Kısacık birkaç şey yazıcam sadece.
Anlam veremiyorum. Aklımdakilere ve kalbimdekine.
Aklımada yamuk gülüş, kalbimde ise pazartesi.
Yamuk gülüş olmasa olmayacak gibi ve pazartesiyi unutursam her şey daha güzel olacak gibi. Aksi olmak zorunda her zaman.Unutuyor gibiyim yavaş yavaş aslında. Daha az ağlıyorum. Daha az arıyorum.
Yamuk gülüş beni tamamlıyor gibi. Ondan vazgeçmek istemiyorum. Nasıl desem sarıldığı zaman tamamlanıyor gibiyim. Gibi değil tam olarak öyle. Gitsin istemiyorum. Ama sürekli gidiyor. Sürekli kavga ediyoruz. Yamuk gülüşü hep bekliyorum ben. Gizlesemde kendimden bekliyorum.
Pazartesi ise.. Ahhh gerçekten yanıyor canım. Onun kahkahalarını duydum gibi. Diken diken oldu tüylerim. Aptal gibiyim onun gözleri önünde. Kendimde değilim. Pazartesi vazgeçmek istedğim insan. Ama yapamıyorum. Öyle bi yerleşmişki baş köşesine kalbimin silip atamıyorum. Hele gülüşü... O gülüşü bile yeter vazgeçirmeye dünyadan.
Şuan olmak istediğim tek yer soğuk bir deniz kıyısı. Buz gibi. Üşümek istiyorum. Üşürsem kimi isterim yanımda bilmem. Sadece soğuk dalgalar çarpsın ayaklarıma istiyorum. Sadece üşümek ve ağlamak.
size tek bir sorum var sadece.
BİR İNSAN AYNI ANDA SEVEBİLİR Mİ FARKLI İKİ KİŞİYİ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR NEFES DAHA KAL
RomanceKARAKTERLER. PAZARTESİ : Kendisine deli gibi aşığım. Her şey onunla başladı bu hikayede. 12 sınıfta. Bu sene son. Okula sadece pazartesi ve salı günleri geliyor. Diğer bütün günler stajda. Kendisine deli gibi aşığım. GÜLÜŞÜ IŞIĞIM. NEW YORK : 3 yıll...
