Hij brak me keer op keer.

56

Nadat we langs de zee aan het stappen waren, begon ik tot rust te komen. De zeelucht doet wonderen. Ik dwaalde even van men gedachtes af tot dat ik Yassir's gezicht scande. Hij zat op een bank met zijn vriend en het vriendin van het meisje die we net zagen. Waarschijnlijk wachten ze haar op. 'Oums, kijk daar, zou ik gaan praten?' zei ik terwijl ik naar yassir wees met men hoofd. 'Als je dat echt wilt en er helemaal klaar voor bent, ga er voor' zei ze. Ik greep nogmaals men kans en liep op het groepje af en stopte voor Yassir. 'Kan ik je even spreken?' Vroeg ik. 'Yousra..' kwam er enkel uit. 'Ja of nee' zei ik kortaf. Hij keek eerst nadenkend weg, maar gaf al snel toe. 'Kom' zei hij en stond op. 'We stapten een eindje verderop en oums liet weten dat ze ons daar zou opwachten. Ik en Yassir namen onze route en stapten even door. 'Vertel' zei hij. 'Luister, je moet me eerst beloven om me te laten uitspreken.' begon ik. 'Safe, ik beloof' zei hij. 'Bilal is het broertje van de beste vriend van men broer. Toen jij hier nog niet was, had men broer me meegenomen naar de zee, zen vriend ging mee en hij nam zen broertje ook mee. Safe zo leerde we elkaar kennen, ik geef toe we hebben soms ook afgesproken met elkaar, maar dat was geen bigdeal. Hij kocht me ook een sleutelhanger waarop men naam gegraveerd op staat, gewoon vriendschappelijk, safe. En ja Yassir ik loog dat ik met een vriendin wegging, maar ik wou en kon je geen pijn doen, want ik wist dat je verkeerd zou denken. Het spijt me en ik mis je' legde ik uit zonder een pauze te nemen tussen men woorden. Hij stond helemaal versteld. 'Een sleutelhanger?' Zei hij. 'Ja, deze' zei ik en nam het uit men tas. 'Hoezo koopt hij jou iets? Je moet toch zelf weten dat hij gevoelens voor je heeft?' Zei yassir. 'Nee Yassir, want hij weet van je, hij weet zelfs dat ik je miste, ik heb hem over alles verteld, hij is een goede jongen Yassir, hij heeft helemaal geen slechte bedoelingen' antwoorde ik. 'Pfff, wollah Yousra, ik weet het niet meer, wist je dat ik naar Marokko kwam speciaal om je te verassen omdat ik dood ging zonder je? En dan kom ik je tegen met een andere boy?' zei hij terwijl hij wegkeek van me. Na deze woorden voelde ik me echt schuldig, hoe schattig is het dat hij speciaal voor me naar hier kwam pff. 'Ik denk dat het beter is om even een pauze tussen ons te zetten' ging hij daarna verder. Deze zin brak men hart echt. 'Wat?' Zei ik verbaasd. 'Een pauze? Waarom? Hoe kom je daar bij?' ging ik veder, nu wel luider dan eerst. 'Gewoon, even beslissingen nemen, zien of we zonder elkaar kunnen, onze loyaliteit testen en dan erna kunnen we weer bij elkaar komen of juist niet' legde hij uit. Dit kon hij gewoon niet menen. Ik knikte met men hoofd van nee en keek naar de wolken en zuchte luid. 'Loyaliteit testen? Waarom had je dan al een ander na 3 dagen?' Ging ik verder terwijl ik hem terug aankeek. 'Yasmina? Owh dat is gewoon een vriendin waarmee ik onlangs praat' vertelde hij. 'Een vriendin? Ow jij mag dat wel?' Zei ik verbaasd. 'Nee, maar jij deed het eerst, dus toen dacht ik dat het niet erg zou zijn als ik dat deed' zei hij. 'Pff wat kinderachtig' zei ik met rollende ogen. 'Neen Yousra, helemaal niet, ik had je verwittigd dat ik zulke dingen niet tolereerde en toch deed je het 2 keer opnieuw. Je moet niet steeds mij de schuld geven en doen alsof ik degene ben die alles verkeerd doet, want als jij niet doet wat ik je verbied, dan komen er ook geen problemen van. Maar als je achter men rug dingen doet en er dan nog eens over liegt, dat kan ik niet accepteren sorry' zei hij boos. 'Ik..ik..pff..' kreeg ik er enkel uit samen met een traan die men rechteroog verliet. Ik snikte zacht. Hij heeft een punt en ik voel me rot dat ik hem pijn gedaan heb, ik hou echt ontzettend veel van deze jongen. 'Het was men bedoeling niet ik zweer het je' zei ik terwijl ik snikte. 'Niet huilen Yousra, ik kan je zo niet zien' zei hij zacht. 'Ik denk gewoon dat het beter is om er een pauze in te steken' ging hij verder. Voor ik iets wou zeggen zei hij 'ik zie je later, hou je nog goed' en gaf me een kus op men voorhoofd en vertrok. Ik bleef daar achter en de tranen namen hun weg. Ik verloor zo net de man van men leven. Wat moet ik doen, huilde ik door..