Tang Efsanesi

Aşk Kapıyı Çalar

Komutan Hyung Prenses Ruyi 'yi kaldırdı.
Komutan Hyung :Prensesim bu saatte burda ne işiniz var .Konutumun çatısında ne yapıyordunuz, dedi.

Prenses Ruyi bir şey söyleyemedi. O an diyebilecek bir şey bulamadı. Ruyi, Komutan Hyung'u süzüyordu.  Uzun süre birbirlerine bakakaldılar.Sanki o an zaman durmuş gibiydi Ruyi için. Prenses Ruyi Komutan Hyung 'u ,Sun Lee 'ye benzetmişti. Bir anda aklına Sun Lee geldi. Ruyi kendini toparlamaya çalıştı.
Prenses Ruyi : Çatıda yıldızları seyrediyordum. Birden takılıp düştüm ,dedi.
Komutan Hyung : Bir yerinize bir şey olmadı ya Prensesim.
Prenses Ruyi : Bir şey olmadı Komutan. Ben size geçen gün beni çarşıda kurtardığınız için teşekkür etmek istedim.
Komutan Hyung : Prensesim ,çarşı gibi yerler sizin için tehlikeli olabilir. Lütfen kendinize dikkat edin. Lütfen bir daha saraydan çıkmayın.
Prenses Ruyi başını salladı.

 Komutan Hyung  Prensesi yine konutuna götürdü. Bu  ikinciydi. Aynı şey ikinci kez olmuştu. Ruyi sanki ona karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştı. Ruyi daha 17 yaşımdaydı o ise 25 gibiydi .Bu yaşta komutan olmuştu. Demek ki çok başarılıydı. Üstelik çokta yakışıklıydı.Belki de Goryo'nun en yakışıklısıydı. Ruyi ise annesi olmayan sarayda itibarı bile olmayan bir Prensesti. Ruyi bunları düşünürken   Kral Prenses Ruyi 'yi odasına çağırdı.
Kralın baş kahyası o ince sesiyle : Majesteleri sizinle görüşmek istiyor, dedi.
Ruyi şöyle hemencecik üstünü başını toparladı.Kralın o büyük muhteşem konutuna gitti. Kral  ,Prenses Ruyi 'yi altın yaldızlı taht odasına çağırmıştı. Ruyi hizmetlilerle birlikte o odaya doğru gitti. Hizmetliler Ruyi 'ye tuhaf tuhaf bakıyordu. Ruyi bundan çok rahatsız olmuştu. Ne vardı sanki. Annesi isyana kalkışmışsa ne vardı bunda. Bir an keşke babam ,abim ve annemla birlikte beni de öldürseydi, diye düşündü. Böylesi belki de daha iyi olurdu. En azından saraya yük olmazdı. Belki de Kral onu şimdi öldürecekti. Ölümün soğuk sesini duydu. Biraz korktu. Kralın tant odasına ölüm şüphesi ile girdi.

Kral Siwan o büyük tahtında oturuyordu. Kralın ,Ruyi 'yi  çağırış sebebi belliydi. Ruyi 'yi evlenderip saraydan uzaklaştırmayı düşünüyordu.
Kral Siwan : Prenses Ruyi, artık evlenme yaşın geldi. Diğer kardeşlerin gibi sen de evleneceksin.
Prenses Ruyi başıyla onayladı.
Kral Siwan : Sana uygun bir aday bulana kadar benden haber bekle .
Prenses bundan sonra saraydan kaçmakta yok. Sen nasıl benim emirlerimi hiçe sayarsın. Ben emir verene kadar konutundan dışarı çıkmayacaksın.
Prenses Ruyi : Ama Majesteleri. Bunu bana nasıl  yaparsınız. Ben bu sarayda kalamam öyleyse beni sürgüne gönderin. Ya da beni öldürün. En azından yük olmaktan kurtulurum.
Kral Siwan: Sen nasıl bunları söylersin Ruyi.
Prenses Ruyi : Ben diyeceğimi söyledim Majesteleri. Bana istediğiniz işkenceyi yapabilirsiniz. Ama beni sarayda kapalı tutamazsınız.
Kral Siwan : Bunu senin iyiliğin için yapıyorum Ruyi. Şimdi çabuk odana dön.

Kral sanki Ruyi için yabancıydı. Ruyi yıllardır sarayda bir fazlalık gibi taşınıyordu. Kimsenin gözünde itibarı yoktu.
Hele ki Prensler onunla dalga geçerdi. 3.Prens Eun ile kavga bile etmişti. Helesi 2. Prens Wang So 'nun yaptıkları... sarayın ortasında.Ruyi saçlarını yolmuştu o pislik Prens  Eun . Kral ise Ruyi 'yi suçlu bulmuştu. Bunlar Ruyi için korkunç yıllardı. Ağlamak Ruyi için bir rahatlama yoluydu. Yaşadıkları ona zor geliyordu.
Kral'ın amacı Ruyi'yi saraydan göndermekti aslında. Ama Ruyi gitmek istemiyordu. Kral kim bilir hangi pislikle evlendirecekti onu .

Konutunun çatısına çıktı.  Bir süre gökyüzünü izledi.  Annesinin yüzünü abisinin yüzünü  hatırlamaya çalıştı ama hatırlamıyordu. Neden yapmışlardı bunu. Neden annesi Kraliçe abisini tahta çıkarmaya çalışmıştı. Bunu anlamıyordu. Bunun cezasını Ruyi çekiyordu. Ağlamaya başladı. Sesini kimse duymadı. Hayatta yapayalnızdı. İşte o an kendine söz verdi. "Bana bu kötü hayatı yaşatan herkesten ve annemin ölümüne sebep olan o entrikacı saray leydilerinden intikamımı alacağım." İntikam bunun için yemin etti. Bu saryadaki herkesten nefret ediyordu. Annesinin ve abisinin intikamını alacaktı.