Herkese iyi geceler!
Yine bir gece yarısı ve yine bir ben. Evet gece bölümlerinin zevkimden asla vazgeçmeyeceğim.
Bu kez uzun bir bölümle geldim. Bölümler yavaş yavaş karmaşıklığa girmeye başlayacak söylemek isterim.
Bu arada, Alice Kötüler Diyarında kitabımız Bir Deli Rüzgar gibi 90 bölümlere kadar uzamayacak. Tek bir kitap yapmayı ve çok fazla olay örgüsünün dışına çıkmayı düşünmüyorum. Bu konuda fikirlerinize de açığım.
Sizi çok tutmak istemiyorum, keyifli okumalar!
Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın!
🃏🔪
Alice|12
|Aile bağları|
Kapı açıldığında karşılaştığım manzara yaşlı ama bir o kadar da güçlü duran bir kadındı. Arkasında beş tane koruması ve valizleri vardı. Saçları simsiyah aralarda çoğunlukla yaşı gereğini kendini belli eden beyaz saçları vardı. Gözleri de saçları gibi siyahken kirpikleri kıvrık ve upuzundu. Üzerindeki siyah dizinin arkasına uzanan kabanı onu daha da güçlü gösteriyordu. Eski bir İstanbul hanımefendisi hissiyatı veriyordu. Kimseye bakmadan direkt olarak benim önümde duran Azem Zeren kişisine bakıyordu.
"Duydum ki torunumu bulmuşsun Azem Bey."
Kadının soğuk ve sert sesi etrafta yayıldığında kaşlarımı çatıp önce babam olacak sorumsuza sonra da karşımdaki kadına baktım.
Biyolojik zorunluluk başını belli belirsiz sallayıp yol açtı. "Buyurun Mahperi Hanım, içeriye geçin."
"Geçeceğim," dedi ama bu deme şekli daha çok tehditkar gibiydi. Geçeceğim derken daha çok hayatınızı mahvedeceğim gibi söylemişti.
Kadının herkesi yola getirmesi bir benim mi hoşuma gidiyordu?
Herkesim hazır ola geçtiğini düşünürsek, bu durum bir benim hoşuma gidiyordu.
Kadının gözleri beni buldu ve eve doğru attığı adım durakladı. Kaşlarını çatıp beni uzunca bir süre süzdüğümde gereksiz biyolojiğin arkasından çekildim. "Evet, aradığın torun sanırım benim." Diyerek dile dökmediği ama aslında beynindeki soruyu yanıtladım. Muhtemelen zaten o kayıp torunun ben olduğumun farkındaydı sadece bunu söylememişti.
Önce babam, ablam ve abim sonra da sanırım anneannem... Yavaş yavaş ailem oluşuyordu ama bu beni zerre mutlu etmiyordu. Neden? Çünkü olan olmuştu. Hemen hemen on sekiz yaşına gelmiştim ben. Bundan sonrasında onlara muhtaç olmayacaktım. Gerek yoktu hayatıma girmelerine.
Hayatıma girmeleri boş bir karmaşadan başka bir şey değildi.
"Alis..." dedi gözlerime bakarak ve o an kadının yüzündeki o sert ifade bir kaç saniyeliğine yerini tebessüme bıraktı.
Geri çekilip onun içeriye girmesini bekledim.
"Tılsım Hanım, hemen Mahperi hanımın eşyalarını misafir odasına yerleştirip hazırlayın." Sperm sahibinin verdiği görevle beraber tılsım hanım hızla öne doğru valizlere atıldı. O esnada da Mahperi hanım içeriye girdi.
"Anneanne?" Merdivenlerden inen Ayris'in şaşkın bakışları "anneannemizin" üzerinde dolandıktan sonra gülümsedi. "Hoş geldin!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alice Kötüler Diyarında
Teen Fiction"Kötü çocukları sadece salak ve saf kızlar sever," Gözlerimi büyük bir zevkle önümde elleri kolları sandalyeye bağlı üzerindeki gömleğin tüm düğmeleri açılmış ve alnına düşen kıvırcık saçlarının altından gözlerini bana dikmiş ve bir aslanın avını...
