GEÇMİŞ ZAMAN OLUR Kİ (TAMAMLANDI)

Bölüm 29

Ahmet

Begüm mutlu diye düşünürken;  cehennemi yaşamış, en sevdiğinin elinden. Yarası da aynı devası da aynıydı işte. Nasıl kıymıştı Engin anlamıyorum bu narin kadına. Bu kadar kör olabilir miydi? Ya da annesi ile sevdiği arasında kalmıştı işte. Onu suçlamaya hakkım yoktu tabi ki. Ben de annemin gönlü olsun diye evlendim, halim ortada işte. O da annesinin gönlü olsun diye ayrılmış; ama farkına varmadan belki de Begüm'den nefret edecek hale getirmişlerdi onu.
Bu dünyada Engin onu çok mutlu ediyor diyordum ya bu da yalanmış işte. Mutlu etmek yerine cehennemi yaşatmış işte. Bilseydim engel olmaz mıydım ben? Engel olamazdım biliyorum. Buna Begüm izin vermezdi ki! Mutlu olma rolünü harika oynuyordu işte. Acaba ben onu çok sevdiğim için mi Begüm bu kadar acı çekmişti. Sevmez olaydım keşke....
Yarasına derman olamadıktan sonra ne işe yaradı ki sevmek...
Begüm  uzun bi sessizliğin ardından masadan kalkıp, gölün kenarına doğru ilerledi. Acımıştı yüreği işte. Belliydi. Ne desem bu acıyı alamazdım. Ne sarılıp acısını paylaşabiliyordum ne de yarasını sarabiliyordum işte. Ben de kabuk tutmuş yarayı kanatmıştım işte...
Bitmemiş olan benim Begüm'e olan sevgim değilmiş. Begüm de hala Engin'i deliler gibi seviyor belli... Yarım kalmak ne demek bilmiyorum ben ama Begüm yarım kalmıştı ve yüreğinin yarısı hala yanıyordu. Bu kadar da güzel sevilmez be yaralı kadınım. Senin yüreğinde olan ben olmayı o kadar isterdim ki. Bu şans yine Engin'e aitti maalesef. Çok şanslı ama bi o kadar da aptal Engin...
Ali bana hastanede boşuna uğraşma Begüm bizim okuldan kimse ile bir şey yaşamak istemiyor. İsteseydi bu şansı ben çoktan kullanırdım demişti. Anlıyorum şimdi. Ben, Ali, Sevgi ve diğerleri hep Engin'i hatırlatıyordu işte. Bu şehirde yaşamak istememesi de bu yüzdendi. Bırak insanları sokaklar bile kanatıyordu belli ki yaralı ceylanımı. Bilseydim arkamı döner giderdim; gül yüzlümün gözündeki hüznü sözlere dökmesin, kendini bitirmesin kahrından diye. Bilemedim ki... Bencilim işte. Ben bekledim o mutlu oldu, şimdi de beni mutlu etsin istedi aptal gönlüm.