Herşeyi Unutmak

3.5K 120 63
                                    

Belki de beyaz bir sayfa açmanın zamanı gelmişti. Artık geçmişteki kadar dayanıklı değildi ruhum hissedebiliyordum. Pencereye damlayan yağmur damlaları sanki düşüncelerime ortak oluyor sesleri birbirine eşlik ediyordu.
Hayat çok şey gösterdi bana her zaman yanımda olanları , sadece mutluyken yanımda olanları gösterdi. Beni büyüttü bu hayat ölümü gösterdi bana . Artık kalan zamanımı yas tutarak geçirmek istemiyordum.

Daha uzun düşünürken gözlerim Buse nin gözlerini buldu. Gözünden bir damla yaş düştü . Avucunu yanağıma yasladı .
" Sen buradasın "

Yavaşça Evet dercesine başımı salladım.
" Sen buradasın "

Elleri dudaklarımda gezdi ağlamaya başladı.
" Sen buradasın " çığlıklarıyla gözlerim doldu. Hıçkırarak ağlamaya başladı. Ellerim titreyerek sardı vücudunu . Göğsümde ağlarken tek bir şey soyleyebildim .
" Buradayım"
.
.
.
.
.
.
Bu dünyadan, buralardan uzaklaşmak gerekiyordu artık fazlasıyla. Ama buradan da nasıl giderim bilmiyordum. Herşeyim buradaydı.

Hastaneden çıkınca "oğlum" diye sarılan amcam , "abi" diyen kuzenim , "kardesim" deyip en derinden bana sarılan insanlar.. buradan ayrılamazdım.

Aynaya baktım daha sert duruyordum . Daha yaşlı ..

Uyumak istedim artık sedyede değil yatakta uyumak istedim . Hayattan uzaklaşmak istedim . Tam uykuya dalacağım sırada kapı sesi geldi . Başta umursamadım sonra kokusundan gelenin Buse olduğunu anladım .

"Hayatının yarısını uyuyarak geçiriyor adam."

Elini yavaşça yüzümde gezdirdi. U fak elini öptüm . Gülümsemesini gördüm.

"Biraz gitsek mi Buse ?"

Yatakta yanıma oturdu.
"Hazırlan o zaman ?"

Tişörtünü çıkarttım ellerimle boynuna masaj yapıyordum.

"Öyle değil işte . Biraz gidelim gezelim. Hayatımızı değiştirelim. Hayatımızda değişikliğe ihtiyaç var ."

Yavaşça yanıma uzanmasını sağladım.
" Sadece biraz mola ?"

"Evet bebeğim birazcık mola "

"Uzak kalalım gülelim eğlenelim. Beraber olalım yeterli."
.
.
.
.
Deniz ufak bir tatile çıktı saçları afrika örgüsü altında şort ve parmak arası terliklerle kar tatiline gidiyor. Haşır şapkasıyla görmüştüm en son Elleri Buse nin ellerinde Biraz sıkı tutuyor belki de artık kaybetmekten korktuğu için .. ama o gidiyor onun biraz tatile ihtiyacı var o çok şey yaşadı .

Hayatın anlamı en derinlerde değil yanındaki insanlarda .

Tanrının unuttuğu Malatya dan sevgilerle
öptüm kocaman kocaman

Kurt Okulu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin