93

383 17 5
                                    

93

'Ik vond het weer eens leuk met je' zei samir lief. 'Ik ook met jou' glimlachte ik. We hebben vandaag een gezellig dagje gehad bij Samir thuis. Alleen zat ik met Yassir in men hoofd, hoezo dealt hij? En hoezo mist hij me? En hoezo vraagt hij om kansen en hoezo is Samir niet goed voor me? Damnn so many problemss. Oke nee ik overdrijf weer, het zijn gewoon paar vraagjes zonder antwoord. 'Halloooo' schudde Samir me uit men gedachten. Hij zwaaide onnozel met zen hand voor men gezicht. 'Doe die hand weg voor ik je slaag' lachte ik. 'Waar dacht je aan?' Vroeg hij. 'Niks hoor' knipoogde ik. 'Je liegt yous, ik ken je te goed, je twijfelt ergens over of niet?' Hmm hoe wist hij dat nu? Mhm 'nee het is gewoon je maakt me echt gelukkig en ik zat eraan te denken hoe onze toekomst er later zou uitzien samen' loog ik. Ik heb echt geen zin om over Yassir te beginnen. 'Zo schattig hahaha' lachte hij. 'Ewa dan leven we samen met onze 10 kinderen' begon hij. Ik schoot letterlijk in de lach. 'Wollahila je bent grappig, 1 kind, misschien nog een tweede, maar echt niet meer dan 2' zei ik doorheen men slappe lach. 'Waa wesh ben je gek welle, welke 2 kinderen, ben je belg ofzo geworden (geen haat)' lacht hij. 'Nee maar ik vind 2 kids perfect' zei ik. 'A zwijg zwijg, ik beslis want ik draag de kinderen' zei hij sarcastisch. Weer kreeg ik slappe lach. Wollahmha deze is normaal. 'Ik zweer je, je bent niet 100' lachte ik. 'Nee is waar, ik ben 19' grapte hij. En zo bleven we de rest van de avond door lachen.

Toen het avond werd besloot ik maar eens om te gaan. 'Ben je zeker dat ik niet moet meestappen' vroeg Samir toen we in de deuropening stonden. 'Nee echt niet, het is 3 straten verder, ik haal het heus wel' zei ik. 'Wat jij wilt' antwoorde hij. 'Mhm Ik zie je later' zei ik en gaf hem een kusje. 'Zeker dat' knipoogde hij. 'Hou van je' 'ook van jou' riep hij terug.

Toen ik onderweg naar huis was deed ik even een ander liedje op. Met men oordopjes in stapte ik op het gemak naar huis. Tot ik opeens werd gegrepen bij men arm. Toen ik net wou zien wie het was werd er een hand voor men ogen en mond geplaatst. Ik schreeuwde het uit, zonder succes want men mond was bedekt met een hand. Ik kreeg tranen en dacht aan men trauma die meemaakte in Griekenland.. 'asjeblief laat me los' probeerde ik. Tussen de vingers die voor men ogen werden geplaatst, zag ik dat ik een zijstraat werd ingetrokken. 'Shhhht' zei de persoon die me aantrok. Ik bleef stokstil en hulpeloos staan. 'Ik ben het Yassir' zei de stem. Wat?! 'Ben je helemaal gek!' Schreeuwde ik doorheen men tranen. 'Asjeblief Yousra ik wil praten met je' zei hij. 'Laat me gerust Yassir, hoe durf je me zo aan te pakken nadat ik een trauma hebben overgehouden in Grieke...' en voor ik het kon uitspreken barstte ik uit in tranen. 'Het spijt me Yous' zij hij en nam me in een knuffel. Ik trilde zo hard en nam hem ook vast. Ik dacht even dat ik verkracht ging worden. 'Ik haat je' fluisterde ik. 'Ik hou van je' zei hij. 'Yousra laat me asjeblief even met je praten' ging hij verder. Ik knikte en probeerde men tranen weg te vegen. 'Hier' zij hij en bood me een zakdoekje aan. Ik nam het en veegde men tranen ermee. 'Het spijt me van alles Yousra, maar ik mis je' zei hij. 'Yassir ik ben gelukkig met Samir' zei ik. 'Yousra please, ik weet dat je ook van mij houd' zij hij. Ik bleef stil, hij heeft gelijk. Ik hou nogsteeds van hem, hij is men eerste liefde. 'Waarom deal je?' zei ik zacht en keek hem aan. 'Ik.. sinds je weg bent.. ik.. ik.. ik ben aan slechte dingen begonnen.. en mhm.. ik.. probeerde.. euhm.. men verdriet weg te stoppen.. door slechte dingen te doen' zei hij. 'Wat? Meen je het?' zei ik verbaasd. Hij knikte. 'Ik wil dat je stopt' zei ik. 'Maar..mhm ik zweer dat ik stop als je me nog eens kans geeft' zei hij. 'Yassir.. ik heb Samir nu..' zei ik. 'Maar je was eerst de mijne en dat ging perfect zonder Samir' zei hij. Ik moest erom lachen. 'Wat een dom excuus' lachte ik. 'weet ik maar ik hou gewoon van je' zei hij. 'Ik zal erover denken' zei ik zacht. 'Ik geef je alle tijd' zei hij. 'Kom ik breng je thuis' ging hij verder. 'Ja want alleen durf ik niet meer dankzij u actie van daarnet' zei ik. 'Sorry' knipoogde hij. We stapten naar men huis. Ik heb hem eerlijk gezegt gemist en dit gesprek heeft me goed gedaan. Ik hou van hem en dat zal altijd zo blijven. Maar ik moet natuurlijk niet vergeten dat Samir men bae is en niemand anders. Samir is goed voor me en hij houd van me. Tuurlijk zal ik loyal blijven aan hem.

Toen we nog een straat door moesten stappen stond er een koppel elkaar bijna in te slikken. 'Tfoe hliek' riep Yassir expres kapot luid. 'Doe normaal' lachte ik en gaf hem een speelse duw. De koppel keek ons aan en ik verschoot van wie het was. Wacht wacht. Is dat? Nee nee kan niet.. Ik kon men ogen niet geloven. 'Sa..sam..mir?' stotterde ik. Hij stond daar, een meisje te kussen. Toen hij me ook opmerkte duwde hij het meisje van zich weg. 'Ga weg vieze kehba wat kus je me' riep hij tegen het meisje. 'Wat? Jij kustte mij, vieze leugenaar, je bent net als de rest!' Riep het meisje en liep weg. 'Yousra ik kan het uitleggen' zei hij. 'Je hoeft niets uit te..' en voor ik men zin kon afmaken had Yassir men back al. 'Je hoeft niets uit te leggen vieze kahba! Blijf uit Yousra's buurt heb je me verstaan! Hoe kan je haar facking bedriegen? Weet je wel met wie je bezig bent?!' Riep Yassir tegen Samir. 'Wie ben jij en wat praat je tegen me?' zei Samir met volle tfella. 'Wollah beter heb je respect voor ik je hier veeg' zei Yassir. 'Ewa kom dan!' riep Samir. Toen Yassir net een stap vooruit zette, ging ik voor hem staan. 'No you don't' zei ik. 'Wollahtha ik klap hem' zei Yassir. 'Als je hem klapt wil ik je nooit meer zien' maakte ik duidelijk. 'Maar Yousr..' 'nee Yassir, je ging me thuis brengen, dus huphup' onderbrak ik hem. 'Mhm je hebt geluk dat zij hier is, anders had ik de straat met je geveegt' zei Yassir en draaide zich om en stapte door. Ik liep hem achterna 'Yous wacht' riep Samir. 'Laat me het uitleggen' ging hij verder. Een traan verliet men linkeroog en ik draaide me om 'je hoeft niets uit te leggen Samir, ik dacht dat je anders was maar je bent erger dan alle andere. Ik wil je nooit meer zien' zei ik duidelijk en ging achter Yassir aan. Yassir had gewoon gelijk, Samir was al die tijd niet goed voor me. Ik wou niet luisteren en kijk nu. Ik veegde men tranen weg, hij is die niet waard.

Hoe kon hij? Ik was nog net bij hem thuis. Echt nog net watefak?? Astragfallah jongens van tegenwoordig..

Hij brak me keer op keer. Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu