57

400 18 0
                                    

*thuis*

Ik lag in men bed met een bakje ijs en keek netflix. Tranen stroomde nogsteeds over men wangen. Yassir had me werkelijk waar enorm gekwetst. Ik was gewoonweg helemaal gebroken. Nadat hij me achterliet had ik oums meteen verwittigd dat ik weg wou. Zij heeft haar route genomen en ik hetzelfde. Natuurlijk vroeg ze of ze met me zou blijven, maar dat wou ik niet, ik wilde gewoon even alleen zijn. Ik keek ingobernable op netflix. I love this serie, maar ik heb er bijna niks van kunnen volgen omdat men gedachtes bij Yassir en het meisje waren. Ik vraag me nogsteeds af wie ze was. En Yassir, hoe kan hij me dit aandoen. Tranen bleven stromen. Iemand klopte op de deur, ik veegde zo snel mogelijk men tranen weg en riep 'binnen!' Younes kwam binnen. 'Er is iemand voor je' ik kreeg een ontplof gevoel in men buik, wie zou het zijn? 'Hey hey' zei Bilal terwijl hij binnenkwam. 'Bilal?' Zei ik verbaasd. 'Onze broers gaan naar zee, dus ik vroeg me af of je ook wou meekomen, net zoals de vorige keer' zei hij. 'Euhm, nou ik heb eigenlijk niet echt veel zin' legde ik uit. 'Mhm gaan jullie mee of niet' vroeg Younes ongeduldig. Ik knikte met men hoofd van nee. 'Ga maar als je wil Bilal, ik voel me ziekjes' zei ik. 'Nene ik ga dan ook niet mee, geniet ervan broer' zei Bilal tegen Younes. 'Kan ik je even spreken yous' vroeg Bilal. 'Ja hoor' antwoorde ik. Younes verliet men kamer en sloot de deur achter zich. 'Er is wat met je he? Je bent helemaal niet ziek, come on, vertel nonkel Bilal eens wat er scheelt' waren bilal's eerste woorden. Ik kreeg meteen een traan en een lach. Deze hier is gewoon niet 100. 'Het is Yassir, ik zag hem gister aan zee met een meisje, zehma een vriendin. Het is een soortvan flow. Mhm ik had hem gesproken en hij koos ervoor om een pauze tussen ons te zetten om te zien hoe hard hij me zal missen en of hij zonder me kan' vertelde ik. 'Een pauze? Kifesh wat heb je gedaan misschien?' Zij bilal verbaasd. 'Gewoon het feit dat ik hem 2 keer heb geflikt om met een andere jongen om te gaan' legde ik verder uit. 'Hij snapt het niet, karim was men aller aller allerbeste vriend, wat ga ik met hem doen? En jij bent het broertje van de beste vriend van men broer, we zijn supergoede vrienden, meer dan dat zal het niet worden, maar Yassir is gewoon zo koppig dat hij gedachtes maakt dat er ik weet niet wat tussen ons gebeurd is' ging ik verder. 'Mhm aan de ene kant snap ik hem, maar aan de andere kant moet hij je wel vertrouwen, je bent uiteindelijk degene die hij moet geloven' zei bilal. 'Hoezo je begrijpt hem? Ik blijf maar nadenken over hoe ik hem moet begrijpen, maar walou resultaat. Hij heeft me gewoonweg weer gebroken en achtergelaten' traande ik. 'Nee yous, hij geeft te veel om jou, zo veel dat hij je niet met een ander wilt zien, al is het je allerbeste vriend. Sommige boys zijn nu eenmaal zo, ik eerlijk gezegt ook, als ik een vriendin zou hebben, ik zou het niet appreciëren om haar bij een ander te zien, want ze is mijn prinsesje en mijn eigendom, niemand zal zelfs naar der mogen kijken van me' zei Bilal. 'Nou mooie woorden wollah, Yassir zei ook zo iets, maar toch, moet daarvoor die pauze?' Antwoorde ik. 'Geef het wat tijd yousra, neem desnoods ook wat tijd om dingen op een rijtje te zetten, en te bepalen hoe jij wilt verder gaan, profiteer net van de tijd zonder hem, nu kan je net nadenken met een lege hoofd, zonder zorgen of iets' legde bilal uit. Zijn woorden gewoon, wauw, i love him echtwaar, vriendschappelijk mensen! Dont get it twisted. Als vriend is bilal gewoon een diamand. Ik ben super blij dat ik hem ken. Het werd donker buiten en later op het uur, maar on gesprek ging gewoon door, tijd vliegt als je even een goed babbeltje maakt. 'Je hebt gelijk, bedankt Bilal, bedankt voor alles! Je hebt me echt geholpen en dat meen ik oprecht' zei ik met een glimlach. Mhm ik zal maar gaan zeker, zo kan jij even je tijd nemen voor jezelf' zei hij en stond op. 'Slaapwel kleintje, en lig niet teveel wakker door gedachtes, er is morgen nog een dag om verder na te denken, maak je kop er niet gek door' zei hij en hij gaf me een kus op men voorhoofd. 'Slaapwel en nogmaals bedankt!' Glimlachte ik en hij verliet men kamer.

Hij brak me keer op keer. Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu