Hij brak me keer op keer.

95

*ochtend*

Ik zat aan tafel en sprak met mama over ditjes en datjes. Aan de ene kant zat ik echt met Samir in men hoofd. Die heeft me zo kwaad gemaakt gister. Zelfs Yassir heeft me nog nooit zo kwaad gemaakt. Anyways, ik moet hem vergeten. 'Waar zit je met je gedachten lieverd' haalde mama me uit men gedachtes. 'Euhm.. niks hoor' zei ik snel. Wollah jullie weten niet hoe graag ik het men moeder allemaal wil vertellen. Zij weet me zowiezo raad. 'Kom op vertel nou' zei ze. 'Er is echt niets mam' zei ik. Ze knikte en nam nog een hap van haar boterham. Men moeder is niet achterlijk hoor, ze weet dat er iets scheelt met me, dat is duidelijk. Mhm inshallah op een dag zal ik het haar allemaal vertellen. Ik nam men telefoon en zag dat Yassir me een berichtje had gestuurd.

*Bericht van Yassir*
<zin om af te spreken>

Ik dacht even na maar twijfelde niet te lang. Ik zei dat het goed was. Straks naar Yassir dus. Ik heb Anissa nog niet verteld van heel dit gebeuren. Dus ik besloot om haar te bellen..

*Bellend gesprek Anissa en Yousra*
Yousra: iwaa bitchhhh
Anissa: alles goed jij?
Yousra: hmdl met jou
Anissa: zelfde, mag niet klagen, zo lang geleden dat ik je nog gesproken heb ejow
Yousra: ofniet, wollah je weet nog niks, er is zoveel gebeurd!
Anissa: vertel nuuu
Yousra: (vertelt alles van A tot Z)
Anissa: zeg wollah die flikker Samir ging vreemd? Tazz en ik dacht hij is goed voor je ofzo
Yousra: ja wollah
Anissa: maar het is wel goed dat het weer goed is tussen jou en Yassir
Yousra: hij wilt terug een kans he
Anissa: en ga je die geven?
Yousra: weet niet wollah, ik ga straks naar hem, hij wou afspreken
Anissa: oelala, mhm have fun liefje
Yousra: zowiezo, maar mhm ik ga je laten, plus we moeten elkaar ook dringend zien he!!
Anissa: is goed en ja inderdaad! Maar challas habiba
Yousra: bye sweetie muah

Ik stopte men telefoon weg en liep naar boven. Ik zocht een confortabele outfit bij elkaar. Ik ging voor een zwarte broek en een hoodie. Ik nam men gucci tas en vertok. Omwt Yassir. Toen ik aan de bushalte stond, belde hij me.

*Bellend gesprek tussen Yassir en Yousra*
Yassir: waar ben je?
Yousra: halte in men straat, ik wacht op bus
Yassir: nee moet niet, ik ben met auto een straat verder geparkeerd
Yousra: owh safi ik kom eraan dan
Yassir: zie je zo
Yousra: yup

Ik legde af en stapte naar de straat waar hij geparkeerd stond. Lekker makkelijk, zo hoef ik die lelijke busrit niet mee te maken. Ik zag Yassir auto staan en stapte erop af. Toen ik er was opende ik de auto portier en stapte ik. 'Heyo' zei ik. 'Ewa jij' lachte hij. 'Wat is er grappig misschien?' vroeg ik. 'Je bent schattig, dat is grappig' zei hij. 'Pff zwijg en rijd' zei ik. Hij startte de motor en reed weg. 'Naar waar gaan we trouwens' vroeg ik just in case. 'Men huis' zei hij. 'Maar je moeder mag me niet' zei ik. 'Ze mag je wel' zei hij. 'Helemaal niet' zei ik. 'Yousra, ze mag je wel en trouwens we hebben geen relatie dus op wat kan ze haten' zei hij snel. 'Is waar'

*Yassir's home*

we kwamen binnen en ploften beiden neer op de zetel. Ik had een super raar gevoel in men buik. Het is raar dat we samen zijn in zijn huis, zonder dat we een relatie hebben. 'Waar denk je aan?' vroeg Yassir. Ik zat blijkbaar lang na te denken. 'Huh?' mompelde ik. 'Ik vroeg wat je moet drinken en je negeerde 3 keer' zei hij. 'Wollahmha heb gehoord' zei ik snel. 'Mhm zeg waar dacht je aan?' vroeg hij. 'Het is gewoon raar, ik zit hier bij je thuis, zonder dat we relatie hebben. Het klopt precies niet' zei ik. 'Helemaal niet jo, dan zit je hier als een goede vriendin' knikte hij. Ik gunde hem een glimlach. 'Allez yallah zeg, wat moet je drinken?' zei hij. 'Doe maar water'

Nadat we even gepraat hebben over alles wat er gebeurd was de voorbije 2 jaar, snapte ik alles een beetje beter. Yassir was naar Marokko voor zijn tante die ziek is daar. Hij was daar 1 jaar en een half, dat is waarom ik hem niet heb gezien. Hij begon te dealen toen hij voor een halfjaar terug in Nederland was. Het kwam omdat hij me miste en de pijn die hij had van zen tante die ziek was. en in Nederland werd het hem een beetje teveel en begon hij met drugs omging en zo de pijn verstopte. 'Doe het nooit meer' verwittigde ik hem. 'Kan het niet beloven, maar ik probeer' zei hij. Even later kwam zijn moeder binnen. Ze schrok toen ze me zag. 'Salaam' zei ze lief. Hoedeeeeeeeee sinds wanneer is ze zo lief wtf. 'Salaam' groette ik haar terug. Ze gunde me een glimlach. 'Ik zal even een theetje klaarmaken' zei ze en verdween in de keuken. 'Wauw' zei ik zacht. Yassir keek me doodnormaal aan. 'Wat' lachte hij. 'Ze is zo anders, zo lief' zei ik zacht. 'Ewa ja, ik zei toch dat ze je niet haat' zei hij. 'Weird' zei ik en keek weg.

Na even zette ik me recht en ik besloot om zen moeder te helpen. 'Ik ga eens helpen' zei ik. Yassir knikte en liep naar de keuken. 'Kan ik je met iets helpen' vroeg ik. Ze keek om en glimlachte. 'Nee schat, ga maar lekker zitten, ik kom er zo aan' zei ze lief. Wollah ik begin zelfs schrik te krijgen van der. Stel u voor ze steekt iets in men thee en ik ga dood ofzo. Tazz nee ik overdrijf. Ik lachte me kapot vanbinnen bij ze gedachte. 'Ben je zeker?' vroeg ik. 'Heel zeker habiba, ga maar zitten' zei ze weer. Ik kon het hier echt niet meer houden en vroeg het haar gewoon 'euhm.. laatste keer dat je me zag, had je een hekel aan me..' vroeg ik zacht. Ze keek naar me om en schrok van men vraag..