BİR NEFES DAHA KAL

Özlemek İstemiyorum

Hala sakladığım şeyler var insanlardan. Etrafımda ki herkesten saklıyorum. Unuttum diyorum. Evet unuttum. Bitti. Bitti demekle bitiyor evet. Hayır yanmıyor canım. Onun gideceği günü düşünmedim hiç. Hayalini bile kurarken ağlamadım evet. Çünkü o bitti. Artık sadece kalbim görevini yapıyor. Onun için atmıyor.  Vazgeçtim. Evet vazgeçtim diyince vazgeçiliyor. Onu düşünmüyorum artık. Tamam belki atamıyorum kırmızı defterimi ama bunun konumuzla alakası yok. Orda benim yazdıklarım var. Onun için olsa bile bana ait. Kalbim gibi. Kalbim bana ait ama onun için atıyordu. Artık öyle değil. Pazartesi bitti.  

Evet sevdiğim biri var hala. Yamuk gülüşü seviyorum. Ben onunla geçirdiğim 5 dakika ile tüm ömrümü doldurabilirim. Hem imkansızda değil onun beni sevmesi. 

Onu unuttum. Çünkü gidicek. Benim canım yanıcak. Parça parça olucak kalbim. Onu bırakın kalbimin en ufak bir şey hissedecek hali bile kalmayacak.  Bugüne kadar kaç kişinin ardından ağladınız ki?

Özlemek istemiyorum. Onu özliyicem. Her özlediğimde biraz daha ağlayacağım. O yüzden unutuyorum. O yüzden izin veriyorum kendime. İzin veriyorum bir şeyleri silmeye. Ki ben asla pişman olmazdım. Ne yaparsam yapiyim pişman olmazdım. Pazartesi... Aslında hayır o da pişmanlık değil. İlk kez ağladım bir erkek için. O da pazartesi.  Ona sadece teşekkür edebilirim. Sadece gülümsediği için teşekkürler. Öylesine olsa bile gözlerime baktığı için. Hayallerimde yer aldığı için...

24.02.2014 ;

 Okulda uzun tenefüsteyiz. Kantine inicez. İçimden dua ediyorum onu görmemek için.  Kantindeyiz . Sıraya girdik. Onu gözrmemiştim hala. Görmek istemiyorum ama etrafıma bakınıyorum. Karşıma baktım. Bir masada arkadaşları ile birlikte oturuyordu. Telefonuyla uğraşıyordu. Allah kahretsin onu görünce yüzümde oluşan o gülümsemeden nefret ediyorum. Sarışın ve gotik bana baktı daha sonra baktığım yöne baktılar.  Umursamadılar. Umursamıyorlar artık.

En az 5 defa daha kantine inip çıktım. Ne kadar aptalım.  Ondan sonra ki tenefüste kapıda dip dibe geldik. Bizim sınıfın kapısında sınıfa arkadaşlarımdan birine sarılıp muhabete başladı. Ben hiç utanmadan öylece izledim.  Arkadaşıma ne konuştıklarını sordum. Ço saçma bir şey aklımda bile kalmadı. 

Okul çıkışı. Cave man ile çıktım yine. O çoktan çıkmıştı. Camdan bakınca gördüm. Sonra bizde çıktık.  Her zaman ki sokağa girdik. Durağa ilerlerken orda gördüm. Tek başınaydı. Deliye döndüm. Ama işte mutluluk  bana fazla. Minibüs geldi. Bindi gitti. Ben hiçbir şey yapmadım. Cave man ile ileriedik. Hatta tükürük filan yarıştırdık. Sonra gelen minibüse bindim. O indiği her zaman ki durakta olmasını diliyordum.  

Kendi durağımda indim. Ama aptal gibi yolumun tersine yürüdüm. Sırf onu görmek için. Karşısından geçtim. Yolumu uzata uzata geldim eve. 

Hala aynı fikirdeyim. Onu sevmiyorum.