Hij brak me keer op keer.

102

*de volgende ochtend*

Ik werd wakker, men kussensloop voelde zo nat aan & men gezicht erbij. Toen realiseerde ik me wat er gisterenavond gebeurd is. Men ouders willen me uithuwelijken? Dit had ik nooit zien aankomen. Bij die gedachte liet ik weer een traan vallen. Zo kan ik toch niet leven. Men moeder kwam men kamer invallen. 'Goeiemorgend habiba' zei ze met een gebroken glimlach. Ik vroeg me af waarom men moeder zo verdrietig ofzo is als we over het onderwerp praten. 'Mama, ik wil het niet' zei ik. 'Schat, je vader heeft alles al gepland. Je hebt geen keus meer. Maar ik beloof je dat het een goeie jongen is' zei ze zacht en lief. 'Maar mama, dag kan goed zijn, maar ik wil het niet, ik wil niet men leven delen met iemand die ik niet ken en dan ongelukkig zijn voor altijd' zei ik en daarbij liet ik ook meteen een traan vallen. Ik mis Yassir, ik heb hem echt nodig nu en ik moet hem dit hele gebeuren vertellen. 'Schat, we hebben afgesproken dat Soufiane vandaag naar hier komt om je beter te leren kennen, dus sta op en maak je klaar, straks staat hij hier' zei men moeder. 'Wat? Nee dit gaat echt niet gebeuren' zei ik terwijl ik een traan wegveegde. 'Yousra schat, doe het voor je vader gelukkig te maken, geef het tenminste een kans' zei ze. Ze stond op van men bed en verliet men kamer. Mijn tranen begonnen weer hun loop te gaan. Het is allemaal mijn schuld, ik had Yassir allang voorgesteld moeten hebben aan men ouders. Yassir is de enige jongen waarmee ik men toekomst zie & met hem wil ik de wereld zien. Niet met een onbekende Soufiane.

Na even stond ik op en ging de badkamer in op me even op te frissen. Ik bekeek mezelf in de spiegel, woow hoe zie ik eruit? De knot in men haar vloog elke kant op, men ogen waren superrood van de tranen, men neus liep helemaal en men wangen waren opgezwollen. Ik friste me op en liep de trap af. Ik liep weer naar men kamer en antwoorde op Yassir's berichtjes van gisterenavond waar ik bleef.

~Whatsapp tussen Yassir en Yousra~
(Gisteren)
Yassir: Youss moet ik nu afkomen of niet?
Yassir: Halloooo antwoord
Yassir: youss komaan dit is niet grappig
Yassir: jahdkdisuzhjsijdjdud
Yassir: youss!! Jahdbdjfidbdidndkd
Yassir: je overdrijft yousra
Yassir: zometeen ga ik weg he?
Yassir: YOUSRA ANTWOORD WAT IS ER?
Yassir: ik kom binnen, kom de deur open doen!
Yassir: yous ik sta voor je deur he
Yassir: meen je deze?
Yousra: ga naar huis
Yassir: wat meen je deze? Safi ok ben weg
(Vandaag)
Yousra: het spijt me van gisteren Yassir, er is heel veel gebeurd. Kan ik je zien straks om het even uit te leggen?
Yassir: wauw eindelijk hoor ik je. En ja is goed, hoelaat?
Yousra: binnen een halfuur
Yassir: safi

Ik trok een nieuw marokaans huiskleedje aan en liep de trap af. Men ouders zaten aan het ontbijttafel. Ik liep naar de koelkast en vulde me een glas met limonade en ging in de zetel zitten. 'Vandaag komt Soufiane he' zei men vader ineens. Ik gunde hem geen enkele blik en focuste me verder op men limonade.

Bijna een halfuur later stuurde Yassir me een bericht dat hij voor men deur stond. 'Ik ga koffiekoeken kopen doei' zei ik snel en liep de deur uit. Ik hoorde men vader nog zeggen dat ik snel moest doen maar ik negeerde dit. Ik stapte in Yassir's auto en meteen ontplofte er iets in men buik, dit gaat zo moeilijk zijn om dit te vertellen aan hem..

(DUIZENDMAAL sorry voor dat het ZO lang heeft geduud. Ik had het deze zomervakantie MEGA DRUK met werk elke dag, dus ik had geen tijd om verder te schrijven aan men boek. Ik hoop dat jullie mij dit niet kwalijk gaan nemen en nogsteeds loyal zijn aan men boekie! Vanaf nu ga ik me weer helemaal proberen focussen. LOVE JULLIE!)