Labis Ako Nasaktan

Chapter 5

           
                         Chapter 5

Cherry's Pov

"Nagising ako ng maaga, kagabi ko pa iisip paano ako makakaalis dito. Mukha wala silang balak na tulungan ako. Napasilip ako sa labas madilim pa pala, sabi ko sa isip ko. Natawa ako bigla sa iniisip ko.  Bigla ko na lang inaayos ko mga  gamit ko. Napatingin muli ako sa bintana bago ko binato mga gamit ko. Ayos walang tao," sabi ko muli sa isip ko. Nagmadali ako bumaba para makaalis na ako habang tulog pa sila. Laking gulat ko ng makasalubong ko si Manang. Napatingin lang ako kay Manang sobra kaba ko napayuko ako lumapit kay Manang.

"Oh gising ka pala. Maaga pa 4am pa lang." Sryoso nakatingin sa akin .Hindi ko alam paano ko 'to malulusutan. Kahit kabado ako nilakasan ko loob ko.

"Kasi po--kasi po." Napayuko ako bigla. Parang hindi ko kaya magsinungaling kay Manang.

"Kasi po-- kasi po Manang gusto ko po magpahangin sa labas.
Ang ganda kasi  tingnan ang mga alon sa dagat. Ewan ko ba bakit ko nasabi mga bagay na 'yon."

"Gano' ba? Gusto mo samahan kita."

"'Wag na po Manang.
Magpahangin lang  po ako. Kayo po manang maaga pa po gising na po kayo?"

"Naku anak ang dami ko na gagawin.
Magluluto na ako.
Kasi maaga sila gumigising."

"Anong oras po Manang?" tanong ko ulit. Hala baka gising na mga 'yon sa isip ko.

"6am, busy na kasi sila. Ang dami nila ginagawa may tinatapos sila."

"Ganoon po ba?
Gusto mo po tulungan kita," sabi ko kay Manang kahiya naman kung wala ako gagawin.

"Naku 'wag na, bisita ka rito."

"Hindi naman po manang nakakahiya naman po."

"Sige na magpahangin ka na sa labas."

"Sige po manang ." Agad na umalis ako. Pagkakataon ko na ito. Patingin-tingin lang ako.
Wala nga ako nakita tao. Buti na lang tulog pa sila. Lumakad na ako na kung saan ko hinulog ang gamit ko. Inayos  ko muna, tapos nagmadaling akong  umalis. Lumakad na ako hanggang sa nakaramdam ako ng pagod. Hindi ko na alam kung saan na ako napadpad. Bigla ako napagod  nagpahinga muna. Wala pa rin ako nakikitang tao. Ang layo ko na pala sabi ko sa isip ko. Nakaramdam ako ng takot.
Patingin-tingin ako. Wala pa rin tao. Nasa kagubatan na ako. May naririnig ako ibat-ibang huni ng mga hayop. May mga ibon lumilipad. Kahit
natatakot na ako lumakad ulit ako. Mag-uumaga naman baka may makita na ako tao. Napasigaw ako ng may bigla na lang nahulog na putol na kahoy. Natakot ako bigla. Akala ko na katapusan ko na. Ano ba kasi pumasok sa akin na umalis pa ako.

Lumakad ulit ako. Hindi ko namalayan maghapon na ako naglalakad. Wala pa rin ako tao nakikita. Nagugutom na ako. 

Anong oras na ba? Nagugutom na ako kinakausap ko na  ang sarili ko. Hindi ko na kaya. Nagpahinga na muna ako sa isang malaking puno. Patingin-tingin ako maggagabi na. Mas double ka ba na ako ngayon. Wala pa rin ako nakikita kahit bahay lang. Ano na gagawin ko.

Nasaan na ba ako? Para ako silang plaka kinakausap saliri ko.
Naiyak na lang ako sa takot.

Bakit pa kasi ako umalis. Wala pa signal dito. Kakainis buhay ito. Nagising ako ng nang may tumapik sa akin. Nagulat ako ng si Mike makita ko. Napaupo ng maayos napatingin ako sa kan'ya seryoso lang siya makatingin.

"Anong ginagawa mo rito?" sabi ko sa kan'ya.

"Bakit? Ano sa tingin mo ginagawa mo? Umalis ka nang hindi nagpapaalam. Pinag-alala mo kami. Paano may nangyari sa'yo?" Npatingin lang ako sa kan'ya.