Kaelie's Revenge

14

2 weeks later...

Another day, another day of hoping that Kaelie will recover. Its been 1 month since Kaelie was comatosed. But still, i'm hoping for the best. Hopefully.

Stacy and i became close. She said she considered me as her bestfriend. And i agreed with that. Mabuti na rin siguro 'yon.

Bumibili ako ngayon ng pagkain dito sa cafeteria ng hospital. Si Stacy muna ang pinagbantay ko kay Kaelie. Besides, i trust her.

Mga trice in a week lang nakakabisita sila Julie dito because sila nila Dana ang nagaasikaso ngayon sa Ethernice. Ayaw daw kasi nila na mapabayaan lang ang kumpanyang matagal nang inaalagaan ng kaibigan nila.

But, tumawag saa'kin si Dana kanina na mamaya ay pupunta sya rito. Namiss nya raw kasi ang kaibigan nya. Ako din. Sobra. I thought.

Nang paakyat na'ko. Nakasalubong ko si Dana sa lobby ng hospital. "Uy napaaga ka!" I greeted her. "Oo nga 'e! Maaga kaseng natapos yung meeting. Tapos na cancel naman yung isa. Tsaka, miss na miss ko narin si Kaelie." I smiled. Kaelie is rewarded with such good friends.

Sabay na kaming lumakad papunta sa room ni Kaelie. Nagelevator kami. "Drake." Nilingon ko sya. "Di maganda ang pakiramdam ko sa Stacy na 'yon."

"What do you mean?" She cleared her throat. "I just don't trust her. May instinct ako na niloloko kalang nya. And, she's taking advantage of the situation." I smiled. "Nope. I assure you." She will not do that. Dahil kung gawin nya man yun, di ako magdadalawang isip na pumatol sakanya. "Okay. Just please be careful." I nodded.

Nang bumukas na ang elevator door. Dumiretso na kami sa room ni Kaelie. May doctor dito. "Doc."napalingon sya saa'kin. "Kamusta na po sya?" I asked. While i'm shaking. "Nawala ang komplikasyon nya. That's good to know. Nagrespond na rin ang vital signs nya. I can say that, wala na sya sa comatosed stage." What?!?! Halos maiyak ako sa sinabi ng doctor. "T-thank you." Yan lang ang nasabi ko. Nakita ko si Dana sa gilid na umiiyak. Ganun din si Stacy. Lumabas narin ang doctor.

Lumapit ako sa hospital bed ni Kaelie. Hinawakan ko ang kamay nya. "I love you, love. I miss you. I fucking miss you." I said while i'm in tears.

Nagulat ako nang biglang gumalaw ang kamay nya na hawak ko. "Doc!" Pumunta agad ang mga doctor at nurses sa room nya. Chineck ng doctor si Kaelie. Pinatanggal na nya ang mga apparatus na nakakabit sa ulo at katawan nya.

Sobrang saya ko. Tangina. Sobrang saya tignan na nawala na yung mga nakatusok sakanya na kung ano-ano. Sobrang saya ko na kahit paano, nakikita ko na hindi na sya nahihirapan.

Napatingin ako sa pinto nang bumungad sila Julie, Yessa at Kiana. Umiiyak sila lahat. Malamang tinawagan sila ni Dana. "Hoy! Gumising ka na dyan! Miss na kita. Pinaganda ko lalo kumpanya mo. Hehe." Kausap ni Yessa kay Kaelie habang umiiyak.

-

Nasa office ako ngayon. Nagvolunteer kasi sila Kiana na sila muna ang magbabantay kay Kaelie ngayon. Pumayag naman ako. Pero mamaya didiretso na ako doon. May kailangn lang akong ayusin dito sa firm.

Nga pala, si Evan, Papa, Mama ni Kaelie ay bumisita doon noong isang araw. Pilit kong iniintindi. Kasi, alam kong hindi magugustuhan ni Kaelie kapag ngayon ako pumatol doon. Besides, sila parin ang magulang ng babaeng mahal na mahal ko.

-

Hawak ko ngayon ang kamay ni Kaelie. Sobrang miss na miss ko na sya. Miss na miss ko na yung bawat ngiti na pinoporma ng labi nya. Miss na miss ko na sya.

Nagulat ako nang bigalang gumalaw ang kamay na hawak ko. Tinawag ko agad ang mga doctor at nurse. Nakita kong chineck nila ang mga vital signs ni Kaelie. Napangiwi ako.