Hij brak me keer op keer.

105

*5 jaar later*

'Hey habiba ik ben thuis' zei Yassir toen hij binnenkwam in ons huis. Jaja mensen, in ONS huis. Yassir en ik zijn ondertussen al getrouwd. Een jaar geleden. Ik ben zo gelukkig met deze jongen. Onze trouwfeest was geweldig, een volwaardige droom. 'Hooi, hoe was werk liefje?' vroeg ik terwijl ik achter een houten lepel zocht om in de saus te toeren. Ik was namelijk eten aan het maken voor ons. 'Druk, maar goed goed' zei hij terwijl hij me een kusje gaf. 'Ik ga even douche schat' zei hij en liep naar boven. Ik maakte verder af waarmee ik bezig was, ik was bijna klaar. En ohja mensen, ik ben ondertussen ook in verwachting van ons eerste kindje!!! Ik ben ontzettend gelukkig, en kan niet wachten tot men kleine petottertje er is. 'Je hebt honger he liefje' zei ik terwijl ik men buikje aaide en aankeek tegelijk. 'Mama zal je snel voeren, no stress' zei ik alsof men kindje al bij me was. Na dat het eten klaar was legde ik alles op tafel en ging zitten. 'Yassir kom je lieverd?' Riep ik. '2 minuten!' Riep hij terug. 'Doe snel! we hebben honger' riep ik terug terwijl ik alweer men buikje aaide. 'Papa is traag hoor, hopelijk ga jij net als mama zijn, snel en slim, niet als je papa, traag en dom' zei ik terwijl ik giechelde om mezelf. 'Dat heb ik gehoord hoor' zei Yassir die plots beneden stond. 'Oopsie' lachte ik. Hij kwam dichterbij en zette zen hoofd tegen men buikje aan. 'Niet luisteren naar je mama, ze is jaloers op papa zen super krachten' zei Yassir. Ik duwde zen hoofd weg en ging stuk 'walou superkrachten, je bent een uur bezig met een douche te nemen en daarna je pyama uit te kiezen' lachte ik. 'Pfff leugenaar dat je bent' lachte hij terug. 'Zie je? Je mama is ook een leugenaartje' zei Yassir weer tegen men buikje. Ik lachte me kapot. 'Pff hou op, je maakt dat kind nu al gek en het is er nog niet eens' zei ik met een smile van hier tot tokio. 'Hahaha ik kan echt niet wachten' zei Yassir. 'Oooh cutie, ik ook niet' zei ik. 'We gaan de beste ouders ooit zijn pshh' zei Yassir vol trots. 'Yes we are' lachte ik.