Hij brak me keer op keer.

96

'Luister' zei ze en wreef verlegen in haar haren. 'Het zit zo, Yassir is met slechte dingen begonnen sinds jullie uit elkaar gingen, ik probeerde hem te stoppen maar hij wou niet. Hij zei dat jij dat effect op zijn leven had gemaakt. Toen ik erover nadacht klopte het wat hij zei, want ervoor deed hij die dingen niet. Ik heb me dagenlang in slaap gehuild van hoe hij zich gedraagde door de drugs. Ik kon er niet meer tegen en zag dat jij nodig was. Nu is hij ermee gestopt. Dus nu weet ik hoeveel je voor men zoon betekent' zei ze. Men hart woow die ontplofte gewoon. 'Wauw..' zei ik zacht. 'Het spijt me van hoe ik me gedraagde tegenover jou' zei ze. 'Ik vergeef je het' zei ik. 'Het is ook gewoon men scheiding met men man, ik wil niet dat men zoon die dingen meemaakt' zei ze. 'Dat is heel lief, maar we hebben geen relatie meer' zei ik. 'Weet ik, maar dat kan altijd komen habiba' knipoogde ze.

Samen liepen we naar binnen met de thee en koekjes. 'Jarenplan welle' lacht Yassir. 'Jij moet zwijgen, kom jij de thee dan maken he' lachte zen moeder. Ik lachte en nam plaats naast Yassir. Samen dronken we thee en begonnen gezellig te praten. 'Yousra kan je ook zo lekkere koekjes maken als die van men moeder' vroeg Yassir uit de dode hoek. 'Ja hoor' zei ik zelfzeker. 'Jaja bluffer, je kan niet eens een ei bakken' zei hij. 'Beter dan jou' zei ik. 'Yassir kan echt geen ei bakken geloof me, hij wou ooit ontbijt maken en had het helemaal verbrand wollah' lachte zen moeder. Ik ging helemaal stuk. 'Nee mama niet vertellen aan haar wejow' zei Yassir zehma zielig. 'Waarom niet? Ze weet ook dat je niet kan koken hoor' zei ze. 'Laat hem later nooit in de keuken staan als je wil dat je keuken blijft rechtstaan' maakte ze haar zin af. Ik glimlachte en keek naar de grond. Ik en Yassir hebben helemaal niets en ik weet niet of er nog wat van gaat komen. Er viel een stilte. 'Heb ik iets verkeerd gezegt' vroeg ze. 'Nee maar..euhm..ik weet.. alleen niet of we.. euh..mhm laat maar' zei ik stotterend. 'Je weet niet of jullie nog bij elkaar gaan komen ofwat' nam ze de woorden uit men mond. Ik glimlachte verlegen omdat ik niet wist wat te zeggen. 'A jawel junge' zei Yassir vol met zelfvertrouwen. 'Wat weet jij a dinge, tazz je weet niet wij gaan gekke relationshipgoals doen dan huisje tuintje kindje alles alles' zei hij zehma zelfzeker. 'Jij bent ziek' lachte ik. 'Inshallah' zei zen moeder. 'Waarom eerlijk? Wil je geen relatie meer met me' vroeg hij. Omg waarom vraagt hij dat nu wanneer zen moeder erbij is.. hij weet toch dat ik niks verkeerd kan zeggen nu. 'Euhm.. jawel maar nu ligt het moeilijk' zei ik eerlijk. 'Dus je hebt nog niet nagedacht over men kans' ik slikte en werd gestresst. Dit is echt geen goed moment, zen moeder bleef ons aanstaren alsof we shi film waren ofzo. 'Euhm..awel nee.. ik kreeg toch voldoende tijd' 'ja maar Yous, je moet alleen ja of nee zeggen' 'Yassir please, nu niet' probeerde ik in hoop een nieuw onderwerp te starten, maar niet dat het helpte. 'waarom niet? Zeg gewoon ja of nee' ging hij verder. 'Yassir spreek me er later over aan' 'dat is dus een nee' zei hij met geen hoop meer in zen ogen. 'zei ik niet, en komaan Yassir stop er over' hij stopte en nam een koekje die hij opat. Eindelijk woow wat een onderwerp en op zo'n verkeerde moment. 'Euhm ik zal maar eens gaan' zei ik stond recht. Wollah ik kon het hier niet meer volhouden. 'Wacht ik breng je' zei Yassir. 'Nee hoor men bus komt zo' zei ik en bedankte zen moeder voor de thee. 'Graag gedaan schatje, altijd welkom' zei ze met een glimlach. Ik gunde haar nog een lach en liep naar de gang. 'Yousss wacht' zei Yassir en trok zen schoenen snel aan. 'Nee Yassir ik ga met de bus' zei ik en opende de deur en vertrok. 'Youss je komt nu mee naar men auto' zei hij terwijl hij achter me aanliep. 'Ik ga met de bus Yassir' zei ik. 'Nee Yous je komt nu mee' pff mhm ik liep met hem mee naar zen auto. Anders zal hij toch niet stoppen..

'Waarom deed je zo gespannen' vroeg hij na een stilte. 'Was niet bepaald een plaats om vragen aan me stellen die gingen over relaties enzo' zei ik. 'Waarom' 'Yassir komaan, je moeder zat erbij, ik kan niet eens verkeerde dingen zeggen of haar zoon kwetsen terwijl er erbij zat.' zei ik. 'Waarom kwetsen? Ga je nee zeggen ofwat?' vroeg hij. Pffff kan er iemand met deze kind praten aub, hij snapt zen zelf niet denk ik. 'Je bent echt dom, ik heb er niet eens over nagedacht' zei ik. 'Je bent raar wollah' zei hij. 'Nee helemaal niet, jij bent raar' zei ik.

Toen we aankwamen bij men huis opende ik her portier en stapte uit. 'Denk erover na he' riep hij me nog achterna. 'Jaag me niet op he' zei ik.

*avondroutine gedaan*

Ik ging rustig in men bed liggen. Zaaalig, dit mis ik gewoon de dag door besef. Pff wat moet ik met Yassir? Ik ben denk ik niet klaar voor opnieuw een relatie.. het is gewoon, Samir heeft me erg gekwetst en ik wil dat niet nogeens voelen.. ik hou wel van Yassir maar een relatie is er nu teveel aan.. of niet?.. pff ik weet echt niet..