1.BÖLÜM

161 33 2
                                    

Yaprakları solmuş ağaçları olan bir ormanın içindeyim. Bilmiyorum ama sadece yürüyorum, üzerimde uzun kollu beyaz bir elbise, elimde ise bir güneş gözlüğü. Yürüdükçe iyice soğuk oluyordu hava. Sanki hayatımda böyle bir soğukluk görmemiştim gibi. Soğuk tenime işliyordu.
Şimdi de solmuş yapraklar kar tanelerine dönüşüyordu. Yere her kar tanesi değdiğinde daha çok üşüyordum ve hava epey soluktu.
Havaya baktığımda ise o sisli bulutların arasında bir ışıltı vardı. Git gide açılıyordu ve gökyüzüne iyice baktığımda o ışıltının güneş olduğunu anlamıştım. Bulutlar açıldıktan sonra içim ısınmıştı. Kış güneşi değil mi işte. Sonra ağaçların arasından gelen biri vardı o kişiyi tam olarak göremiyordum, neden bilmiyorum ama o kişinin yüzünü tam net göremiyordum. Yüzünü merak etmiyorum da değil aslında. Bana iyice yaklaştı ve elimdeki güneş gözlüğünü göstererek " beni görmeyi çok merak ediyorsun dimi? O zaman elindeki gözlüğü tak " evet gerçekten de çok merak ediyordum.

Arkadaşlar belki ilk bölümler sıkıcı gelebilir. Ama rica ediyorum lütfen okumaya devam edin eminim ki sıkılmayacaksınız 😉
Size keyifli okumalar😃
Oy vermeyi unutmayalım 🤗

Son Adres Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin