Chapter 20Days passed.
Iniiwasan ko talaga si Andrew. Ayaw ko siya bigyan ng pagkakataon na makalapit sa akin. What for kung mangungulit lang siya. Kahit ba one time sinabi niya na friends na naman, ayoko. Baka babawiin na naman niya.
Pero one time, inabangan talaga ako sa klase ko. Nagulat pa ako kasi hindi ko siya nakilala. Wala na kasi siyang suot na salamin. Naka gel at nakataas pa yun buhok niya. At ung porma niya nasa uso na rin. Kaya yong iba kinikilig nong makita siya. Ganito ba talaga magagawa ng pag-ibig nagiibang anyo?
Hey! preskong bati niya. Iirapan ko sana kaso naalala ko si Carlo. Parang gaya lang noong sinusuyo ako ni Carlo, ang kulit sobra.
How's my look, you like it? nakangiting tanong niya. nasa gilid ko siya sumasabay sa paglalakad sa akin.
Andrew, please tantanan mo ako. Gusto mo bang makita magbeast mode ako? sabi ko na hindi makatingin sa kanya.
Kahit maging ano ka pa, gugustuhin pa rin kita. So please be good to me again. Huwag mo na akong iwasan please.
Tumigil ako at hinarap ko siya. I look at him in the eye. Kung ganun lang sana kadali na lumimot ng tao, Andrew, ginawa ko na. Pero mahal ko siya e. Kahit ba nasasaktan akong isipin nab aka hanggang ngayon ako na lang yung nagmamahal, pero patuloy sa pagtibok ang puso ko sa kanya. Anong magagawa ko. sabi ko na naiiyak na.
Sssh, I'm sorry. sabi niya at giniya ako sa bench at pinaupo. Akala nila pinapa-iyak kita. Sorry na.
Kaya para tumigil na siya, ikinuwento ko sa kanya si Carlo. But this will be the first and last im goin to talk about it to other person.
Nakita ko na nanlumo si Andrew.
I know napakahirap nito sayo Jess. PEro if bibigyan mo ako ng chance ill help you forget about him.
But I don't want to forget about him, Andrew. Nandito na siya e. sabay turo sa puso ko. Grabe yung kapit. sabi ko.
I saw him bitterly smile. Sorry. sabi niya. Sorry, I fall in love with you. Sorry, if I troubled you. Siguro malilimutan din kita. Baka sa susunod na mga araw hindi muna kita papansinin. Mahirap mag move on kung lagi kitang nakikita.
Andrew..
Ssh, don't say a word. Okay lang. Haharap na lang ako sayo if totally okay na ako. sabi niya at tumayo. Sige lagi kang mag-iingat. sabi niya at agad na umalis. Tinitigan ko lamang siyang bagsak ang mga balikat na lumalayo sa kinaroroonan ko. Nakakaramdam din ako ng awa sa kanya pero wala akong magagawa. MAs mabuti ng ganito, mas mabuti ng mas maaga alam niya kung saan siya lulugar sa buhay ko. Hindi yung everyday umaasa siya na sukli-an ko din ang pagmamahal niya na kalian man hindi ko magagawa.
=========
Hija.. tawag ni mommy na nakasilip sa pinto ng aking silid.
Yes mom?
Nandiyan sa baba mga kaibigan mo sinusundo ka. sabi ni mom
Sasagot pa sana ako pero bumukas ang pinto at nagsipasok sa loob sina Sunny, Carla, Bojie at Gelo. Invading may room.Si mama ang sumenyas na aalis na. Tumango ako at nag say thank you.
Hey! Hindi pa ako nakapag ayos. nataranta ako.. okay lang pag dalawang babae pero pati ang dalawang mokong na to, no.
Napasipol si Gelo na siya naming agad na sinapak ni Sunny. Kakabalik niya lang from Paris. I missed this guy! Lumapit ako at niyakap ko siya. Naiimagine ko si Carlo sa katauhan niya.
BINABASA MO ANG
LOVING nobody but YOU
Teen FictionNaranasan mo na bang magmahal at the young age? Hanggang kailan mo kayang maghintay at umasa na babalik pa ang taong mahal mo? May road to forever nga ba? Tunghayan ang kwento ng pag-iibigan nila Carlo at Jessie.