Hij brak me keer op keer.

35

'Is er iets' vroeg karim terwijl hij naar men trillende vingers keek. 'Yassir staat voor de deur, hij wilt binnen' zei ik. 'Oei, je mocht niet afspreken met mij ofwat?' Zei hij. 'Nee inderdaad, maar ik heb het gewoon gedaan, want ik ken jou als de beste en ik weet dat wij niks verkeerde zullen doen, alleen denkt yassir daar anders over' zei ik. Men gsm trilde, yassir belde me. 'Shhhht hij belt me' zei ik tegen karim. Ik nam op

Yousra: heeeeeeyy
Yassir: hallo, ben je klaar of niet? Ik dacht ik vertrek wat vroeger maar neen, deze is nog niet gereed
Yousra: pff was laat wakker, maar ik ga me nu snel klaarmaken
Yassir: laat me binnen wachten, of is je broer ofzo thuis?
Yousra: euhm, jaa hij is beneden!
Yassir: oke dan, ik wacht in men auto
Yousra: ik doe zo snel mogelijk
Yassir: cava

Omg ik loog gewoon. Maar wat kon ik anders? 'Wat zei je' vroeg karim. 'Dat younes hier is en hij dus niet binnenkan' hij lachte. 'Oke en hoe moet ik hier weg?' 'Euhm langs de achterdeur, kom' ik bracht hem naar de achterdeur en zwaaide hem uit. Ik liep naar boven en deed wat lichtjes make-up aan. Men haren liet ik los en die stijlde ik snel snel over. Ik deed een donkerblauwe satijnen pyama aan, vest en broek. Ik nam een tas met al het nodige. Zo liep ik naar yassir's auto. 'Eindelijk, dwerg' zei hij toen hij me zag. 'Sorry he, heb me niet eens kunnen klaarmaken, kijk me' zei ik terwijl ik men gordel aandeed. 'Niks mis met je pyama leugenaar' zei hij en we reden..