Closer

~25~

Μπαίνω στο σπίτι κοπανωντας πίσω μου την πόρτα. Ανεβαίνω τρέχοντας στο δωμάτιο μου και παίρνω τηλέφωνο​ τον Άγγελο.

Α: Ναι?
Σ: Δεν τελειώσαμε αυτό που λέγαμε πριν αν θυμάμαι καλά!
Α: Καλά θυμάσαι!! Έλα από το σπίτι μου.
Σ: Κάτσε. Που μένεις??

[....]

Α: Λοιπόν, τι ήταν αυτά που έγραψες στο μήνυμα που έστειλες στον Γιάννη??, ρώτησε με νεύρο ανοίγοντας την πόρτα., Περίμενε... Σοφία είσαι καλά?? Τι έχεις, γιατί τα μάτια σου είναι πρησμενα και κόκκινα? Εκλαιγες?
Σ: Με κοροϊδεύεις ρε Άγγελε?, ρωτάω με έναν μορφασμό.
Α: Πας καλά ρε Σοφία? Γιατί να σε κοροϊδεύω??
Σ: Δεν ξέρω. Μήπως θες να μου πεις γιατί ο Πέτρος είναι στο νοσοκομείο? Ή βασικά γιατί τον στείλατε??, φωνάζω και αρχίζω να κλαίω.
Α: Σοφία δεν στείλαμε κανέναν στο νοσοκομείο με τον Τάσο!
Σ: Ναι? Και εγώ γιατί βρήκα έναν μαχαιρωμένο Πέτρο εκεί που μου είπατε ότι θα τον "δειρετε"?
Α: Καταρχάς δεν τον μαχαιρωσαμε εμείς! Απλά του ρίξαμε λίγο ξύλο. Όταν φύγαμε από εκεί ήταν ζωντανός και σχεδόν όρθιος!
Σ: Δεν σε πιστεύω!!, φώναξα, Τα πράγματα γιατί του τα πήρατε?
Α: Άκου με, δεν το μαχαιρωσαμε και δεν του πήραμε τα πράγματα! Ρώτα τον Τάσο. Παρ' τον τηλέφωνο!!

Έφερα τα πόδια στο στήθος μου αγκαλιάζοντας τα και συνέχισα να κλαίω με λυγμούς.

Α: Σε παρακαλώ ηρέμησε.

Είπε με μαλακή φωνή και τον ένιωσα να κάθεται δίπλα μου στον καναπέ.

Α: Γαμοτο στο ορκίζομαι ότι δεν τον μαχαιρωσαμε. Πίστεψε με, σε παρακαλώ!

Το χέρι του ακούμπησε τα μαλλιά μου και άρχισε να τα χαϊδεύει.
Ένιωσα το σώμα του να γυρνά προς το μέρος μου και τότε προσπάθησε επιτυχώς να ξεκολλήσει το πάνω μέρος του σώματος μου από τα γόνατα μου και κόλλησε τα δικά μας.

Γατζωθηκα πάνω του σαν να ήταν σανίδα σωτηρίας κολλώντας ακόμα περισσότερο τα σώματα μας.

Η ανάσα του έπεφτε καυτή πάνω στην καμπύλη του λαιμού και της κλείδας μου που είχε χώσει το κεφάλι του και με έκανε να ανατριχιαζω.

Τα δάκρυα συνέχισαν τα κυλούν με ταχύτητα στα μάγουλα μου.
Τότε τα χέρια του πίεσαν χαμηλά τη μέση μου και άρχισαν να την χαϊδεύουν και να της κάνουν λίγο μασάζ.

Σ: Θέλω τόσο να σε πιστέψω αλλά δεν είμαι σίγουρη για τίποτα.

Ένα λυγμος βγήκε από το στόμα μου και ρουφηξα την μύτη μου.