Closer

~40~

Άγγελος ρον🎉🎊

"Είμαι ακόμη από κάτω. Το ξέρω ότι είσαι ξύπνια. Τα παράθυρα είναι ανοιχτά και όταν άνοιξες το φως σου φάνηκε. Κατέβα."

Έστειλα το μήνυμα.
Το ήξερα ότι ήταν ξύπνια.

Είχα αρκετό καιρό να την δω. Ένα ολόκληρο καλοκαίρι!

Μου είχε λείψει.

Όσο παράξενο και να ακούγεται το παραδέχομαι. Μου είχαν λείψει τα μάτια, τα λακακια, τα χείλη και το άρωμα της.

Περίμενα να κατέβει κάτω και να μιλήσουμε και στην καλύτερη των περιπτώσεων να την αγγίξω. Να την φιλήσω.

Ακούμπησα πάνω στην μηχανή μου και άναψα ακόμη ένα τσιγάρο.

Μετά από περίπου πέντε λεπτά η κεντρική πόρτα του σπιτιού της ανοίγει και την βλέπω να κατεβαίνει.

Φορά μια μαύρη φόρμα, ένα ροζ μπλουζάκι και από πάνω μια ζακέτα.

Έρχεται προς εμένα και σβήνω το τσιγάρο μου.

Α: Γεια., της χαμογελάω και ανοίγω τα χέρια μου για να την αγκαλιάσω.

Αυτή διστακτικά με αγκαλιάζει και γρήγορα απομακρύνεται.

Βάζω τα χέρια στις τσέπες μου και αυτή μιλάει.

Σ: Πώς και από δω? Δεν μπορούσες να περιμένεις να ξημερώσει?

Μου πετά τη σποντα και διακρίνω στη χροιά της κάτι από εκνευρισμό.

Α: Εε απλά τελείωσα από τη δουλειά και πέρναγα απ' έξω και είχαμε καιρό να τα πούμε.

Παίρνει μια έκφραση απορίας και ήταν φανερό ότι δεν πίστεψε τη χαζή δικαιολογία μου.

Σ: Μάλιστα. Τι θες να πούμε?
Α: Γενικά για σένα. Πού χάθηκες το καλοκαίρι?
Σ: Ήμουν Κέρκυρα στη γιαγιά μου.
Α: Αα πώς πέρασες?
Σ: Καλά ήταν. Μπόρεσα να ξεφύγω κάπως.
Α: Χαίρομαι. Φαντάζομαι με τον Γιάννη έχεις βρεθεί από όταν γύρισες.

Το στόμα της ανοίγει ελάχιστα και φαίνεται να σκέφτεται πριν μιλήσει.

Σ: Ναι. Πέρασε στο Βόλο.

Το βλέμμα της χαμηλώνει.