LOVING nobody but YOU

Chapter 17

Chapter 17

Nagising ako dahil sa ingay ng alarm clock ko. 6:00 in the morming. Napangiti ako dahil maganda ang gising ko.

Tiningnan ko ang cellphone. Wala pa ring buhay. Salamat at nakinig siya na huwag pasaway.

Matapos mag ayos at maligo ay napatitig ako sa salamin. Kahit ako nagulat sa mga pagbabago sa aking katawan. Hamakin mo tumangkad din ako. 5'5 na ako ngayon. At hindi na flat chested gaya ng dati. Natatawa na lang ako at nalulungkot at the same time pag naalala ko ang sinabi ko noon kay Carlo na 'Pag ako tumangkad at magka coca cola body, who you ka din sa akin.'

Bumaba na ako ng hagdan. Naabotan ko si Daddy na ready na para sa work.

A hija, nagtext si Gelo. Nasa Paris siya ngayon. Sa makalawa ang uwi. Hindi ka daw niya makontak. Busy ang cellpone mo. mahabang sabi ni Dad.

Low batt yata ang cellphone Dad. At pinagluluko naman ata ako ni Gelo, sira ang phone.

Sabi niya busy daw ang line ng phone mo. May katelebabad ka ba kagabi?

Komonot ang noo ko. Wala Dad, promise.

Okay sabi niya pero nagtataka pa rin.

Sasabay nap o ako sa inyo Dad, magpapa enroll na ako. Ill take BSHRM major in culinary arts. sabi.

Good thing nakapagpasya ka na.

Narinig ni mommy ang aming pinag uusapan.

Anak hindi ka ba muna magbreakfast? tanong niya.

Hindi na my, thanks.

Sumabay ako kay Dad at inihatid niya ako sa unibersidad na pag eenrollan ko.

Papasok pa lang ako ng gate ay may tumatawag na sa pangalan ko.

Pag lingon ko si Andrew.

Hi, bati niya na medyo nahihiya at iniaayos ang suot na salamin. He somewhat looks like a nerd.

Hi too! sabi ko at ngumiti sa kanya. Ito ang unang pagkakataon na lumapit si Andrew sa akin. Dahil most of the time lagi lang itong nagpapaabot ng mensahe kay Jed towards me.

Pwede bang sumabay sayo? nag aalinlangang tanong niya.

Sure. Huwag ka na ring mahiya. Were neighbors at alam ko na mabuti kang tao. I smile. Tiningnan ko ang logo ng uniform niya. He's studying here. Napuna niya iyon.

BSHRM, culinary major. Second year.

Glad to know. If you don't mind pwede mo ba akong tulungan for today? I politely ask.

Y-yes sure. Anything for you. He said na medyo na eexcite pa.

At yun nga sinamahan ako ni Andrew sa pag eenroll at nilibot na rin niya ako sa campus. Whole day ko siyang kasama. Sa una lang pala ang pagkamahiyaan nito. Dahil na notice ko, he is quite smart at may sense kausap.

Naka upo na kami sa bench na nakaharap sa open field, both holding a plastic of softdrinks.

Akala ko talaga nong una snob ka, hindi pala. sabi niya.

Ganun lang talaga ako Andrew. At mapili din ako sa kakausapin. I find you nice so I talk to you. sabi ko na medyo nahiya ang loko.

Thanks, sabay kamot sa ulo.

By the way, thanks for today. You're a great help.

Wala yun, thanks for today too. sabi niya na abot abot sa tenga ang ngiti.

Katahimikan.

At sa katahimikang iyon, I currently thinking of Carlo. Wala namang araw na hindi ko iyon naiisip eh. Sighed. Ito na naman nag da-daydreaming na naman ako na siya ang kasama ko ngayon.

Pwede bang sabay na lang tayo umuwi? tanong ni Andrew na bumasag sa katahimikan.

Tumingin ako sa kanya. Sa kabila ng makapal niyang eyeglasses hindi maitatago na he is kinda cute ang handsome. With his chinito looks . . .

May dumi ba ako sa mukha? tanong niya.

Napatagal ata ang titig ko sa kanya.

I half smile. Wala. Sige sabay na tayong umuwi.

====

Pagkarating ko ng bahay nasalubong ko si Jed, hawak nito ang cellpone na ibinigay sa akin ni Gello.

Ate kaina pa tawag ng tawag si Kuya Gello. report nito sa akin sabay abot ng cellphone.

Nabuhay ang cellphone? tanong ko.

Si mommy na galing kusina ay natatawa sa sinabi ko.

Nang maglinis ako sa kwarto mo kanina nakita kong low batt yan kaya nae-charge ko. sabi ni mommy. Antayin mo ang tawag ni Gello. pahabol ni mommy bago muling bumalik sa kusina.

Thanks my! pahabol at saka binalingan si Jed. How's school? tanong ko sa kanya.

Napangiti si Jed. yung klase ng ngiti na nagbublush.

Jed?

Ate may homework pa po ako! sabi niya at tumakbo sa kanyang silid. Parang may naalala ako sa inakto ni Jed. Parang ako dati nong nagka crush ako? Juiceko ang bata pa ng kapatid ko. Eight years old! Napailing na lamang ako.

=========

Kasabay ng paglapag ng aking bag sa kama ay saka naman tumunog ang phone ko. Inalala ko pano ko iyon sasagutin. It appears: Gello's calling.

Hi! masiglang bati ko sa kanya.

Nasaan ka at bakit ngayon mo lang sinagot ang tawag ko? Whole day Jessie, pinag-alala mo ako?

Ako naman. Huh?!

Akala mo naman makapagreact ito, boyfriend ko.

Anong problema mo Gello.?tinarayan ko na nga . An klase ng boses niya ay medyo drunk. At medyo maingay din ang background music.

I'm sorry worried lang kasi ako. Saan ka ba kasi nagpunta at bakit iniwan mo ang phone mo? now he lowered his tone.

Nag enroll ako ngayon. Don't worry I'm fine. Kasama ko naman si Andrew. Nag-aaral siya don.

What? Si Andrew? Sabi ko naman di ba ban na siyang makalapit sayo.

Ang O.A nyo po mister.

Lintik! makauwi ako jan lagot talaga ang Andrew na yan.

Anon a naman ang gagawin mo? Ipagtatabuyan mo na naman. Mabait yung tao okay.

Ayoko pa din! may pagkadiinang wika niya.

Whatever! sagot ko. It seems nag eenjoy ka jan halata sa background music. Im tired. Bye.

Pero bago ko pa na off ay huminto ang mundo ko sa sinabi niya.

Carlo is here with me. Want to talk to him? casual na tanong niya. Kung malapit lang siya binatukan ko na. Is he not aware of my feelings ganun na lang kasimple sa kanya na ipakausap ang taong matagal ko ng hindi nakikita. Oo, gustong gusto koa siyang kausapin.

dahil hindi ko alam ang gagawin at sasabihin. Pinagpipindot ko ang cellphone para ma off. Hindi pa nakontento ay tinanggal ko pa ang battery.

Naupo ako sa kama na nakatulala. May bahagi ng isip ko na nagsasabi. Tanga! Chance mo ng margining ang boses non. Chance mo nang tanungin bakit siya umalis na walang paalam. Chance mo ng tanungin kung na miss ka ba niya. Pero hindi naman madaling gawin yun.