Toprak; tam olarak içi dışı bir. Çok neşeli ve çok nadir üzülen bir insan. Ailesi ile çok iyi anlaşan bir insan değil. Fakat onlara karşı nefret duymuyor. Ve mükemmel olmasa da iyi anlaşıyorlar. Toprak sadece okulu için İstanbul'a gitmektedir. Faka...
"Ver ellerini haydi, sevgilim bitti artık ben varım yanında.." dedi ve saçlarımı okşadı. İşte huzur buydu. Yanağımdan sıcak bir damla gözyaşı aktığında eğilip gözyaşımın izinden öptü. Yavaşça...yaralarımın izini sürüyordu. Yaralarımı sarıyordu. Ellerimi tuttuğu elini çekip yatağa geldi. Arkama geçip belime sırıldı. Dizlerimizi uyumlu biçimde kıvırıp burnunu açık boynuma sürttü. Ve orada kaldı. Orada huzuru kokluyordu. Ellerimizi birleştirip o anının bitmemesini umdum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Rüzgar...Rüzgar..sevgilim..seni seviyorum" gözlerimi açtığımda yatakta olduğumu fakat bana sarılan bir Rüzgar olmadığını farkettim. Rüyaydı işte. Gelmemişti. Ama gelirdi. Ölmeme göz yummazdı. 'Seviyorsa..'diyor iç sesim 'seni bu cehennemden kurtarır'
******
Kağan'dan
Sabah uyandığımda ilk aklıma o geliyordu. Toprak... Allahım bu kız benim aklımı alıyordu. Artık her an onu düşünür olmuştum. Dün söylediği bulup onu buraya getirecektim. Sonraysa onu öldüreceğim. Kız kardeşimin intikamını alacaktım. Aslında Toprak'ı kaçırmadan önce onu öldürmeyi düşünüyordum. Ama günden güne ona aşık oldum. O kahveringi gözleri, uzun kahverengi saçları, ona ait her şeyi seviyorum. Her özelliği bana ait olsun istiyordum. O hiç gitmesin istiyordum. Hep benle kalsın. Hep dünki gibi başı göğsümde olsun istiyordum. Geçmişteki acıları ancak böyle unuturdum.
Toprak'ın Okan olayını bilmemesini artık umursamıyordum. Çünkü Toprak Okan'ı sevmiyordu. Fakat aynısı Okan için söylenemezdi. Okan Toprak'ı seviyordu.
Okan'la bir intikam alamayacağım için artık hedefim Toprak'ın asıl canını acıtıcağı kişiye olmalıydı. Rüzgar'a...
*****
Kabanımı da alıp evden çıktım. İstanbul demişti dün gece. Arabayı açıp yola koyuldum. Önceden Okan'ın kaldığı evi biliyordum. Okan'la yolda gelirken bana Toprak'la olan hikayesini anlatmıştı. Rüzgar diye bir arkadaşına Toprak'ı teslim etmişti. Ve aynı evde kalıyorlardı. Okan'ın evinde...
Uzun süren yolculuktan sonra nihayet varmıştım. Arabadan inip evin ziline bastım. Uzun bir süre bastım. Ama açılmadı. Saat erken de değildi. Öğlen olmuştu. Evde olması gerekiyordu bu piçin. Neredeydi? Arabaya geri döndüm. Ve içine geri oturdum. Gelene kadar bekleyecektim. Ve sonra onu ölüme götürecektim.
On dakika sonra evin önüne gelip kapıyı açan piçe baktım. Bu oydu. Arabadan indim ve ellerim cebimde arkasından seslendim. "Rüzgar"
Arkasına dönüp çatık kaşlarıyla baktı. Ve yanıma geldi. Karşıma geçtiğinde onu inceledim. Kahverengi gözleri ve kahverengi saçları vardı. Toprak'ın neden ilgisini çektiğini anladım. Bu piç en az benim kadar yakışıklıydı.
