*maandag, dag van de reis naar griekenland*
Om 7uur stond ik al op. Ik stak nog de laatste dingen in men valies en zette hem aan de trap vanboven. Ik maakte meteen ook men handbagage. Ik nam alles mee wat ik nog nodig had en checkte alles nogmaals. Woow ik heb hier zoveel zin in, tegelijk ik me klaarmaakte belde ik met oumaima die zo blij was en gewoon riep in de telefoon. 'BITCH WE GAAN DEZE VAKANTIE SCHEUREN' riep ze kapot vrolijk. Ik moest erom lachen en zei 'euhm mijn ouders en broer hebben geen wekker nodig' lachte ik. 'HAHAHA MAAR IK BEN ZOO BLIJ' riep ze. 'Oumsss men oren hebben pijn!' 'Ej komt younes langs men huis, ja toch he?' 'Jaja hij komt direct, hij is nu in de badkamer aan het douche'. Toen ik klaar was met bellen en met alles ging ik naar beneden met men valies, die echt super zwaar was. 'Moet ik helpen?' Vroeg Younes. 'Je vraagt het nog?' Zei ik terwijl ik struggelde met men valies. 'Beleefder vragen aub' zei hij lachend. 'younes wil je me aub helpen?' Vroeg ik met zo'n puppy oogjes. 'Natuurlijk zusje' hij nam het van me over en hij was in 1 2 3 beneden. Ik liep terug naar boven om men kledij aan te doen. Ik ging voor een lange jumpsuit men haren deed ik in een hoge staart en ik stak men zonnebril in men haren. Younes bracht alles al naar de auto en ik ging nog eerst mama en papa groette. 'Bel direct als er iets is' zei papa op een strenge maar bezorgde toon. 'Ja en bel ons zeker he!' Zei mama. 'Tuurlijk, ik schrijf zelfs brief als je wilt' zei ik sarcastisch. Ik gaf ze beide een knuffel en kus, bij mama kwamen de tranen al, 'mama niet bezorgd zijn, we gaan gewoon zoveel plezier hebben. 'Jaa maar met 2 mannen in huis das niet goed he' lachte ze. Papa keek haar raar aan en ze moest erom lachen, ik lachte automatisch mee. 'Kom je nog?!' Riep younes. 'Moet gaan' zei ik en gaf ze allebei nog een kus.
JE LEEST
Hij brak me keer op keer.
RomanceMijn naam is Yousra, ik ben 18 jaar oud. Ik ben totaal geen liefdes persoon, heel veel jongens geven me aandacht maar in de liefde stappen doe ik niet, maar 1 keer gaf ik het een kans, de mooiste tijd van men leven maar de grootste vergissing achter...