Ik kijk om me heen. Dit is echt heel mooi. Er ligt een lichte houten vloer in en de muren zijn licht grijs met wit. We staan in een soort tussengang. Aan de linkerkant is een deur richting twee bedden. Aan de rechterkant zie ik hetzelfde. Recht voor ons is een soort poort, daar zie ik een klein tv hoekje en een ronde eettafel staan. Ik zie Mason tv kijken en Mia maakt zo te zien haar huiswerk. Ze kijken verbaasd naar ons op. Al snel veranderen die verbaasde blikken in twee lieve glimlachen. Noah zet zijn koffer neer en loopt naar binnen in de kleine huiskamer. Ik volg zijn voorbeeld en loop achter hem aan. Ik loop eerst naar Mason aangezien mijn broer bij Mia is. "Haai ik ben Chloe!" zeg ik tegen Mason. "Hoi, ik ben Mason maar waarschijnlijk wist je dat al door Aryline." "Klopt!" zeg ik. Dan sta ik op en loop naar Mia. "Hoi ik ben Chloe!" zeg ik terwijl ik naast haar ga zitten. "Hoooi Chloe ik ben Mia!" zegt ze extreem blij. Mason en Noah komen tegenover ons aan de tafel zitten. "Ik ben zo blij dat jullie onze kamergenootjes zijn. Ik houd het echt geen dag langer uit met Mason!" zegt Mia. Ik lach, ze zijn echt heel aardig. "Mia doe normaal, ik moet het met jou doen dat is veel erger." Weer lachen we. "Waarom zijn jullie hier eigenlijk heen gekomen?" vraagt Mason nadat we een tijdje hebben gepraat. Ik kijk snel naar de grond... Alle beelden komen terug, net nu ik het even vergeten was... Noah kijkt ook even moeilijk. "Oh sorry, ik had er niet over moeten beginnen..." zegt Mason als hij mij zo ziet. "Nee het is niet erg, maar ik wil het er nu niet over hebben aangezien het nog zo recent is gebeurd." "Ik snap het." zegt Mason lief. "Kom Chloe! Ik laat je jou bed wel zien! Je slaapt bij mij op de kamer en Noah slaapt bij Mason! Maar dat snap je vast wel." Ik knik en we staan op. We komen weer in het halletje aan en we gaan de rechter deur in. Ik pak snel mijn spullen en loop richting de kamer. De kleuren zijn precies hetzelfde maar het is hier gezelliger. Er staan 2 bedden en daarnaast staat een nachtkastje. Om het bed hangen fairy lights en er ligt een simpel dekbed. Boven het bed van Mia hangt een wereldkaart en op haar nachtkastje staan foto's. Ik zie in de kamer nog 2 deuren, geen idee waar die voor zijn. "Vind je het mooi?" vraagt Mia. "Ja het is perfect, ik vraag me eerlijk gezegd een beetje af waarom het hier zo mooi is." "Veel kinderen hebben een rotperiode achter de rug, de leiding wilt dat we ons thuis voelen." "Het klinkt hier heel fijn..." zeg ik zacht. "Het is hier ook heel fijn." zegt Mia. "Op de meeste internaten voelt het alsof je in een gevangenis zit, hier valt het wel mee." Ik knik. "Waarvoor zijn die 2 deuren?" vraag ik. "Ik laat het je wel zien, maar ogen dicht!" zegt Mia. Ik doe mijn ogen dicht en Mia duwt me de eerste deur door. "Doe maar open!!!" zegt Mia vrolijk. Wow. Ik sta in een kledingkast. Dit internaat heeft een inloopkast! Er is genoeg ruimte voor mijn spullen. "Wow Mia, dit is zo cool..." "Ja leuk he, er is genoeg ruimte voor je denk ik. Maar als je meer wilt moet je het zeggen!" "Nee, dit is genoeg. Ik heb niet veel kleren..." "Zullen we ze zo samen opruimen, ik wil wel eens zien wat je 'niet veel kleren' noemt." vraagt Mia aan me. "Ja natuurlijk! Lijkt me leuk." Mia is echt aardig, ik ben blij dat ik met haar in de klas zit. "En waarvoor is de andere deur dan?" vraag ik. "Ga zelf maar kijken! Ik begin vast met je kleren, je zult vast wel moe zijn van je reis." "Dankjewel." zeg ik en ik schenk Mia een lieve glimlach. Ik loop uit de kast en loop de andere deur binnen. Ik stap een badkamer binnen. Wow wat mooi. Dit internaat is best luxe... Ik loop langs het bad naar het raam. Als je in bad zit heb je uitzicht op de bossen... Ik kijk naar buiten, het regent. Ik denk even na over alles wat is gebeurd... Wat is er een hoop gebeurd...
Ik denk dat ik 10 minuten naar buiten heb zitten staren. Misschien kan ik beter Mia gaan helpen. "Hee, ik kom je even helpen. Beetje lullig als je alles voor me moet opruimen." "Nee hoor geen probleem, ik ben bijna klaar! Je hebt trouwens echt leuke kleren, en dezelfde maat!" "Oh echt?! Je mag wel dingen lenen hoor!" "Echt waar?! Dat zou echt leuk zijn dan kan je ook dingen van mij pakken als je wilt!" Ze gooit een la dicht en ploft neer op de stoel. "Zo dat is ook klaar!" zegt ze opgelucht. "Sorry dat ik niet heb geholpen..." zeg ik tegen Mia. "Nee joh ik doe het graag. Ik weet nog wel toen ik hier kwam... Ik was zo moe van de reis, ik had totaal geen zin om alles op te ruimen. En mijn kamergenoot was ook niet echt aardig... Gelukkig hebben we Noah en jou nu!" Ik glimlach, ik had echt geen betere kamergenoten kunnen wensen.
"Zullen we gaan kijken of de jongens bijna klaar zijn, we moeten zo eten." zegt Mia. "Ja is goed!" "Oh en tijdens het eten zal ik je wel voorstellen aan al onze vrienden. Mason en ik zitten in dezelfde vriendengroep en jullie zijn vast meer dan welkom!" We lopen bijna de kamer uit als even stop met lopen. "Mia." begin ik. Ze draait zich om en ik vervolg mijn zin. "Dankjewel, ik zag er echt tegen op om naar dit internaat te gaan, want het was allemaal zo plots enzo. Maar ik ben super blij dat jullie ons zo goed opvangen." Ze geeft me een knuffel. "Geen dank Chloe, alles komt wel goed. Iedereen hier heeft dingen meegemaakt. We kunnen er maar beter voor elkaar zijn in deze moeilijke periode! Ik glimlach. "Mason en Noah, komen jullie we gaan eten!" roept Mia. Ik zie mijn broer de hal inlopen en we glimlachen naar elkaar. Dit internaat is misschien zo erg nog niet...
Hii lieve lezers, Ik hoop dat jullie hebben genoten van hoofdstuk 9! Als dat zo is laat dan even een Comment☁︎ en Vote🌟 achter!
Volgende keer in Trapped.: Chloe en Noah ontmoeten de anderen jongeren uit het internaat tijdens het diner. Ook verteld Mason Mia waarom hij naar dit internaat kwam... Wat is Mason overkomen...? Je leest het allemaal in het volgende hoofdstuk van Trapped.!
Liefs Zara☾
JE LEEST
Trapped.
Genç KurguChloe en haar broer worden na het vreemdgaan van hun moeder naar een internaat gestuurd. Vol verdriet van de recente gebeurtenis gaan ze op weg naar het internaat. Daar ontmoet Chloe veel mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Ze wordt steeds close...