IKAKASAL PARIN TAYO! BAKIT BA NAGMAMADALI KA?!"

Sabay nun ang pagtulo ng luha ko. Di ko na ininda ang sakit ng braso ko. Lumabas na sya sa kwarto ng walang sinasabi. I can't imagine na magagawa nya yun. Ganun ba sya nagmamadali?!

I packed my things. Walang mangyayari dito. Kinuha ko ang susi ng kotse ko at umalis.

*tok* *tok*

"Dana?" Tawag ko sa pinto pero walang sumasagot. Ilang segundo ang lumipas, binuksan nya na rin ito. "O-oh ikaw p-pala yan." Napatango ako. Bat ganun sya nabubulol? "Oo gusto ko sana makitulog. Kung okay lang?" Kumunot ang noo nya. "Bat ka napasugod?"

"Mamaya ikekwento ko." Pinapasok na nya ako. Dinala nya ako sa guest

Pumunta ako sa sala nandun narin si Dana, Yessa at Kiana. Malamang tinawagan 'to ni Dana eh. Nasa isang village lang naman sila. Si julie lang malayo kaya siguro wala sya dito. "Ano bang nangyari?" Sabay nilang tatlo na tanong. "Nagalit sya dahil minove ko ang wedding."

"Bat mo nga pala minove?" Tanong ni Dana na parang masaya pa.

"Sabi kasi ng doctor. Dapat daw tapusin muna lahat ng therapies at tests bago ako ikasal."

"Gusto ko nga sana sabihin yon kay evan kaya pinapunta ko sya kanina sa doctor. Kaso lagi syang busy. Kaya ayon. Dineclare ko na sa public na imomove. Bigla ko naisip na next year nalang eh. Kaya ayun."

"Anong reaksyon nya? I mean kami nga gulat na gulat."

Kinwento ko sakanila lahat. Pwera lang yung binato ako ni Evan. Ayoko na magalit sila dun. Fiancé ko parin yun.

"Ano nangyari dyan, Bes?" Turo nya sa braso ko na may pasa at sugat. "Ah wala. Nakawit lang ako kanina sa office."

"Kala ko si Evan eh. Tangina masasaktan talaga sakin yun pag sinaktan ka physically."

"Sige na guys. I'll go to sleep na. Kapagod eh." At pumasok na ako sa kwarto.

Dana's POV

"Uy! Labas na dyan!" Tawang tawang sabi ko kay Drake na nasa loob ng cabinet.

Bago kasi pumunta dito si Kaelie. Pumunta sya dito. Tinanong nya kung alam ko ba kung bakut minove ni Kaelie. Eh dumating si Kaelie. Kaya ayun, nagtago sa cabinet. Nahiya ata si gago.

"Ang inet sa loob! Ipa-aircon mo yang cabinet mo." Humalakhak pa sya. "Ano nalaman mona?"

Tumango lang sya at nag-iba ng expresyon ang mukha. Lumabas na rin sya sa bahay ko. Napagpasyahan nila Kiana at Yessa na dito na rin matulog.

Kaelie's POV

Nang pumasok ako sa guestroom. May biglang nagtext.

Unknown:

Kaya mo yan! :)