Loving A Mortal

Chapter 26 (Unfinished Dreams)

"Ikaw na nga sabi eh!" Galit kong sigaw. Ang kulit nito!

"Aba-! Talagang-!"

"HAHAHAHAHAHAHA!" Sabay naming tawa. Hayss, para kaming mga batang nag aagawan sa candy.

Biglang tumigil sa pagtawa si Rence at naging seryoso ang mukha nya.

Dahan dahan siyang umurong at kinulong niya ako sa dalawa niyang braso habang nakasandal ako sa dingding ng banyo.

GULP. What the hell is he doing?

Pumikit siya at unti unting nilalapit niya ang mukha nya sa mukha ko.

I automatically responded and I closed my eyes too.

I felt something warmed my lips.

He pushed me once more and I wrapped my arms around his neck.

**************

Charm's POV:

A tear rolled down my eye as I stare at the sky. 5AM pa lang, ang dilim pa sa labas. Tulog pa sina mama.

Ang daming tanong na tumatakbo sa isip ko.

Kelan kaya sya babalik?

Hindi. Babalik pa kaya sya?

Naninikip ang dibdib ko sa sakit. This is my saddest Christmas so far. Hindi ko namalayan, tapos na pala. Wala man lang nangyaring maganda sa Pasko ko.

Tumagilid ako sa kama at napatingin sa table. Pakiramdam ko may kulang. Parang may iniwan si Nathan na sulat para sakin. Tama. Yung card. Sa pagkakaalam ko, nilipad yun sa may tulay. I need to find it.

Dahan dahan akong bumangon at lumabas ng bahay. I ran towards the bridge and started finding the card.

Nandito lang yun Charm. Wag kang mag alala. Mahahanap mo yun. It has to be here.

Linibot ko yung buong tulay pero wala. I looked on the water pero wala din.

May namumuong luha sa mata ko at agad ko itong pinunas. Magpakatatag ka Charm. Wala na si Nathan para pagaanin ang loob mo. All you have now is yourself.

My vision started to become hazy. Pakiramdam ko bibigay na ang buong katawan ko. I haven't eaten anything since that night. Sinisikmura ako at nandidilim ang paningin ko.

Joshua's POV:

I'm close in reaching my limit. Kanina pa ako nag jojogging but I still feel uneasy.

Napatingin ako sa may tulay at may babaeng pagewang gewang. Wait, si Charm ba yun?

I suddenly paused and looked clearly at the girl. Before I knew it, bigla syang natumba at nawalan ng malay.

"Charm!" I shouted and ran towards her. Iniharap ko sya sakin at niyugyog ko ang katawan nya.

I held her face and looked closely at her.

She looks so fragile. It's been a long time since I got this close to her. Namamaga ang mata nya at ang init ng katawan nya. Maybe she's sick. Ano kaya ang ginagawa nya all this time? Anyway, I need to get her home.

Charm's POV:

May naramdaman akong malamig sa noo ko. Parang gumaan ang pakiramdam ko kaysa kanina. I slowly opened and rubbed my eyes.

"Charm, gising ka na pala." Wait, he looks  familiar. Nakaupo sya sa tabi ko.

"Joshua?! Anong ginagawa mo dito?"  Gulat kong tanong at dahan dahan akong bumangon. Gosh nakakahiya.