De bel gaat en ik sta op. Ik doe de deur open en zie Finn staan. "Finn!!!" Roep ik enthousiast. Ik knuffel Finn en hij knuffelt terug. "Ik heb je zo erg gemist..." fluister ik in zijn oor. Een traan ontsnapt uit mijn ooghoek. Na 5 minuten geknuffeld te hebben hoor ik David kuchen. "Sorry maar wie is dit..." zegt hij onzeker. "Haai ik ben Finn, Chloe's beste vriend!" zegt Finn blij. "Ik ben David, " zegt David terug. "Maar Finn, wat doe je hier...?" vervolgt hij zijn zin na een paar awkward minuten aan stiltes. "Ik kom Chloe halen." zegt Finn terug. "Chloe halen?!" zegt David verbaasd. "Ik...." begin ik aan mijn zin. "Ik wilde het je vertellen... Maar...." "Maar wat Chloe. Is het hier niet goed genoeg voor je?" zegt David boos. "Nee, nee dat is het niet. Het is meer dat ik jullie niet in gevaar wil brengen." "Het zal wel, er is hier geen gevaar. Als je weg wilt, had je dat gewoon kunnen zeggen." zegt David bot terug. "Dat is het punt niet, snap je dan niet dat ik hier weg moet. Ik moet verdwijnen en Finn is de enige die me kan helpen." zeg ik terug. Maar het is hulpeloos hij gaat mij nooit begrijpen, nog een reden dat ik weg moet. David en ik beginnen te bekvechten als Finn ineens roept: "Jongens, we hebben een probleem!" "Wat." zeggen David en ik tegelijk. "Ik hoor auto's en sirenes aankomen. We moeten hier weg, althans Chloe en ik." Ik luister even en hoor dat Finn gelijk heeft. "Shit." sis ik. Ik pak Finns hand en trek hem mee. "Bedankt Margareth en dankjewel David!" roep ik. We rennen door het huis en lopen via de achterdeur de tuin in. Nou ja de tuin... Het graanveld. We rennen zo snel als we kunnen en horen de sirenes steeds dichterbij komen. We blijven rennen zonder überhaupt te kijken waar we heen gaan. Dan struikel ik ineens over mijn eigen voeten. Shit Chloe. Wat doe je nou. "Chloe, staat op en ren door!" sist Finn. Ik sta snel op. Mijn knie bloed maar ik ren zo hard als ik kan. Finn en ik stoppen even om te kijken als ik ineens wordt weggetrokken. Ik probeer te gillen. Maar ik heb nog niet eens mijn mond open of er wordt een hand op mijn mond gedrukt. De persoon is gekleed in het zwart en trekt mij aan mijn pols mee. Finn loopt nog steeds achter me en rent achter me aan. "Chloe, what the fuck." sist hij de hele tijd. We rennen door het graanveld en zijn helemaal bij het einde aangekomen. Het graanveld loopt over in bos en ik weet nog steeds niet wie die man is. We stoppen eindelijk en Finn en ik hijgen het uit. "We hadden beter ons best moeten doen tijdens gym..." hijgt Finn. Als we zijn bijgekomen staat de man nog steeds met zijn rug naar ons toe. Hij zoekt iets in zijn rugzak. Ik wil hem op zijn schouder tikken, maar ik bedenk me. Straks heeft hij een mes en schrikt hij en steekt me neer, okee Chloe dat gaat nooit gebeuren maar oké. Ik plof neer in het gras en Finn komt naast me zitten. "Wie ben jij." zegt Finn argwanend. De man draait zich om en grijnst. Ik had even een paar seconden nodig om te beseffen wie deze man, nee jongen was. "MASON?!" Gil ik uit. Ik ren naar hem toe en omhels hem. Ik begin te huilen van geluk en Finn kijkt een beetje raar toe. Ik laat hem los en begin nog harder te huilen. Nu pas voel ik hoeveel ik van hem houdt en hoe erg ik hem heb gemist. Ik begin te hyperventileren en loop rondjes om mezelf te kalmeren. Ik hoor op de achtergrond Finn en Mason praten. "Ben jij DE Mason?!" "Blijkbaar wel, " grijnst Mason. "Maar dan ben jij vast Finn." "Ja klopt, en Chloe had gelijk over je." "Wat zei ze dan?!" vraagt Mason ineens heel onzeker. "Oh, niks bijzonders." zegt Finn nonchalant terug. Mason loopt naar me toe, tilt me op en zoent me. Ik ben nog nooit zo blij geweest... "Get a room." zegt Finn terwijl hij zich weer languit laat vallen in het gras. Ik grijns tegen Masons lippen aan en hij zet me weer neer. "Wat doe je hier?!" vraag ik ongelovig. "Ik hoorde dat jij in the Underground zat. Dus toen ben ik ontsnapt om je te bevrijden. Maar toen ik aankwam was je al weg. Jonah vertelde me alles, ook van Kaj enzo... En toen ben ik je plan gevolgd. Daarom kwam de politie net, ze kwamen niet voor jou maar voor mij. De mensen uit dit dorp herkende me blijkbaar en hebben de politie gebeld." Ik omhels Mason nog een keer en snuif zijn geur op. Dit heb ik zo gemist. "Maar hoe komen we hier weg..." zeg ik na een tijdje. "Ik heb alleen een nieuw ID voor Chloe kunnen regelen, maar als ik thuis kan komen kan ik er ook een maken voor Mason... Als je wilt dan tenminste?" vraagt Finn. "Kan jij fake ID's maken?" vraagt Mason verbaasd. "Nee, maar mijn vaders computer kan het en ik weet zijn inloggegevens. Hij werkt voor de staat." Mason knikt. "Als dat kan ben ik je voor eeuwig dankbaar. Je had gelijk Chloe, we moesten gewoon weg uit dat internaat. Het voelt misschien raar om te zeggen. Maar voor het eerst in mijn leven ben ik niet meer Trapped. Ik ben vrij.
WOW, this bitch is back.😬 Sorry echt enorm sorry. Er was veel shit gaande thuis en op school. Daarnaast had iemand mijn verhaal gejat (letterlijk gekopieerd) dus dat moest ik ook even afhandelen. Toen had ik gewoon even een break nodig van wattpad. Dus sorry. ❤️
Omdat ik dit boek goed wil afsluiten komt binnenkort de epiloog online. Ik zal dit zo snel mogelijk regelen. ☺️
Liefs Zara☾
JE LEEST
Trapped.
Novela JuvenilChloe en haar broer worden na het vreemdgaan van hun moeder naar een internaat gestuurd. Vol verdriet van de recente gebeurtenis gaan ze op weg naar het internaat. Daar ontmoet Chloe veel mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Ze wordt steeds close...