Closer

~2~

Σ: Ο...Ο...Ο Άγγελος, κατάφερα να ψελισω
Α: Τι λες???
Σ: Έξω από το γραφείο, λέω και νιώθω τα πόδια μου να υποχωρούν και ακούμπησα λίγο στον τοίχο
Ε: Μαα αυτός ήταν σε ΕΠΑΛ
Α: Σοφία, έρχεται ο Γιάννης προς το μέρος μας

[...]

Γιάννης: Καλημέρα κορίτσια!! Τι κάνεις μωρό μου, λέει και μου δίνει ένα φιλί στο λαιμό
Α: Σοφία εμείς πάμε, λέει και αρχίζει να τραβά την Έλλη από το μπράτσο
Γ: Ακόμα δεν με συμπαθούν οι φίλες σου
Σ: Εεε νταξει μην τις παρεξηγείς, είπα ενώ προσπαθούσα να χαμογελάσω ενθαρρυντικά
Γ: Το βραδάκι είσαι ελεύθερη??
Σ: Αν δεν μου προκύψει κάτι ναι, είπα και προσπάθησα να μην κοιτάξω τον Άγγελο που περίμενε ακόμη έξω από το γραφείο επαιξεργαζοντας τον χώρο.
Σ:Πάω στα κορίτσια θα τα πούμε μετά, πάει να με φιλήσει αλλά απομακρύνομαι βιαστικά.

[...]

Ε: Τι έγινε???
Σ: Γιατί πάντα εμφανίζεται τη χειρότερη στιγμή?
Α: Αγάπη μου καταλαβαίνω ότι αυτό που έγινε δεν το περίμενες και σου ήρθε απότομο αλλά πρέπει να προχωρήσεις. Πάνε σχεδόν 2 χρόνια, ξεκόλλα επιτέλους!!
Μάγια: Καλημέρα σε όλα τα όμορφα κορίτσια, είπε η Μάγια και πέταξε την τσάντα της κάτω.
Ε+Α: Καλημέρα!
Μ: Τι έχει αυτή?? Ρώτησε δείχνοντας με.

Τα κορίτσια της έκαναν νόημα να κοιτάξει έξω από το γραφείο.

Μ: Δεν μπορεί!, είπε ανοίγοντας διάπλατα το στόμα της, Η αλήθεια είναι ότι έχει ομορήνει..!
Σ: Ορεξουλες πρωί, πρωί??
Μ: Σε πειράζω, είναι όλος δικός σου, είπε και με φίλησε στο κεφάλι. Άντε πάμε για προσευχή τώρα....

[...]

Στην τάξη πάω και κάθομαι δίπλα στην Δανάη

Σ: Χάθηκε να βάλουν ένα ασανσέρ?? Πρέπει να ανεβαίνουμε 3 ορόφους σκαλιά?
Δανάη: Χαχα βλέπω ξυπνήσαμε λίγο στραβά
Σ: Μάλλον με έχουν μουντζωσει
Δ: Γιατί?? Ααα, άσε νομίζω κατάλαβα. Αυτός ο κούκλος που ήταν έξω από το γραφείο ήταν ο Άγγελος... Και έλεγα ποιόν μου θυμίζει
Σ: Κόψε το δούλεμα, θέλω ένα τσιγάρο τώρα επειγόντως
Δ: Δεν θα 'σαι με τα καλά σου. Μόλις μπήκε η Δρόσου (μας κάνει Ιστορία) και αν ζητήσουμε να βγούμε έξω δεν θα μας αφήσει.

Σ: Δεν με νοιάζει, θα πούμε ότι ζαλίζομαι και πάω στο γραφείο να πάρω ντεπον και θα έρθεις μαζί μου για να μην πέσω και τσακιστώ στα σκαλιά.
Δ: Καλά αλλά παίρνεις την ευθύνη εσύ! Έχει μέσα το πακέτο?
Σ: Ναι έχει. Είναι στην τσέπη του μπουφάν μου

Δ: Και αναπτήρα??, κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου, Μόνο 1 για να μην αργήσουμε
Σ: Καλά
Δ: Άντε σήκω

Έτσι και έγινε. Στην αρχή η Δρόσου μας κοίταγε εξεταστικά αλλά μετά από λίγες στιγμές μας επέτρεψε να πάμε στο "γραφείο". Κατεβήκαμε σχεδόν τρέχοντας τη σκάλα και μπήκαμε με φόρα στις τουαλέτες, αφού σιγουρευτήκαμε ότι δεν ήταν κανείς άλλος μέσα κλειδωθήκαμε και οι 2 στην τελευταία τουαλέτα. Έβγαλα το πακέτο από την τσέπη μου (συνήθως στρίβω αλλά στο σχολείο αυτό είναι κάπως δύσκολο και χρονοβόρο) και ανάβουμε από 1. Εγώ κάθομαι στο κλειστό καπάκι και η Δανάη γέρνει στην πόρτα

Δ: Αν μας πιάσουν θα κατηγορήσω εσένα, είπε καθώς φύσαγε τον καπνό
Σ: Δεν θα μας πιάσουν, είπα και τράβηξα μια γερή τζούρα
Δ: Για πες μου με τον Γιάνναρο πώς τα πάτε??
Σ: Δεν τα πάμε...... Τον αγαπώ αλλά τώρα που είδα τον Άγγελο άναψε άλλη φωτιά
Δ: Να την σβήσεις...... Δεν βαρέθηκες να περιμένεις και να ελπίζεις??

Σ: Όχι!!! είπα κάπως φωναχτά και φοβήθηκα μήπως μας άκουσε κανείς

Δ: Θα σου πω κάτι αλλά να ξέρεις εγώ στο λέω γιατί που θα πάει? θα το μάθαινες κάποια στιγμή
Σ: Λέγε!!
Δ: Λοιπόν, άντε να φύγει από μέσα μου, ο Άγγελος......