BİR NEFES DAHA KAL

Vazgeçiyorum.

07.02.2014 ;

 Yeniden yeniden ve yeniden güvenmek kadar daha aptal bir şey yoktur. Aptalım. Dünyada ki en aptal varlık ben olmalıyım. Çünkü ben ne olursa olsun nefret edemiyorum. İnsanlar bana ne yaparlarsa yapsınlar kızamıyorum. Sadece kısa süreli bir nefret oluyor içimde ve hemen geçiyor. 

Her neyse teleş teleş. Düğün yaklaşıyor. Elbisemi daha almadım. Bide çifte düğün. Herkes bi yerde ben yine evde. Annem aradı dayın seni almaya geliyor dedi. Geldi aldı dayımlara gittik.  Bütün millet burda. Sanki düğün bugün. 200 metre dublex evi her karışı insan.

Gece orda geçti. sohpet hizmet kuzanlar filan. Yanımızda bi ton misafirle eve döndük. Herkes tek tek banyoya girdi. Evde iki tane banyo var ikiside boşlamıyor. Nihayet geceden sonra sıra geldi bize. Her neyse. 

08.02.2014 : 

DÜĞÜN GÜNÜ.

Bugün harika olucak diye uyandım ve uyanır uyanmaz hüsrran. Daha elbisem bile hazır değil. kalktık. Misafirlere yemek filan. Yarısı gitti. Ben babam kardeşlerim ve kuzenim indik pendiğer. Başladık elbise aramaya. Bi kaç mağzadan sonra babam sinirlenmeye başladı. Girdiğim son mağzadan aldım bi elbise. Sihay düz bi elbiseydi. Çıktık. Babam ısrar etti kuzaenimede alıcak. Annemi arıyorum. Herkes kuafördö. Nasıl yetişicez bilmiyorum. Babama söyledikçe siniirleri geriliyor. Alış veriş merkezine gittik. Saat oldu iki. Aldık alacağımızı babam ben ve kardeşimi kuaföre bıraktı. Düğün evine geçti. Kuaförde gelinler teyzem filan vardı. 

Bir kaç saat sonra aldılar beni. Hafif bi makyaj. Saça geçtim.. Maşa en iyisiydi. Maşanın yarısında elektirikler gitti. Şans işte. Bütün aksilikler beni bulacak. Bekledik. O sırada kardeşimi aldılar. Gelmiyor elektirikler. Bekledik. Hava karardı. Başka bi şekil deneyelim dediler aldılar tekrar. Bişeyler yapıyorlar sçıma ben iyice fena oldum.

''olmayacak boşuna.''

''Olmayacaksa neden uğraşalım tatlım.'' dedi kuaför. 

Yeni bi şekle sormuşken annemler geldi annemlerin gelmesiyle elektiriklerde geldi. Ben ağlamaya başladım. Makyaj yalan oldu.

''Hayır bunu şstemiyorum. Açın maşaya devam edelim.''

Açtırdım yaptıklarını maşanın kalan yarısına devam ettiler. Annemler filanda hazırlandı o sırada. Bitti. Makyajı mı tazelediler. üzerimi değiştim. Herşey harika. Düğün salonuna geçtik. 

İŞTE ASIL HEYECEN ACEBA YAMUK GÜLÜŞ GELDİ Mİ?

Şimdi yamuk gülüş kim?

Tarih : 03.03.2013.

Yer : Dayımlar.

Orda gördüm. Bakıştık. Faceden ekleştik. Tanıştık. Kavga ettik. Bitirdik.

Ben bu çocuğa bi aralar fena bi şekilde tutulmuştum. Hala neden heyecanlandığımı anlamıyorum. 

Mesajlarımızı her gece okurdum. Baya samimiydik. Ama bu çok yanlıştı. Çünkü çok çok uzak olsa bile akraba sayılırdık. Ve birbirimize çok uzaktık. Bu yüzden olmadı. Konuşmalarımız azaldı. Araya soğukluk girdi. Bizde unutuğumuzu sandık. Bi kaç kez kavga ettik. Beni sildi ama tekrar ekledi. 

Her neyse büyük heyecanla düğün salonun girdim. Merdivenlerden inerken etrafıma baktım. Onu gördüğüm zaman zaten bana baktığını fark ettim. Göz göze geldiğimizde o bakışlarını çevirdi. Saçları hala aynıydı. Gülüşü hala aynıydı. Sanırım bende hala aynıyım. Anlamıyorum neden böyle?

Ben merdivenlerde öylece kalmıştım. Kuzenim yanma geldi hemen.

''Kızım sen nerdsin ya çocuk sabahtan beridir seni arıyor.''