83

364 15 1
                                    

*next day*

Ik zat te ontbijten met mams aan tafel. Vandaag stond op de planning dat ik met mama de stad in ging en wat inkopen ging doen voor het huis. Dus dat voor vandaag.

Toen we op het punt stonden om te vertrekken ging ik nog snel men schoenen aandoen. 'Snellerrr!' Riep mama. 'Jaaahaaaaaa ben er' riep ik terug. Ik loopte de trap af en we vertrokken.

Nadat we vanalles gekocht hadden en een leuk dagje achter de rug hadden, besloten we om iets te gaan eten. We kozen voor een gezellig brasserietje en gingen binnen. We bestelden beiden een burger met frietjes. Heb zoveel trek. Toen ons drank en eten arriveerde, stak ik meteen een friet in men mond. Heerlijk! Hier had ik dus echt zin in. We maakte een babbeltje over vanalles en nog wat. Ik twijfelde de hele tijd over dat ik het mama moest vertellen over mij en Yassir en over het gedoe van zen moeder? Ik zat er echt mee in. Ik kon het aan niemand vertellen. Ik wil het zograag aan men moeder vertellen. Maar aan de andere kant ben ik bang.. bang van wat ze gaat zeggen en bang dat ze teleurgesteld gaat zijn in me. Het is echt een dilemma.

Na even besloot ik om toch niks te zeggen tegen men moeder. 'Laten we gaan' zei ik. 'Kom maar' zei mama en ze stond op. We liepen het brasserietje uit. En nu onderweg naar huis. Men gsm trilde in men tas dus ik
nam hem er even uit. Ik zag dat ik een berichtje had van Yassir.

*Bericht van Yassir*
<kan ik je straks zien>

Hij wou me dus zien. Ik weet niet of ik wel kan. Nou ja, ik heb niks te doen ofzo maar het is moeilijk nu. Zen moeder nz.. Het is echt ingewikkeld. Maar ja, Yassir kan er zelf niks aandoen. Nou ja, mhm ik ga hem gewoon zien. Ik stuurde hem dat het oke was en stak men gsm terug weg. 'Wie was het schatje?' Vroeg mama. Omg mensen, ik wou het zo graag vertellen aan haar. Pff wat doe ik toch met men leven. 'Oumaima' loog ik. Dit voelt zo slecht ik zweer het. Maar het is zo moeilijk. Waarom kan zen moeder gewoon niet een goed mens zijn.

*verder die dag*

Yassir stuurde dat hij voor men huis stond. Ik ging de deur uit en loog weer tegen mama dat ik naar oums ging. Feels bad.. Maar mhm ik opende zen auto deur en stapte in. 'Alles goed?' Vroeg hij. 'Uhu' antwoorde ik. Ik weet niet waarom, maar ik voel me niet meer zo veilig ofzo bij Yassir. Alsof zen moeder bij ons is en boze oog ofzo aan het doen is. Nou ja. 'Er is iets he?' zei hij. 'Nee hoor' antwoorde ik. Hij reed weg. Na even kwamen we aan bij de mcdonalds. Ik wist hier niks van maar oke. Hij reed in de drive in en bestelde hem een fil-o-fish, frietjes en drank. 'Wat wil jij?' vroeg hij daarna naar me. 'Ik wil niks, heb geen honger' zei ik. 'Yousra doe normaal en zeg snel wat je wil' zei hij. 'Yassir ik heb echt geen honger, ik wil niets ik meen het' zei ik terug. 'Doe maar 2 maal' zei hij naar de vrouw die sprak. Wtf meent hij dit nu? Ik zeg deze gast net dat ik geen honger en toch besteld hij. Mhm toen we ons eten kregen gaf hij het me aan. 'Ik heb geen honger' zei ik nogmaals met uitdrukking op geen. 'Eet' was zen enig woord. Hij stopte op de parkeerplaats van de mcdonalds. 'Vertel' zei hij opeens. 'Huh?' vroeg ik verbaasd. 'Er is iets en ik weet het, vertel nu' zei hij. Ik wist niet goed waar ik moest beginnen eigenlijk maar oke. 'Gaat het over het Anissa-ding?' Vroeg hij. Ik keek hem raar aan. Eerlijk gezegt is het alles behalve dat. Ik was dat zelfs al vergeten, maar ja hoor, nog een zorgen erbij. 'Het gaat over zoveel Yassir' zei ik. 'Zoveel dat ik niet weet waar ik moet beginnen' ging ik verder. 'Ewa ik ben hier nu, dus vertel alles' zei hij. Ik wist letterlijk niet waar ik moest beginnen maar mhm, ik probeerde het. 'Ten eerste je moeder, Yassir ik kan hier niet verder mee leven. Ze is je moeder en je zal uiteindelijk altijd voor je moeder kiezen. Tweede, het Anissa-ding inderdaad' begon ik. 'Men moeder? Daar moet je jou geen zorgen over maken Yousra, ze draait bij en ze gaat je zowiezo accepteren. En het Anissa ding is een ander verhaal, helemaal niet interssant' zei hij. 'Ik hoop dat ze bij draait' zei ik. 'En wat is dat toch met die Anissa? Vertel het me gewoon' zei ik bijna smekend. Hij was opeens stil en na even haalde hij een diepe zucht. 'Mhm dus..' begon hij..

Hij brak me keer op keer. Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu