Trapped.

4☾

Ik word wakker met een enorme koppijn en dan realiseer ik me het weer. Mijn vader is dood. Ik kijk op de wekker, het is 6 uur. Zou ik vandaag naar school gaan...? Ieder normaal persoon zou niet gegaan zijn, maar ik ben niet normaal. Ik loop naar de badkamer en stap onder de douche. Ik was de uitgelopen mascara van gister van mijn gezicht. Daarna loop ik naar mijn kamer en kleed me aan. Ik ga voor een zwarte outfit, want zo voel ik me vandaag. Ik doe geen make-up op, dat is vreemd aangezien ik altijd iets van make-up op heb. Ik loop naar beneden en passeer mijn broers kamer. Hij slaapt. Ook passeer ik mijn moeders kamer en die kamer is leeg. Ze is niet eens thuisgekomen. Beneden pak ik een breaker en stop die in mijn tas. Ik pak er nog een voor ontbijt. Ik ga op de bank zitten en open mijn telefoon. Nadat ik het nieuws hoorde van de agenten is het ook op internet gezet. Op een nieuwssite ofzo. Ik zie dat ik veel appjes heb van Finn. Die open ik later wel. 10 minuten later heb ik alle berichtjes gelezen, op die van Finn na dan. De meeste berichten heb ik genegeerd, maar Finn kan ik niet negeren. Ik open ons gesprek en zie dat hij me vaak heeft gebeld.

Finnie💙🦊: Chlo... Gaat het met je?

☎︎Gemist gesprek van Finnie💙🦊:

Finnie💙🦊: Ik weet dat je misschien geen reactie wilt geven dat snap ik, maar ik ben echt bezorgd om je

Finnie💙🦊: Chlo ik kom naar je toe

☎︎Gemist gesprek van Finnie💙🦊:

Finnie💙🦊: okee ik kom niet omdat ik niet weet wat je wilt

☎︎Gemist gesprek van Finnie💙🦊:

Finnie💙🦊: Als ik moet komen bel me dan

Finnie💙🦊: Chlo alsjeblieft ik weet niet wat ik moet zeggen

☎︎Gemist gesprek van Finnie💙🦊:

Finnie💙🦊: We kunnen morgen samen school skippen als je dat wilt

Finnie💙🦊: Chlo sorry dat ik je zoveel stuur maar ik wil je zo graag steunen

☎︎Gemist gesprek van Finnie💙🦊

Finnie💙🦊: App me of bel me asap x

Me: Hee finn, ik zie je op school... dan vertel ik alles.

Me: Lief van je dat je zo bezorgd bent💕

Dat was moeilijk. Ik vind het zo lief van hem. Maar mijn woorden brengen het zo boos en gemeen. Ik voel me zo boos en dan moet ik zo lief gaan doen tegen iedereen. Hoe ga ik dit overleven...

Ik doe mijn capuchon op en loop naar buiten. De regen stroomt over me heen, het voelt fijn. Als ik op school aankom staart iedereen me aan. Mensen die ik nog nooit heb gezien fluisteren met anderen over mij. "Dat is dat meisje wiens vader zelfmoord heeft gepleegd..." fluistert iemand zacht. Het raakt me, maar dit zal vandaag wel even zo zijn... Ik probeer het te negeren en loop door. Dan zie ik de kutste jongens van de school staan. Ook zij fluisteren iets maar ik hoor wat ze zeggen. "Die vader gaf blijkbaar geen ene fuck om haar en heeft zichzelf vermoord." zegt Rick. Rick is hun "leider". Ik haat hem het meest. Maar de zin die hij zei kan echt niet. "WAT zei je daar." Ik loop naar hem toe. Hij grijnst. "JE MOET JE FUCKING BEK HOUDEN OVER MIJN VADER." Hij schrikt van mijn reactie aangezien nooit iemand het tegen hem opneemt. Maar hij verbergt het en gaat verder. "En wat anders, gaat je dode vader mij dan in elkaar slaan." Ik slik en zeg dan: "Nee maar ik wel." Ik ren op Rick af en sla hem. Hij verzet zich en duwt me op de grond. Hij lacht naar zijn vrienden maar ik sta op en met mijn vuist sla ik recht in zijn gezicht. Hij slaat terug en ik trek me aan zijn haren terug. Dan vallen we samen op de grond. We rollen terwijl we op elkaar spugen en elkaars haren er bijna uittrekken. Ik geef hem een kopstoot en in mijn ooghoek zie ik Finn aankomen. Fuck. Finn rent naar me toe en trekt me van Rick af. Ik verzet me en probeer Rick te slaan. Dat mislukt want Finn is nogal sterk. Rick staat op, veegt zijn bloed af en grijnst. De tranen stromen over mijn wangen als Finn me mee trekt. En iedereen staart me aan. Ze kijken Rick boos aan. "Dat kon je echt niet maken man..." zegt een vriend van Rick tegen hem. Ondertussen lopen er nog steeds tranen over mijn wangen en ik probeer me los te wringen uit Finn zijn armen. Ik denk dat ik pas na 5 minuten inzag dat het echt geen zin had. Finn nam me mee naar een beschut plekje om te praten en "af te koelen". Ik staar voor me uit, terwijl er nog steeds tranen over mijn gezicht lopen. Ik zie Finn moeilijk kijken, hij komt naast me zitten en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. "Gaat het Chlo..." Ik wil fel reageren maar ik houd me in. "Wat denk je zelf..." fluister ik zodat het niet zo hard aankomt. "Mijn vader is dood, mijn moeder is 24/7 bij die gast en Noah is kapot. Net als ik trouwens..." Finn knuffelt me en zegt niks. Hij weet wanneer hij niks moet zeggen. "Hoe reageerde je moeder op het nieuws...?" vraagt Finn na een tijdje. Ik lach schamper. "Ze deed alsof er niks gebeurd was en ging verder met haar leven. Toen ik haar daarmee confronteerde sloeg ze me en ze zei dat ze naar Andrew ging en ik maar verder met mijn leven moest gaan." Een schampere "O" komt uit Finn's mond. "Weet je wat het erge is. Mijn moeder heeft hem vermoord met haar gedrag. En mijn vader heeft daarom zichzelf vermoord. Het is allemaal haar schuld. Maar zij is nu de enige persoon die blij en vrij is met Andrew." zeg ik boos. "Chloe...." Finn wilt iets zeggen maar hij stopt. Ik weet dat hij wilt zeggen dat mijn moeder ook pijn heeft. "Zeg maar niks Finn. Kom we gaan naar de les." Aarzelend kijkt Finn me aan. Zijn ogen staan vol met medelijden en ik kan het niet aan. Ik kwam op school om afgeleid te worden van de realiteit, niet om daarmee geconfronteerd te worden.

Hi lieve lezers, dit was alweer het 4e hoofdstuk van trapped. Ik hoop dat je het leuk vond! Een vote zou lief zijn!💕

Liefs Zara☾