Closer

~38~

Οι γλώσσες μας έρχονται σε επαφή ενώ με δαγκώνει για να ανοίξω τα χείλια μου.

Τα χέρια του τυλίγονται γύρω από τη μέση μου και τα δικά μου πηγαίνουν στα μαλλιά του τραβώντας τα ελάχιστα.

Μου χαϊδεύει το μάγουλο με τον αντίχειρα του και απομακρύνομαι για να πάρω λίγο οξυγόνο.

Ένα χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπο του όταν οι ματιές μας συναντούνται.

Ενώνω τα χέρια μας μπλέκοντας τα δάχτυλα μας αλλά αυτή μας η επαφή χαλάει όταν ακούω κάποιον να μιλά.

Γ: Γαμω το! Εγώ ο μαλακας φταίω που με έφαγαν οι τύψεις βραδιάτικα και ήρθα να σου ζητήσω και συγγνώμη!!

Γύρισα και είδα τον Γιάννη στο απέναντι πεζοδρόμιο.

Γ: Για αυτό ήθελες να με χωρίσεις εε;; Είχες βρει ήδη αντικαταστάτη!
Σ: Γιάννη εγώ....

Κατέβασα το κεφάλι μην ξέροντας τι να πω.

Δεν τον είχα χωρίσει για τον Νίκο. Όχι για τον Νίκο!

Άκουσα τον Γιάννη να βρίζει μια ακόμη φορά και μετά έφυγε.

Ν: Καλύτερα να πας να ξεκουραστείς.

Είπε ο Νίκος και με έσπρωξε απαλά προς την αυλή του σπιτιού μου.

Σήκωσα το κεφάλι μου να τον κοιτάξω αλλά η θολή μου όραση με εμπόδιζε.

Δεν είχα καταλάβει ότι ξαναεκλεγα.

Σ: Καληνύχτα.

Είπα απλά και μπήκα μέσα στο σπίτι.

Τον κοίταξα από το παράθυρο του σαλονιού να φεύγει και να χάνεται μες στην μαύρη νύχτα.

Τα πράγματα με τον Γιάννη είχαν πάρει μια άθλια τροπή.

Όλη αυτή η αναταραχή με διέλυε ολοκληρωτικά.

Ξεβαφτηκα και φόρεσα την πιτζάμες μου.

Έβαλα τα ακουστικά μου και έβαλα τέρμα τη μουσική να παίζει μέχρι να κοιμηθώ.

[...]

Ξύπνησα γύρω στις 12 με έναν ελαφρύ πονοκέφαλο.

Είχα 2 αναπάντητες από την Δανάη και ένα μήνυμα από τον Νίκο.
Άνοιξα πρώτα το μήνυμα και το διάβασα.