Hij brak me keer op keer.

92

'Sbah elgheir' zei ik en gaf mama een kus. Ik zette me bij aan tafel en nam een broodje met kaas. 'Wil je thee?' vroeg mama. 'Mag wel' zei ik. Ik ben echt nog moe. Ik heb gisterennacht alleen wakker gelegen en over alles een beetje nagedacht. Ik ben van plan om het rustiger aan te doen met Samir en niet te hard van stapel lopen. Wat Yassir betreft, ik moet gewoon over hem heen. Hoe moeilijk het ook is het moet.

Vandaag ga ik weer naar Samir toe, hij wou me zien en aangezien ik toch niets te doen heb kan het gewoon. Ik liep naar boven en zocht een outfit bij elkaar. Ik ging uiteindelijk voor een dik truitje die ik combineerde onder een jeans. Ik pakte nog snel een schoudertas en stak alles erin. Toen ik weer beneden was, deed ik men schoenen aan. 'Mam ik ga even de stad in' zei ik. 'Is goed liefje, ik ben deze avond bij tante salma, als je wil kom je daarheen' zei ze. 'Ik denk eraan!' riep ik en sloot te deur. Omw to Samir!

Ik pakte men oordopjes en zette muziek aan. Yeshhh love it. Het was echt knap weer, zonnetje scheen met een kleine wind erdoorheen. Toen ik nog een straat door moest stappen, stopte ik toen ik een bekend iemand zag. Wacht wacht, is dat Yassir? Ik stapte dichterbij en yepp, het was hij. Wat doe hij hier? Hij was met een jongen, probably een vriend ofzo. Ik verstopte me achter een auto en keek naar wat hij deed. Huh? Hij nam een berg geld boven, de jongen gaf hem een zakje met blader achtig spul erin. Wat??? Yassir doet aan drugs? Nee nee dit kan niet! Wtf man! Meent hij deze? Omg nee dit kan niet. Wauw. Ik besloot om door te stappen en liep voorbij hen. 'Yousra?' riep Yassir plots. Wtf waarom roept hij men naam? Ik negeerde het en versnelde men stappen. 'Yousra!' riep hij terug. Ik negeerde het nogmaals en keek voor me uit. Tot ik plots een hand voelde die me greep. 'Yousra luister asjeblieft' zei hij. Ik draaide me om en keek in de gebroken rode ogen van Yassir. 'Wat wil je?' vroeg ik bot. 'Yousra ik mis je' zei hij. 'Oke dan wat nu?' zei ik. Ik haat het om zo te praten tegen hem, maar het is zijn eigen schuld klaar. 'Mis je me dan niet?' zei hij met een brok in zen keel. 'Nee, waarom zou ik? Je liet me toch gaan? Dus hoezo?' zei ik droog. 'Het was een fout! Snap je dat dan niet!' riep hij. 'Ja ok, daar kom je nu mee of wat?' zei ik. 'Ja' antwoordde hij. 'En sinds wanneer zit je in de drugs?' vroeg ik. 'Huh drugs?' zei hij alsof hij van niets wist. 'Ik zag jou het geld pakken en een zakje met weed in' zei ik. 'Wat? Nee.. nee nee nee' zei hij. 'Oke dan, maar ik moet door' zei ik en trok me los van hem. 'Yousra wacht!' riep hij. Ik draaide me om en keek hem aan. 'Geef me nog een kans, asjeblieft' smeekte hij. 'Yassir dat gaat niet, ik heb Samir nu, en we zijn gelukkig' zei ik. 'Hij is niet juist voor je, geloof mij maar' zei hij. 'Wat? Beter zwijg je nu, want je hebt geen idee van wat je zegt' riep ik. 'Je gelooft me niet? Oke wacht maar af dan, maar niet zeggen dat ik je niet gewaarschuwd heb he!' Riep hij terug. 'Alsnog zou je niet beter zijn, vieze dealer!' riep ik. Hij riep nog iets terug maar men muziek stond al terug op. Ik stapte ruuustig door naar Samir's huis.

Wtf bedoelt hij met dat Samir niet goed is? Hij is net perfect. Pff waarom zijn jongens zo raar..

(Blijf men boek delen en vertel anderen om het te lezen! Zou me een enorm plezier doen xx bonita)