Sinir

28.1K 892 165
                                    


Annemin ölümünden sonra herşey değişmişti. Anne denemin nedeni beni gerçek annem gibi sahiplenmesiydi aslında benim teyzem olsa bile benim için annemden öte olmuştu . Kara günden iki yıl sonra öz dedemi kaybeymiştik.Artık o da yorulmuştu. Beni ne kadar umursamıyormuş gibi görse de bana ve amcama (manevi babama) gerçekten yüklü bir miktar para bırakmıştı. Tamam zengin olduğunu biliyordum ama bu kadar bol sıfır da fazlaydı.

Paraya dokunamazdım ama ben tam tersine bir yıl okulda kaldığım için 18 e girmiştim.

Okul notlarım fazla iyiydi ama aslında hiç ders çalışmamıştım. Okulda fazla insanla konuşmayan tiplerdendim . Sadece arkada sigara içerken okulun arka bahçesindeki insanlarla selamlaşmaktı bütün konuşmam. İnsanlar da benimle konuşmaktan ve benimle tartışmaktan kaçınırdı. Demekki insanlar böyle soğuk davranılanı yüceleştiriyorlardı lisede. Son olaylardan sonra kimsenin bana bulaşmaya cesareti kalmamıştı.

Olay tüm okulun ürktüğü Kaan yüzündendi .
O beni sıkıştırmış benim ailemle ilgili dalga geçip beni sıkıştırıyordu.
Ve ne oldu biliyor musunuz? Ona sadece iki yumruk atıp gözlerimi yummuştum.

Revirde uyanınca kendimi dayak yemiş sandım. Ama sonradan Emre denilen çocuğu gördüm .
Bana yaşlaştı"Müdür seni çağırıyo " dedi.
"Neler oldu ki ?"

"Bide neler oldu mu diyosun adamların hepsini tek başına nasıl dövdün öyle anlamadım. Gerçekten o sen miydin? "

"Hatırlamıyorum. " dalga geçiyor sandım tabi.

"Dostum benimle kafa buluyosun. Seni gördüm . Sen tek başına dövdün onları. Ama sanki gözlerin kanlanmış gibiydi .Tamamen kanlanmış ."

"Hatırlamıyorum." B-bu ben olamazdım değil mi ? Ben bu kadarını yapamazdım. Hem yapsaydım hatırlardım.

"Belkide sinirden patlamışsındır. Hatırlamıyorsundur. Ama yine de tebrik ederim o hareketler mükemmeldi."ne hareketi lan

"Neyse ben gideyim müdüre . Sen de dikkatli ol "

O arada müdürün odasına doğru yürüdüm. Her yanımdan geçen bana yol veriyor benden uzaklaşıyordu. En sonunda odaya vardım. Kapıyı açıp
"Beni çağırmışsınız hocam "

"Gel gir içeri neler oldu anlat "dedi

"Hocam gerçekten bilmiyorum. Sadece ona ilk attığım yumrukları hatırlıyorum. Siz benim aile durumumu bilirsiniz hocam eğer benimle ilgili bir şey yapacaksanız da bilgim dahilinde olmadığını , hatırlamadığımı size söyleyeyim " deyince gülümsedi bir dakika lan bu adam neden gülümsedi şimdi ki

"Gel yanıma da göstereyim neler olmuş. " yanına gidince ekrandan videoyu açtı. Evet bu o andı. Gözlerimi yummuştum . Ama açtığımda tamamen kırmızıydılar. Ve tekrar bana gelen üç kişiyi de ayrı ayrı dövmüştüm. Gerçekten gözümle bile görünce inanamadım. Bu kadar iyi dövüşmezdim . Böyle tekme atamazdım . Bu ben değilmişim gibiydi .

Tekrar dönüp hocadan özür dileyecekken "Oğlum bişey yok eğer haklı olmasaydın ve onlar sana bulaşmış olmasaydı sıkıntı olabilirdi. Gidebilirsin."dedi

O günden sonra artık kimse bana dokunmaz benimle konuşmaz oldu. Emre hariç. O da okulun yakışıklı, popüler çocuklarındandı.

Benim bir de gerçek amcam var. Ama uzun süredir görmedim ama beni yanına alabilecek durumu olmadığından eniştemde kalıyordum.

Bu aralar amcam hiç işten çıkmıyordu. En son çalıştığı otel kapanacak ya da satılacak haberinden sonra hiç konuşmamış en son ise dedemden kalan paranın bir kısmıyla oteli satın almış geniş bir kısmıyla da büyütmüştü. Ama bu sadece daha fazla zaman harcamasına neden oldu. Artık gece gündüz orada yatıyor orada çalışıyordu. Zaten ailesi yoktu. Bildiğim kadarıyla tek yaşıyordu.

Okulda artık daha iyi daha rahatdı herkes benim nasıl bunu bercerdiğimi konuşuyor bunu anlatmıyor sallamıyordum.

Soğuk okul hayatıma can geldi. Emre bir gün dışarı çıkalım diye ısrar etti. O kadar lafa dayanamayıp
" Dışarıda ne yapacağım"dedim

"Kanka gezeriz ya kızlarla takılırız. " deyip göz kırptı.

" Ne kızı be abi biraz rahat dur "

" Gel abi biraz kafa dağıtırız biraz alışveriş falan. "deyip sürükledi beni resmen." Hatta kız arkadaşım da gelicek. Yanında bir arkadaşı da geliyor. Beraber gidelim." diye konuşunca biraz kafa dağıtmaya isteğim olduğu için

" Normalde kafa dağıtmak için içiyoruz sanıyordum da neyse tamam. "

Kurt Okulu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin