Fantastik #1
Yeşil Prenses serisinin 1. kitabıdır.
Ve şeytan, inini, parçalanmış ruhları koymak için kendisine sakladı. O in, kalbinin tam ortasındaydı.
♕
Adına dünya denen bu yerde hiçbir zaman eşitlik olmadı. Her zaman birileri ezildi, birileri...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu bölüm bana biraz aksiyonlu geldi. Ve bu bölümü ben gerçekten sevdim ama bölüm adı pek içime sinmedi. Sanki Yelena ateşte yanıyormuş gibi oldu ama öyle bir şey düşünüp hemen heyecanlanmayın, ateşte falan yanmadı :D.
Umarım beğenmişsinizdir, vote verip yorum yapmayı unutmayın. Gerçekten yorum yapmayı unutmayın, birkaç saniyelik bir şey zaten, görüşünüzü belirtseniz, bölümü nasıl bulduğunuzu söylemeniz bile benim için yeterli.
Darya, Sonja ve Minrane, koşarak tavernanın ahşap kapısından dışarı fırladılar. Darya ciğerlerini temiz hava doldurdu ama temiz havanın keyfini sürecek vakit yoktu. Kaçması gerekiyordu.
Hava iyice kararmıştı. Dışarısı evlerle ve ağaçlarla kaplıydı. Akşam olduğu için dışarıda pek insan kalmamıştı ve çoğu evlerindeydi. Onlar ise sokağın öbür ucuna koşuyorlardı.
Darya koşarken böbrekleri acıdı. Elindeki hançerin kabzasını daha sıkı sıktı. Neyden kaçıyordu, niçin kaçıyordu, hiç bilmiyordu. Arkasından insanların koştuğunu biliyordu. Kovalanıyorlardı.
Koluna bir acı saplandığında inledi ve hızlı adımları biraz olsun yavaşladı. Soluk soluğa kalmıştı. Kafasını çevirip koluna baktı. Lanet olsun! Keskin bir bıçak, hançer, artık her neyse, kolunu sıyırmıştı. Tam olarak etini kestiği söylenemezdi ama yine de kanıyordu. Koyu zeytin rengi cüppesinin kolu ikiye yarılmıştı. Kalın kumaşta düzgün bir çizik oluşmuştu.
Bunu boş verdi. Durup yarasını falan mı iyileştirecekti?
Minrane'in ve Sonja'nın ondan daha hızlı olduğunu, kendisinin önüne geçtiğini fark etti. Koşuşunu daha fazla hızlandırdı ve Sonja'nın yanına yetişti. "Neyden kaçıyoruz?" diye bağırdı Darya.
"Kart oyunu," diye cevap verdi Sonja nefes nefese. Bu sırada Minrane de hâlâ koşarken onların yanına geldi ve dinlemeye koyuldu. "Geçende kart oyunu oynamıştım ve hile yaptıkları için parayı ödememiştim."
Minrane, bıçağını arkasındaki bir adama fırlatırken, "Şuradaki evin arkasına saklanın. Ben onları oyalayacağım," dedi onların duyamayacağı bir ses tonuyla. Sesi, koştuğundan dolayı titriyordu. "Siz gidebildiğiniz yere kadar gidin, beni düşünmeyin. Ben kendimi kurtarırım."
Darya tam itiraz edecekken Sonja, arkadaşının bileğini sıkıca kavrayıp terk edilmiş eski evin arkasına yönlendirdi. Arkalarındaki ses gitgide uzaklaşırken Darya ve Sonja nefes nefese taş evin duvarlarına yaslandılar ve uzun müddetli soluklar almaya başladılar.
Darya çömelirken yaralı kolunu eliyle tuttu. "Ne diye kart oyunu oynuyorsun, geri zekâlı?"
"O benim uzmanlık alanımdır." Sonja gözlerini devirip gülümsedi. "Onlar hile yaptılar ve benden yüzsüzce para istiyorlardı. Hile yapan düzenbazlara ne diye para vereyim ki ben? Aptal mıyım? Ben de o gece orayı, sözde parayı alıp gelmek suretiyle terk ettim ve bir daha geri dönmeyince saraya gelemeye de cesaret edemediler." Sesli bir kahkaha attı. "Tam bir salaklar, değil mi?"
