Trapped.

22☾

Ik glij via de stortkoker naar beneden. Het is een soort glijbaan, heel erg leuk eigenlijk. Ik glijd door de buis maar dan ineens gaat de koker recht naar beneden. Ik gil even maar dan houd ik snel mijn mond dicht. Niemand mag me horen. Ik land in een grote berg afval. "Auw..." sis ik. Ik ben geland op iets hards. Ik kijk onder me en zie dat het een fles is van iets. Ik kijk over het randje van de vuilnisbak. Ik zie niemand... Ik klim snel uit de container en ik wil net het muurtje omlopen als ik een bewaker zie. "Shit." mompel ik in mezelf. Ik klim snel weer in de container en maak me zo plat mogelijk. De bewaker loopt langs me heen en zegt dan iets in zijn walkie talkie. "Alles is veilig buiten, niemand te zien." Hij wilt weer verder lopen als er geluid komt uit zijn walkie talkie. "CODE GEEL, IK HERHAAL CODE GEEL." Ik vraag me af wat dat is, maar dit geeft me vast meer tijd. "Die kinderen toch ook altijd met hun domme voedselgevechten..." mompelt de bewaker terwijl hij weg loopt. Thanks Jonah, denk ik bij mezelf. Ik spring uit de container en kijk om het hoekje. Er is niemand, perfect. Ik moet nu naar de overkant richting de hekken. Ik begin te rennen. Kom op Chloe, sneller. Ik ren zo snel mogelijk naar de overkant en laat me tegen het hek aanvallen. Yes, gelukt. Ik hijg nog even, ik moet echt wat aan mijn conditie doen. Ik loop naar rechts zoals Jonah me vertelde. Ik zie enorm veel bomen in een rijtje staan. Het zijn appelboomgaarden. Ik loop langs de eerste rij. Als ik bijna bij de tweede rij ben gaat erop eens een alarm af. "CODE ROOD, ER IS IEMAND ONTSNAPT." Shit, dat gaat om mij... Wat moet ik doen?! Door of verstoppen...? Ik besluit dat verstoppen beter is. Ik ren het pad in na de tweede boom en ren zover als ik kan. Als ik een hoog bosje zie met 2 bomen er naast duik ik erin. Ik zie wat modder op de grond liggen en smeer het over mijn gezicht. Als ik nu word gepakt kan ik het wel vergeten... Ik zie allemaal mensen rennen door de boomgaarden. Ik voel mijn hart kloppen in mijn keel. Ik knijp mijn ogen dicht als er twee mensen langs lopen. "Stil, ik hoor iets..." zegt de ene man. Ik houd mijn adem in. Na 1 minuutje zoeken in deze omgeving lopen ze verder. "Vast een vogel ofzo." zegt die man weer. Ik haal opgelucht adem. Na 3 uur is het buiten helemaal stil, er zijn geen zaklampen meer te zien. Ik vouw de bosjes open en stap eruit. Ik kijk om me heen. Het is rustig, gelukkig. Ik loop snel door naar de derde rij met bomen. Nu moet ik niet de boomgaard in maar naar links, denk ik dan. Ik ren van de bomen weg en na een paar meter zie ik het huisje staan. Het is al donker, ik hoop dat ik het kan zien. Ik loop het tuinhuisje in. Het is donker in het tuinhuisje en ik loop rechtdoor. Waar stond die tafel ook alweer...? Ohja links achter. Ik loop die richting op als ik ineens struikel. Ik val keihard op de grond. Ik kijk voor me en zie een zaklamp liggen. Bingo. Ik zet hem aan en zie dat ik gestruikeld ben over een plank die omhoog staat. Ik zie dat mijn knie bloed. Ik sta weer op en loop naar de tafel. Ik kruip onder de tafel en haal het kleed dat er ligt weg. Ik zoek een plank die los is en bij de derde keer trekken vliegt de plank eruit. Ik haal de andere planken ook snel weg en zie inderdaad een luik. Ook zie ik een tas. Huh? Ik laat me door het luik vallen en probeer de planken zo goed mogelijk terug te leggen. Het is een beetje mislukt maar als ze er achter komen ben ik al thuis. Ik open de tas en zie een naam in het label staan. 'Jonah Moore'. Deze tas is van Jonah, toen hij ging ontsnappen. Ik kijk in de tas. Een shirt, een fles water, een koekje die enorm droog is, een mes en wat foto's. Ik bekijk de foto's. Jonah en een ander meisje staan samen onder een boom, Cute. Dan bekijk ik de volgende foto, hier staan ze zoenend op. Waarschijnlijk zijn vriendin... Daarom wilde hij ontsnappen. Ik doe alles weer in de tas en doe hem op mijn rug. Ik pak de zaklamp en schijn op de tunnels. Het is hier pittig vies. Ik loop op het kleine randje naast het 'water' dat er door stroomt. Ik schijn op het water en zie allemaal viezigheid voorbij komen. Het stinkt ook echt enorm. Ik loop maar door, hoe sneller ik loop hoe sneller ik hier uit ben. Ook al heeft Jonah me niet vertelt hoe ik moet lopen... Ik loop naar links en zie een platform. Ik besluit even een pauze te nemen. Ik ben zo moe... Ik ga zitten tegen de muur en kijk in de tas. Ik pak het flesje water en neem een slok. Het smaakt oud en warm, maar ik moet drinken... Ik heb zoveel dorst. Na een tijdje te zitten val ik in slaap. Ik weet zelf ook niet hoe ik in deze omgeving kan slapen, maar ik ben kapot...

Hooi allemaal! Ik heb gister geen update gepost omdat ik met een vriend was en daarna was ik zo moe... Ik voel me echt schuldig maar ik ga het met jullie goedmaken door binnenkort een keer twee hoofdstukken te plaatsen, in plaats van 1. Daarnaast heb ik de 1K READS GEHAALD!!!! OMG echt GE-WEL-DIG. EN OP DIT MOMENT STA IK IN DE TOP 50 VAN TIENERFICTIE!😱❤️ HEEL ERG BEDANKT ALLEMAAL!!!

Volgende keer in Trapped.: Chloe komt aan in een stadje genaamd Brightmill... Wordt ze daar gevonden of krijgt ze hulp uit onverwachte hoek...

Liefs Zara☾