Trapped.

14☾

Ik word wakker en gaap. Mijn maag knort, ik heb gister niks gegeten. Vooral toen ik hoorde dat alles een groot plan was. Ik weet niet wat ik moet doen... Ik moet hier weg, maar hoe bereik ik Finn zonder dat het internaat er achter komt. Ik pak de trui en broek die op een stoel liggen. Mason en ik zoeken elke avond kleren uit. Ik word veel te misselijk als ik in die kamer ben. Ik loop naar het ontbijt. Iedereen is al aan het eten, ze hadden niet verwacht dat ik zou komen. Als ik binnen kom kijkt iedereen me aan. Ik zucht en staar iedereen terug aan, ik kijk boos en verdrietig te gelijk. Ik loop naar mijn vrienden toe, althans dat probeer ik. Op mijn weg daar naar toe lopen er twee jongens voor me langs. Ze stoppen en grijnzen als ze mij zien. Ik herken ze meteen, Ethan en Aiden. Ik probeer niet te huilen maar het lukt me niet. Ik ren weg storm alle trappen op en als ik boven aan de trap ben val ik hijgend neer. Ik ga in een hoek zitten. Ik ben kapot, dit gebouw is best groot en ik ben net naar de bovenste verdieping gerend. Dan hoor ik dat iemand anders nu ook de trap op rent. Ik ben bang, straks is het Aiden... Ik maak me zo klein mogelijk en berg mijn hoofd in mijn knieën. Iemand raakt mijn schouder aan. "Chloe...?" Het is Mason. Ik ben zo blij om zijn stem te horen. Ik val spontaan om zijn nek. "Het was zo erg..." fluister ik. "Alles speelde zich opnieuw af en toen hij grijnsde... Ik voel me zo dood van binnen." Mason pakt me wat steviger vast. Ik ken Mason niet zo lang maar het voelt zo vertrouwd.... "Geloof me Chloe, Aiden heeft ook spijt van die grijns." Ik laat hem los en kijk hem verbaasd aan. "Hoezo?" "Noah..." Ik weet al genoeg, arme Noah hij vecht zoveel de laatste tijd. En dat alleen maar om mij te helpen. Ik heb de liefste broer ter wereld. Mason en ik gaan weer op de grond zitten. Ik weet niet waarom we niet naar de kamer gaan, maar dit voelt goed... "Mason..." begin ik de vraag die ik hem wil stellen. "Zijn er telefoons zonder beveiliging...?" Mason kijkt me raar aan. "Uhm... Ik wil Finn bellen..." "Ja dus dan heb je toch je eigen...?" "Ik wil hem vertellen over uhm Aiden en ik wil niet dat het internaat dat hoort." zeg ik. "Hmmmm, ik snap je. Ik weet wel hoe je aan een normale telefoon kan komen..." zegt Mason twijfelend. Ik kijk hem hoopvol aan. "Hoe dan?!" "Ik heb een normale telefoon, ik zit al zolang in dit internaat dus ze vertrouwen me. Je mag hem wel lenen." Ik wist niet dat het zo makkelijk zou zijn om aan een normale telefoon te komen. Ik knuffel Mason weer. Hij hoeft niet te weten dat ik wil ontsnappen, en Finn moet me daarbij helpen. Mason geeft zijn telefoon aan mij en ik lach naar hem. "Dankjewel!" zeg ik oprecht. "Ik ga weer naar mijn vrienden, dus dan kan je in alle rust bellen." Ik glimlach en dan verdwijnt Mason in de lift. 

Ik open de deur van onze kamer en loop naar de badkamer. Ik ga in een hoekje zitten. Niemand mag me horen. Ik toets Finn's nummer in en de telefoon gaat over. "Hallo, met Finn." Hoor ik aan de andere kant. "Finn, dit is Chloe... Ik weet dat we een soort van ruzie hebben maar je moet me helpen." zeg ik snel. "Helpen? Met wat?" vraagt Finn verbaasd. "Finn je moet me helpen ontsnappen. Ik houd het hier niet langer uit." "Ik wist wel dat je toe zou geven..." zegt Finn lachend. "Huh...? Ben je nog boos?" "Chlo, ik ben niet boos meer. Integendeel zelfs ik ga je helpen te ontsnappen! Maar waarom wil je ineens ontsnappen??" vraagt Finn. "Finn, er is veel gebeurd en het is een lang verhaal." Ik zucht. "Ik heb alle tijd..." dringt Finn aan. "Okay dan... " de eerste traan ontsnapt alweer uit mijn ooghoek. "Nou er was dus een feest en twee van die idiote gasten hebben me dronken gevoerd..." ik klink kwaad maar tegelijkertijd huil ik hard. "Toen heeft één van die jongens mij verkracht..." en nu huil ik nog harder. Ik haat het om iedereen hierover te vertellen. Finn is even stil en schreeuwt dan: "WAT?! MEEN JE DIT?! Chloe, ik wist niet dat dat kon gebeuren in dat internaat?! Ik kom je zo snel mogelijk halen, ik moet nu naar je toe. Maar hoe krijgen we je uit dat internaat?! En als je eruit bent moet je me hier meer over vertellen." "Ja ik vertel je alles, maar eerst moet ik dus hieruit ontsnappen. Je bent de enige die me kan helpen Finn. Er zijn hier alleen maar bossen. Ik ben minstens vier jaar bezig om uit deze bossenmassa te ontsnappen met mijn conditie." Finn lacht. "Ja dat klopt... En ik denk dat ze ook wel videobewaking hebben in de bossen. Hoeveel tieners zouden daar wel niet weg willen." "Je moet me halen met de auto. Dan kunnen we weg rijden en kan ik eindelijk naar huis..." zeg ik. Huis... Ik kan helemaal niet naar huis... Ik heb geen thuis.

Heeeeee allemaal! Leuk dat jullie dit hoofdstuk van Trapped. hebben gelezen. Het is een iets korter hoofdstuk maar het einde kwam zo beter uit. In ieder geval als jullie dit een leuk hoofdstuk vonden laat dan even een Comment☁︎ en Vote🌟 achter!

Volgende keer in Trapped.: Vertelt Chloe Noah haar plan om te ontsnappen in de hoop dat hij mee gaat en wordt Mason meer dan en vriend...?! Je leest het allemaal in het volgende hoofdstuk van Trapped.!

Liefs Zara☾