Trapped.

12☾

Ik hoor dat de deur open gaat en ik zie Mason staan. "Hee Chloe, had jij geen les vandaag?" Ik kijk op. "Nee, mijn lessen zijn nog niet begonnen." "Oh chill!" Mason loopt naar de bank en ploft neer. Hij merkt dat hij op iets hard zit en pakt het voorwerp. Mijn telefoon. "Hee je hebt nu ook een telefoon." zegt hij lachend. "Ja, ik moest even iemand bellen..." mompel ik. Ik ben nog steeds ontdaan van het gesprek met Finn. Maar het was er al uit voordat ik het doorhad, ik ben zo dom. "Heb je zin in het feestje?" vraagt Mason. "Feestje...? Oh... Ohja het feest. Ja hoor, ik ben wel toe aan wat gezelligheid." Eigenlijk heb ik geen zin, maar alles vergeten is altijd wel goed. "Ik heb vandaag nog wat mensen uit mijn klas enzo uitgenodigd." "Gezellig!" ik probeer het oprecht te laten klinken. Ik mis Finn enorm en na dit gesprek nog meer, en dan ook nog dat stomme feest.

"Heb jij er ook zoveel zin in?!" vraagt Mia enthousiast. "Ja, het wordt zo leuk!" ik ben oprecht blij. Ik heb mezelf opgefrist en heb echt zin in dit feest. "Je make-up zit echt on fleek Chlo! Je moet me dit echt leren!" "Haha, jou make-up zit ook echt heel mooi!" We horen allemaal mensen binnenkomen. Het is 9 uur maar aangezien de regels zijn dat er om 11 uur geen geluid meer mag zijn, beginnen we al vroeg. "Het wordt echt te gek!" zeg ik tegen Mia en ik geef haar een knuffel. Samen lopen we naar de woonkamer waar het feest gaande is.

Als ik binnenkom stellen veel mensen zich aan mij voor en ik geef Oliver en Trevor een knuffel. Ethan is er nog niet vreemd... We zetten de muziek harder en beginnen te dansen. Ik voel aan mijn hele lichaam dat ik dit nodig had. Even losgaan alsof er niks aan de hand is... Een halfuur later zwaait ineens de deur open. Er lopen veel mensen naar binnen, waaronder Ethan. Hij heeft allemaal drank mee. Hoe komen ze aan drank? Ik loop naar Ethan toe en geef hem een knuffel. "Hey, leuk dat je er bent!!" schreeuw ik boven de muziek uit. "Hey Chlo, kijk eens wat ik heb meegenomen!!" Hij zwaait met de flessen drank en grijnst. "Hoe kom je daaraan?!" vraag ik nieuwsgierig. "Het helpt dat ik rijk ben en dat ik de leverancier van al het eten ken...." zegt Ethan mysterieus en hij loopt weg. Ethan vult een bekertje met allemaal verschillende dranken en geeft het aan mij. "Dit moet je proeven..." fluistert hij in mijn oor. Ik neem een slok. Dit is een heftig drankje maar het voelt goed. Ik neem nog een slok en drink het hele bekertje in een keer op. Ik trek Ethan mee en we beginnen te dansen op de muziek. Op een gegeven moment loopt Ethan weg om nog meer drank te halen. Maar de jongen die weer bij me komt dansen en me drank geeft is Ethan niet maar iemand anders. Ik drink de drank op, ik kan even niet meer helder nadenken. De jongen en ik dansen een tijdje als hij in mijn oor fluistert dat ik mee moet komen. De jongen neemt me mee naar de slaapkamer en ik voel me duizelig, ik heb teveel drank op. Als we bij de slaapkamer aankomen begint hij me te zoenen. Ik ga er in mee, het is maar een zoen en hij is best knap. Hij duwt me richting de inloopkast en voordat ik het door heb staan we in de inloopkast. Hij doet de deur op slot en dan komt mijn brein weer tot het besef wat er aan de hand is. Maar het is al te laat. De jongen zoent me ruig en ik wil hem van me af duwen. Mislukt, hij is te sterk. Hij duwt me op de grond en komt op me liggen. Ik gil, maar niemand hoort me. Waarom werkt die fucking drank nu niet, waarom besef ik alles alsof ik nuchter ben. Tranen stromen over mijn wangen als hij met zijn handen onder mijn shirt gaat. Ik probeer hem van me af te duwen, maar het lukt gewoon niet. Ik schreeuw en huil maar niemand hoort me. De jongen trekt mijn shirt uit en daarna ook mijn broek. Ik begin te trappen en wild om me heen te slaan. Maar nadat hij me betast verstar ik. Ik wil wel gillen en huilen en trappen maar mijn lichaam wilt het niet, het probeert zichzelf te beschermen. De jongen gaat gewoon door. Na een tijdje die voor mij uren leken te duren gaat hij weg. Ik daarentegen lig op de grond, naakt. Niemand die me hoorde, niemand die me hielp. Mijn lichaam kan zich weer bewegen en de tranen stromen over mijn wangen. Ik pak een grote trui en ga zitten in het hoekje van de kast. Ik trek mijn knieën op en berg mijn hoofd in mijn benen. Ik begin te huilen, echt te huilen. Op de achtergrond hoor ik muziek, keiharde muziek. Een tijdje later hoor ik iemand binnenkomen, de muziek gaat uit en ik hoor dat alle mensen weglopen. Ik zit nog altijd alleen in een hoekje. Ik besef me maar al te goed wat er is gebeurd. Ik ben verkracht. Verkracht in dit klote internaat, ik moet hier weg.

"Waar zal ze zijn...?" hoor ik iemand fluisteren, het is Mason. "Ik heb geen idee, maar het voelt niet goed." dat klinkt als Noah. De enige twee stemmen zijn van Mason en Noah... Ik hoor de voetstappen dichterbij komen. Dan zwaait de deur open en zie ik Mason en Noah staan. "Chloe...?" zegt Noah verbaasd. Er stromen weer tranen over mijn wangen. Mason staat verstard in de deuropening en Noah komt bij me zitten. Hij knuffelt me. "Wat is er gebeurd..." Ik begin nog harder te huilen. Dan ineens zegt Mason ook iets. "Noah..." zegt Mason en hij kijkt naar een stapeltje kleren. Mijn ondergoed en outfit van vanavond. Noah kijkt verschrikt en went zich weer tot mij. "Chloe, ben je verkracht...?"

Hoooi, Best heftig hoofdstuk, al zeg ik het zelf. Wie is de mysterieuze jongen en wat gebeurd er verder...? Als jullie dit een leuk hoofdstuk vonden laat dan even een Comment☁︎ en Vote🌟 achter!

Volgende keer in Trapped.: Chloe moet de recente verkrachting nog verwerken en Mason probeert haar daarbij te helpen.

Liefs Zara☾