Kaelie's Revenge

23

Drake's POV

Days, Weeks, Months and Year. Simula non wala na akong narinig na balita tungkol kay Kaelie. Wala na rin akong connection sa kumpanya nya dahil mataghal nang tapos ang project namin doon.

Stacy and i? We're just fine. I think nakamove on na nga talaga ako. And mukhang ganun din si Kaelie. Sometimes, i wonder what if kami yung nagkatuluyan? Ah. Nevermind.

I'm on my way now para sa dinner date namin ni Stacy. We're celebrating our 9th monthsarry. Tinext nya ako na nauna na sya sa Italian Restaurant kung saan kami magdedate. Di na sya nagpasundo dahil doon din ang meeting na inattendan nya kanina.

"Ford." I said to the receptionist and dinala nya ako doon. There was a commotion happening. "Miss, lets get out of here. Nasaan ba ang table na pinareserve ko?"

"Ayan na po sir." Tinuro nya ang table kung saan nagaganap ang commotion. Sumingit ako sa maraming tao para mapunta doon. Nakita ko sila Dana at Stacy na nagsasabunutan. What the hell?

"Will you two stop?! What the hell!" Hinila ko silang dalawa sa labas ng restaurant. Nakakahiya. Damn. "Bakit kayo nagsasabunutan?! Ha?! What's the fucking reason!?"

Kumapit sa braso ko si Stacy. "Babe, nakaupo kasi ako sa lamesa na pinareserve mo non. Then suddenly, she appeared sa likod ko then she pulled my hair. She kept on saying na kasalanan ko daw." Then she pouted.

"What the hell are you saying?! In the first place, ikaw ang lumapit sa table ko saying na Si Drake ang boyfriend mo at wala nang lugar si Kaelie kay Drake dahil sayong sayo na sya. You even said na may anak na kayuo ni Drake. How pathetic." At umirap sya. "Totoo ba 'yon?!" Tanong ko kay Stacy.

Nagiging teary eyed na sya. "And isa pa. Sinabi ko lang naman sa'yo na sasabihin ko kay Dra----"

"Tara na, Babe. Sa bahay na naten 'to pagusapan." Hinila ako ni Stacy pero hinarap ko si Dana.

"Ano sasabihin Dana?" I said. Dana smirked.

"Kaelie had an amnesia. Nagkaamnesia sya, Drake. Tinake advantage ito ni Tito para ipakasal sila. Hanggang ngayon, wala syang maalala." Tumulo ang luha sa mga mata ko.

"Bakit hindi mo saa'kin sinabi, Dana?! B-bakit?!" I can feel my tears. "Because i was scared! Natakot ako! Kasi binantaan ako ni Evan na papatayin nya kami na mga Kaibigan ni Kaelie kapag sinabi namin ang totoo! Pero napagusapan namin na kaya namin isugal ang buhay namin para kay Kaelie." She paused while crying. "Nung gabing sinabi mo saa'kin na bibigyan mo ng chance si Stacy, sasabihin ko na dapat sayo yon. I was so dissappointed, Drake."

"S-Sorry." I whispered, crying.

"Drake, tara na." Hinihila parin ako ni Stacy. Hinawakan ko nang mahigpit si Stacy sa braso at pinasakay sya sa kotse ko. Mabilis kong pinatakbo ito papunta sa condo.

Nang makapasok kami sa condo ko, umupo si Stacy sa sofa. "Alam mo ba?" I whispered with anger.

"N-no."

"ALAM MO BA?!!" I shouted then her tears fall.

"Yes! Alam ko Drake! Matagal na!"

My tears started to fall. My anger rises.

"Why. Did. You. Not. Tell. Me?!?!"

"Kasi, takot ako Drake! Takot ako na baka pag nalaman mo, iwan mo ako! Ang saya ko noong binigyan mo ako ng chance! Sobrang saya! Ayokong malaman mo na hindi ka tyalaga nya iniwan. Alam mo kung bakit?! Kasi baka pati yung katiting na pagmamahal na nalilimos ko sayo mawala pa! Ang hirap hirap Drake!"

"Ako? Hindi mo ba ako naiisip? Hirap na hirap na rin ako! Kinamuhian ako sya! Kasi ang alam ko iniwan nya ako! Pero ano?! Hindi! Tinago nyo! Tinago mo! At kung sa tingin mo, may makukuha ka pang pagmamahal saa'kin? Wala na, Stacy! Tangina! Nagalit ako! Nagalit ako sa kanya! Nagalit ako sa pinakamamahal kong babae! Putangina! Ngayoin lumabas ka dito! Wala akong lugar para sa mga pekeng katulad mo!"