Zboże
Pamiętasz ma lubo, jak kwiecie rozrasta?
Wspominasz te lata słońca, łąko kolczasta,
Cierń w nikłą pierś wbitą,
W samotności przybitą,
Umknij zza lichych cieni, koszmaru,
Nie imaj, nie wnikaj w sidła konaru,
Złote pszenicy, urodzajne plony,
Wieńczą na łonie natury korony,
Widzę, gdy twe usta lśnią srebrem,
Dziatki, bijąc błysk żeliwa kneblem,
Szczęść twe sprawiają nawałnice,
Euforia radości, wiklinowe korpce,
Bosych stópek zdobią kłose,
Niczym orzech twarde wnętrze, bose,
Wnet sen nawiedzi,
Wnet grzech uwodzi,
Wśród kanibali znajdź swe tchnienie,
Władaj natchnieniem,
CZYTASZ
Dusza zamknięta w butli życia
Poesía¤ Owy zbiór miał swój pierwotny debiut ileś tam miesięcy temu, być może nawet z dwa lata temu? Mniejsza z tym. • Oto wzbogacona wersja pierwowzoru, który raczej pozostanie na dobre i na złe. *^-^* ▪︎Przedstawiam zbiór wierszy mojego autorstwa, o...
