Bölüm 13

338 22 0
                                    

Begüm

Ahmet bu gün eve gidebileceğimi söylediğinde çok mutlu olmuştum. Birlikte yemek yeme fikrini pek mantıklı karşılamasam da bir kaç gündür benimle ilgilendiğinden, onun bu teklifini çevirmem benim için bile kabalık olurdu. 2 saat sonra Ahmet ile birlikte hastaneden çıkmıştık. Mesai saati yeni bittiğinden trafik oldukça yoğundu. Bana eve bu gün döneceğimi eşime haber verip vermediğimi sordu. Ben de onlara sürpriz yapmak istediğimi ve söylemediğimi belirttim. Ahmet bana iyi ki söylemediğimi bu trafikte zaten biraz gecikeceğimi söyledi. Hayret bu gün oldukça düşünceliydi bizim soğuk nevale.

Trafik sıkışıklığından bunaldığım bir anda bana " Şimdi en çok sevdiğin şarkıyı açalım, kafan dağılsın Begüm!" Dedi gülümseyerek. Ben de " Sen benim en çok sevdiğim şarkıyı bilmiyorsun ki!" Dedim. Ahmet:
" Biliyorsam ya? İddiasına girelim mi? Ben biliyorsam sen benim bir istediğimi yaparsın. Bilmiyorsam ben senin istediğini yapacağım." Dedi.
Bilemeyeceğinden emin bir şekilde kabul ettim. Bilmesine imkan yoktu. " Nasıl olsa bilmiyorsun. Kabul ediyorum. Ama ben çok zalimce isteklerde bulunurum. Sen de razıysan, tamam." dedim. O şarkıyı bilmesine imkan yoktu. Daha eşim bile bilmiyordu ki! Ahmet nereden bilsin ki?

O ben her şeyi bilirim edasıyla bir cd taktı ve "işte geliyor Begüm hanım !" Dedi gülümseyerek çalma tuşuna bastı. Arabada yükselen müzik sesine dikkatimi verdim. Kulaklarıma inanamadım. Biliyordu benim en çok sevdiğim şarkının bu olduğunu. Evde eşim ve çocuklar uyuduğunda bile kulaklıkla dinlediğim, en yakınlarımın bile bilmediği bu şarkıyı biliyordu. Gül bebeğim.....

Geçmişe dair anılar gözümün önüne gelirdi bunu dinlerken. Peki Ahmet nereden biliyordu ki? Gözlerimi büyüterek Ahmet'e dönüp, " Nasıl yani? Bunu ben gizli gizli dinlerim. Sen nasıl biliyorsun ki?" Dedim. Ahmet:
" Senin beni tanımadığın doğru Begüm. Ama ben seni kendimden bile iyi tanıyorum.Yıllar öncesinde bile kalsa sana dair her şeyi biliyorum. Gördüğün gibi. Ben kazandım. Bir isteğimi yerine getireceksin. Anlaştık mı?" dedi.

Mecburen kabul etmek zorundaydım. İddiayı kaybetmiştim. Şarkının kalan kısmını dinlerken aklımdan geçenleri de bilemezdi artık o kadar değildi! Gözlerimi kapattım ve anılara daldım. Şarkı bittiğinde tekrar çalma düğmesine basacakken, Ahmet benden önce davranmış ve tekrar çalmıştı acılarımın anlatıldığı şarkı. Bittiğinde ise Ahmet gülümseyerek bana döndü ve :
" Şimdi bunu dinlerken aklına kimin geldiğini söylememi ister misin?" Dedi kendinden emin bir şekilde. Bu adam benim aklımı mı okuyordu böyle? Tıp bu kadar gelişmemişti henüz değil mi? Şaşkınlığımdan faydalanarak hemen konuştu:

" Engin'i düşünüyorsun hala. Her bu şarkıyı dinlediğine onun ölmüş olduğunu kabul edip, yasını tutuyorsun Begüm!" Dedi bu sefer daha yüksek ve sinirli çıkıyordu. İnanılmaz derecede şaşırmıştım. Bu olamazdı artık.... Bu kadarı da tesadüf olamazdı. Oturduğum koltuktan doğrularak konuşmaya başladım:
" Sen...

GEÇMİŞ ZAMAN OLUR Kİ (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin