Trapped.

11☾

Ik word wakker en kijk verbaasd op. Eerste nacht hier en ik lig al in een jongen zijn armen... Gaat goed Chloe, heel knap. Ik kijk recht in Mason's ogen, hij is ook al wakker. "Ohgod..." stamel ik. Mason lacht even en zegt dan: "Goedemorgen Chloe!" "Ben je al lang wakker?" vraag ik. "Uhm een kwartiertje, maar ik kon niet weg want tja..." Mason kijk naar mij. Ik kijk naar mezelf en zie dat ik zo dicht op hem lig dat hij zich niet kan bewegen. Ik voel dat mijn wangen rood worden en ik ga snel van hem af. "Uhm sorry..." zeg ik stuntelend en ik sta op. "Ssst, is niet erg. Maar je broer en Mia liggen nog te slapen." Ik loop richting mijn slaapkamer en zie dat Mia en Noah de bedden tegen elkaar aan hebben geschoven. Noah ligt in mijn bed en Mia ligt tegen hem aan. Ik schud lachend mijn hoofd en loop de badkamer in. Ik stap onder de douche en kleed me aan. Terwijl ik mijn tanden poets kijk ik op de klok. Het is kwart over 8. We moeten zo ontbijten. Als ik weer in de slaapkamer sta, zie ik dat Mia is aangekleed en Noah loopt net naar zijn eigen kast. "Zo zo... Was het gezellig." vraag ik aan Mia met een grijns. "Er is niks gebeurd hoor Chloe, maak je maar geen zorgen." zegt Mia lachend terug. "Vertel me alles over jullie date!" "Ik vertel het je later wel, maar waarom lag je met Mason op de bank in zijn armen." Dit keer grijnst Mia. Ik voel dat ik rood wordt. "Uhm geen idee, laten we maar ontbijten." "Hmmm okee is goed..." zegt Mia grijnzend. 

"Welke vakken heb jij vandaag?" vraagt Mason aan mij nadat we ons ontbijt hebben gegeten. Het was echt heel lekker! "Geen idee, ik heb nu een gesprek met Aryline. En daarna zie ik wel wat ik moet doen." "Okay veel succes bij Aryline!" Mason geeft me een knuffel en vertrekt. Dan loop ik ook richting Aryline's kantoor.

"Hi Chloe!" zegt Aryline als ik net op de deur heb geklopt. "Hoi." zeg ik en ik loop naar binnen. Ik ga zitten op de bank en Aryline neemt plaats in de stoel. "Hoe gaat het met je, nu je je eerste dag hier hebt gehad." "Het gaat goed, Mia en Mason zijn heel aardig en hun vriendengroep nemen Noah en mij heel goed op." "Wat fijn voor je! Zijn er nog dingen waar je mee zit...?" vraagt ze lief. "Nou ik mis thuis heel erg. Niet thuis als in mijn moeder, maar mijn school en mijn vader." "Dat snap ik, ik weet zeker dat je je over een tijdje beter gaat voelen." "Aryline, zou ik met iemand kunnen bellen of hoe dat dan hier werkt." vraag ik. "Je bent snel met die vraag." zegt Aryline, ik kijk haar vragend aan. "In dit internaat krijg je hulp als je erom vraagt. Veel mensen durven geen dingen te vragen zoals een telefoon om te bellen." Ik kijk nog steeds vaag. "Iedereen in dit internaat heeft recht op een beveiligde mobiel om thuis te kunnen bellen." zegt Aryline. Ik begin het te snappen. "Een beveiligde mobiel?" vraag ik een tikkeltje verbaasd. "Helaas is het nodig om jullie telefoongesprekken te controleren... Het is en blijft een internaat." Ik knik begrijpelijk. "Ik zal de mobiel even voor je halen." zegt ze en ze loopt weg. Even later komt ze weer terug en geeft me een mobiel. "Aangezien je lessen nog niet beginnen, hoop ik dat je iemand kan bereiken... We hebben je oude telefoon contacten overgezet." "Dankjewel!" zeg ik. Ik sta op en loop weg. "Doei Aryline!" roep ik nog even na. 

Ik loop naar mijn kamer en zie dat er niemand is. Gelukkig. Ik plof neer op de bank en bel Finn. Nadat de telefoon een paar keer overgaat neemt hij op. "Met Loulou, op de telefoon van Finn!" Ik kijk even raar op en besluit het dan maar zo aan Finn te vragen. "Hoi, uhm, met Chloe..." Ik hoor wat gestommel en dan hoor ik iemand roepen: "CHLOE?! AS IN CHLOE BYRNE!" Ik lach even en er ontsnapt een traan. Ik besef nu pas hoe erg ik hem mis. "Finn! Je wilt niet weten hoe blij ik ben om je stem te horen!" "Chloe, ik mis je zo erg! Je moet me echt even bijpraten wat is er allemaal gebeurd." "Dat leg ik zo wel uit, maar waarom nam Loulou je telefoon op?" "Uhm..." Hoor ik aan de andere kant van de telefoon. "Nou kijk, toen jij weg was..." Hij stopt even. "Ik zat er echt even doorheen en voor dat ik het wist ging het nieuws rond en stond ze voor mijn deur. Ze heeft me er echt even doorheen geholpen." Ik zucht, ik snap dat ik er niet voor hem kan zijn. Maar waarom kan Joos dat niet doen of Bella. Waarom moet het perse Loulou zijn... "Ja ik snap het..." zeg ik twijfelend. "Maar Chlo, vertel me alles!" Ik vertel Finn over bijna alles. Over Aryline, Mia en Mason, Trevor en Oliver en Ethan. Alleen het stuk met het wakker worden in Masons armen laat ik weg. "Het klinkt niet rampzalig slecht." zegt hij teleurgesteld. "Nee daar ben ik heel erg blij mee!" "Ik ook wel.." het is even stil. "Maar je kan beter naar huis komen." Ik slik, en er staan weer tranen in mijn ogen. "Dat wil ik ook wel, maar dat kan gewoon niet." "Je kan proberen te ontsnappen..." Ik onderbreek hem en zeg: "Nee Finn, dat kan niet. Het is hier best prima. Ik mis je heel erg maar ik wil niet terug naar huis. Ik wil niet terug naar de plek waar mijn vader mentaal is vermoord door mijn moeder. Op deze plek vergeet ik even alle ellende. Iedereen hier heeft iets ergs meegemaakt... Het laat me voelen alsof ik niet alleen ben." Het is er al uit voordat ik eraan denk dat dit best lullig op Finn kan overkomen. "Oke Chloe, als je er zo over denkt dan ga ik maar." Finn hangt op en ik gooi de telefoon weg. 

Hoi allemaal! Chloe was weer eens lekker subtiel... Als jullie dit een leuk hoofdstuk vonden laat dan even een Comment☁︎ en Vote🌟 achter!

Volgende keer in Trapped.: Mia heeft een feest georganiseerd voor Noah en Chloe. Alleen krijgt dit feest een rare wending... Je leest het allemaal in het volgende hoofdstuk van Trapped.!

Liefs Zara☾